1 Al la ĥorestro. Psalmo de David, kiam venis al li la profeto Natan post lia aliĝo al Bat-Ŝeba. Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.

2 Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.

3 Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.

4 Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.

5 Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.

6 Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.

7 Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.

8 Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.

9 Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.

10 Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.

11 Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.

12 Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.

13 Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.

14 Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.

15 Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.

16 Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.

17 Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.

18 Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;

19 Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.

1 Have mercy upon me, O God, according to thy lovingkindness:

According to the multitude of thy tender mercies blot out my transgressions.

2 Wash me thoroughly from mine iniquity,

And cleanse me from my sin.

3 For I know my transgressions;

And my sin is ever before me.

4 Against thee, thee only, have I sinned,

And done that which is evil in thy sight;

That thou mayest be justified when thou speakest,

And be clear when thou judgest.

5 Behold, I was brought forth in iniquity;

And in sin did my mother conceive me.

6 Behold, thou desirest truth in the inward parts;

And in the hidden part thou wilt make me to know wisdom.

7 Purify me with hyssop, and I shall be clean:

Wash me, and I shall be whiter than snow.

8 Make me to hear joy and gladness,

That the bones which thou hast broken may rejoice.

9 Hide thy face from my sins,

And blot out all mine iniquities.

10 Create in me a clean heart, O God;

And renew a right spirit within me.

11 Cast me not away from thy presence;

And take not thy holy Spirit from me.

12 Restore unto me the joy of thy salvation;

And uphold me with a willing spirit.

13 Then will I teach transgressors thy ways;

And sinners shall be converted unto thee.

14 Deliver me from bloodguiltiness, O God, thou God of my salvation;

And my tongue shall sing aloud of thy righteousness.

15 O Lord, open thou my lips;

And my mouth shall show forth thy praise.

16 For thou delightest not in sacrifice; else would I give it:

Thou hast no pleasure in burnt-offering.

17 The sacrifices of God are a broken spirit:

A broken and a contrite heart, O God, thou wilt not despise.

18 Do good in thy good pleasure unto Zion:

Build thou the walls of Jerusalem.

19 Then wilt thou delight in the sacrifices of righteousness,

In burnt-offering and whole burnt-offering:

Then will they offer bullocks upon thine altar.