1 Al la ĥorestro. Por ŝuŝan-eduto. Instrua verko de David, kiam li militis kun Sirio Mezopotamia kaj kun Sirio Coba, kaj kiam Joab, revenante, batis dek du mil Edomidojn en la Valo de Salo. Ho Dio, Vi forlasis nin, Vi disbatis nin; Vi koleris; rekonsolu nin.

2 Vi ekskuis la teron kaj fendis ĝin; Resanigu ĝiajn vundojn, ĉar ĝi ŝanceliĝas.

3 Vi sentigis al Via popolo pezan sorton; Vi trinkigis al ni vinon senkonsciigan.

4 Sed Vi donis standardon al tiuj, kiuj Vin timas, Por ke ili ĝin levu pro la vero. Sela.

5 Por ke liberiĝu Viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.

6 Dio diris en Sia sanktejo:Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

7 Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

8 Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.

9 Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?

10 Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

11 Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

12 Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.

1 O God thou hast cast us off, thou hast broken us down;

Thou hast been angry; oh restore us again.

2 Thou hast made the land to tremble; thou hast rent it:

Heal the breaches thereof; for it shaketh.

3 Thou hast showed thy people hard things:

Thou hast made us to drink the wine of staggering.

4 Thou hast given a banner to them that fear thee,

That it may be displayed because of the truth. [Selah

5 That thy beloved may be delivered,

Save with thy right hand, and answer us.

6 God hath spoken in his holiness: I will exult;

I will divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.

7 Gilead is mine, and Manasseh is mine;

Ephraim also is the defence of my head;

Judah is my sceptre.

8 Moab is my washpot;

Upon Edom will I cast my shoe:

Philistia, shout thou because of me.

9 Who will bring me into the strong city?

Who hath led me unto Edom?

10 Hast not thou, O God, cast us off?

And thou goest not forth, O God, with our hosts.

11 Give us help against the adversary;

For vain is the help of man.

12 Through God we shall do valiantly;

For he it is that will tread down our adversaries.