1 De David. Benata estu la Eternulo, mia Roko, Kiu instruas miajn manojn batali, miajn fingrojn militi:

2 Mia bono kaj mia fortikaĵo, Mia rifuĝejo kaj mia savanto, Mia ŝildo, Li, kiun mi fidas, Kiu submetas al mi mian popolon.

3 Ho Eternulo, kio estas homo, ke Vi lin konas, Kaj homido, ke Vi lin atentas?

4 Homo estas simila al spireto; Liaj tagoj estas kiel pasanta ombro.

5 Ho Eternulo, klinu Vian ĉielon kaj iru malsupren; Tuŝu la montojn, kaj ili ekfumiĝos.

6 Ekbriligu fulmon, kaj dispelu ilin; Sendu Viajn sagojn, kaj konfuzu ilin.

7 Etendu Vian manon el supre; Liberigu min, kaj savu min el granda akvo, El la mano de fremduloj,

8 Kies buŝo parolas malveraĵon Kaj kies dekstra mano estas mano de trompo.

9 Ho Dio, novan kanton mi kantos al Vi, Sur dekkorda psaltero mi muzikos al Vi,

10 Kiu donas helpon al la reĝoj, Kiu savas Sian sklavon David de danĝera glavo.

11 Liberigu min, kaj savu min el la mano de fremduloj, Kies buŝo parolas malveraĵon Kaj kies dekstra mano estas mano de trompo.

12 Niaj filoj kiel plantitaĵoj kreskas en sia juneco; Niaj filinoj estas kiel skulptitaj kolonoj, ornamoj de palaco;

13 Niaj grenejoj estas plenaj, enhavas sufiĉe da greno de ĉiu speco; Niaj ŝafoj estas en la nombro de miloj kaj dekmiloj sur niaj paŝtejoj;

14 Niaj bovoj estas ŝarĝitaj; Ne ekzistas difekto, ne ekzistas perdo, ne ekzistas ploro sur niaj stratoj;

15 Feliĉa estas la popolo, kiu havas tian staton; Feliĉa estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo.

1 By David. Blessed [is] Jehovah my rock, who is teaching My hands for war, my fingers for battle.

2 My kind one, and my bulwark, My tower, and my deliverer, My shield, and in whom I have trusted, Who is subduing my people under me!

3 Jehovah, what [is] man that Thou knowest him? Son of man, that Thou esteemest him?

4 Man to vanity hath been like, His days [are] as a shadow passing by.

5 Jehovah, incline Thy heavens and come down, Strike against mountains, and they smoke.

6 Send forth lightning, and scatter them, Send forth Thine arrows, and trouble them,

7 Send forth Thy hand from on high, Free me, and deliver me from many waters, From the hand of sons of a stranger,

8 Because their mouth hath spoken vanity, And their right hand [is] a right hand of falsehood.

9 O God, a new song I sing to Thee, On a psaltery of ten strings I sing praise to Thee.

10 Who is giving deliverance to kings, Who is freeing David His servant from the sword of evil.

11 Free me, and deliver me From the hand of sons of a stranger, Because their mouth hath spoken vanity, And their right hand [is] a right hand of falsehood,

12 Because our sons [are] as plants, Becoming great in their youth, Our daughters as hewn stones, Polished -- the likeness of a palace,

13 Our garners [are] full, bringing out from kind to kind, Our flocks are bringing forth thousands, Ten thousands in our out-places,

14 Our oxen are carrying, there is no breach, And there is no outgoing, And there is no crying in our broad places.

15 O the happiness of the people that is thus, O the happiness of the people whose God [is] Jehovah!