1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Vin, ho Eternulo, mi fidas, ke mi neniam estu hontigita; Per Via justeco savu min.

2 Klinu al mi Vian orelon, rapide savu min! Estu por mi forta roko, fortika kastelo, por helpi min.

3 Ĉar Vi estas mia roko kaj mia kastelo; Kaj pro Via nomo gvidu min kaj konduku min.

4 Eligu min el la reto, kiun ili metis kontraŭ mi; Ĉar Vi estas mia fortikaĵo.

5 En Vian manon mi transdonas mian spiriton; Vi savas min, ho Eternulo, Dio de la vero.

6 Mi malamas la adorantojn de vantaj idoloj, Sed mi fidas la Eternulon.

7 Mi gajas kaj ĝojas pro Via favoro; Ĉar Vi vidis min mizeron, Vi eksciis la suferojn de mia animo,

8 Kaj Vi ne transdonis min en la manon de malamiko, Vi starigis miajn piedojn sur vasta loko.

9 Korfavoru min, ho Eternulo, ĉar mi suferas; Malfortiĝis de malĝojo mia okulo, mia animo, kaj mia korpo.

10 Ĉar mia vivo konsumiĝis de malĝojo kaj miaj jaroj de ĝemado; Mia forto malaperis per mia kulpo, kaj miaj ostoj malfortiĝis.

11 Per ĉiuj miaj malamikoj mi fariĝis granda hontindaĵo por miaj najbaroj Kaj teruraĵo por miaj konatoj; Kiuj vidas min sur la strato, tiuj forkuras de mi.

12 Oni forgesis pri mi en la koro, kiel pri mortinto; Mi fariĝis kiel rompita vazo.

13 Ĉar mi aŭdas la insultojn de multaj; Ĉirkaŭe estas minacoj; Ili kune konspiras kontraŭ mi, Ili intencas pereigi mian vivon.

14 Sed mi-mi fidas Vin, ho Eternulo; Mi diras:Vi estas mia Dio.

15 En Via mano estas mia sorto; Savu min de la mano de miaj malamikoj kaj persekutantoj.

16 Lumu per Via vizaĝo al Via sklavo, Helpu min per Via boneco.

17 Ho Eternulo, ne hontigu min, ĉar mi vokis al Vi; Hontigitaj estu la malpiuloj, ili silentiĝu por Ŝeol.

18 Mutiĝu la mensogaj buŝoj, Kiuj parolas arogante kontraŭ piulo, Kun fiero kaj malestimo.

19 Kiel granda estas Via boneco, kiun Vi konservis por tiuj, kiuj Vin timas, Kaj kiun Vi faris antaŭ la homoj por tiuj, kiuj Vin fidas!

20 Vi kovras ilin per la kovro de Via vizaĝo kontraŭ homaj atencoj, Vi kaŝas ilin en tendo kontraŭ malamikaj langoj.

21 Glorata estu la Eternulo, Kiu aperigis al mi mirindan favoron en fortikigita urbo.

22 Kaj mi diris en mia konfuziĝo: Mi estas forpuŝita for de Viaj okuloj; Tamen Vi aŭskultis la voĉon de mia preĝo, kiam mi vokis al Vi.

23 Amu la Eternulon, ĉiuj Liaj piuloj; La fidelulojn la Eternulo gardas, Kaj Li repagas sufiĉege al tiuj, kiuj agas malhumile.

24 Estu kuraĝaj, kaj forta estu via koro, Vi ĉiuj, kiuj esperas al la Eternulo!

1 In thee, O Jehovah, do I take refuge;

Let me never be put to shame:

Deliver me in thy righteousness.

2 Bow down thine ear unto me; deliver me speedily:

Be thou to me a strong rock,

A house of defence to save me.

3 For thou art my rock and my fortress;

Therefore for thy name’s sake lead me and guide me.

4 Pluck me out of the net that they have laid privily for me;

For thou art my stronghold.

5 Into thy hand I commend my spirit:

Thou hast redeemed me, O Jehovah, thou God of truth.

6 I hate them that regard lying vanities;

But I trust in Jehovah.

7 I will be glad and rejoice in thy lovingkindness;

For thou hast seen my affliction:

Thou hast known my soul in adversities;

8 And thou hast not shut me up into the hand of the enemy;

Thou hast set my feet in a large place.

9 Have mercy upon me, O Jehovah, for I am in distress:

Mine eye wasteth away with grief, yea, my soul and my body.

10 For my life is spent with sorrow,

And my years with sighing:

My strength faileth because of mine iniquity,

And my bones are wasted away.

11 Because of all mine adversaries I am become a reproach,

Yea, unto my neighbors exceedingly,

And a fear to mine acquaintance:

They that did see me without fled from me.

12 I am forgotten as a dead man out of mind:

I am like a broken vessel.

13 For I have heard the defaming of many,

Terror on every side:

While they took counsel together against me,

They devised to take away my life.

14 But I trusted in thee, O Jehovah:

I said, Thou art my God.

15 My times are in thy hand:

Deliver me from the hand of mine enemies, and from them that persecute me.

16 Make thy face to shine upon thy servant:

Save me in thy lovingkindness.

17 Let me not be put to shame, O Jehovah; for I have called upon thee:

Let the wicked be put to shame, let them be silent in Sheol.

18 Let the lying lips be dumb,

Which speak against the righteous insolently,

With pride and contempt.

19 Oh how great is thy goodness,

Which thou hast laid up for them that fear thee,

Which thou hast wrought for them that take refuge in thee,

Before the sons of men!

20 In the covert of thy presence wilt thou hide them from the plottings of man:

Thou wilt keep them secretly in a pavilion from the strife of tongues.

21 Blessed be Jehovah;

For he hath showed me his marvellous lovingkindness in a strong city.

22 As for me, I said in my haste,

I am cut off from before thine eyes:

Nevertheless thou heardest the voice of my supplications,

When I cried unto thee.

23 Oh love Jehovah, all ye his saints:

Jehovah preserveth the faithful,

And plentifully rewardeth him that dealeth proudly.

24 Be strong, and let your heart take courage,

All ye that hope in Jehovah.