1 Al la ĥorestro. Por korda instrumento. De David. Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

2 De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

3 Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

4 Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. Sela.

5 Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

6 Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

7 Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

8 Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.

1 Hear my cry, O God;

Attend unto my prayer.

2 From the end of the earth will I call unto thee, when my heart is overwhelmed:

Lead me to the rock that is higher than I.

3 For thou hast been a refuge for me,

A strong tower from the enemy.

4 I will dwell in thy tabernacle for ever:

I will take refuge in the covert of thy wings. [Selah

5 For thou, O God, hast heard my vows:

Thou hast given me the heritage of those that fear thy name.

6 Thou wilt prolong the king’s life;

His years shall be as many generations.

7 He shall abide before God for ever:

Oh prepare lovingkindness and truth, that they may preserve him.

8 So will I sing praise unto thy name for ever,

That I may daily perform my vows.