1 Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
2 Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
3 Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
4 Ili diris:Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
5 Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
6 La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
7 Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
8 Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.
9 Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
10 Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
11 Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
12 Kiuj diris:Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
13 Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
14 Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
15 Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
16 Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
17 Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
18 Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
1 A Song, -- A Psalm of Asaph. O God, let there be no silence to Thee, Be not silent, nor be quiet, O God.
2 For, lo, Thine enemies do roar, And those hating Thee have lifted up the head,
3 Against Thy people they take crafty counsel, And consult against Thy hidden ones.
4 They have said, `Come, And we cut them off from [being] a nation, And the name of Israel is not remembered any more.`
5 For they consulted in heart together, Against Thee a covenant they make,
6 Tents of Edom, and Ishmaelites, Moab, and the Hagarenes,
7 Gebal, and Ammon, and Amalek, Philistia with inhabitants of Tyre,
8 Asshur also is joined with them, They have been an arm to sons of Lot. Selah.
9 Do to them as [to] Midian, As [to] Sisera, as [to] Jabin, at the stream Kishon.
10 They were destroyed at Endor, They were dung for the ground!
11 Make their nobles as Oreb and as Zeeb, And as Zebah and Zalmunna all their princes,
12 Who have said, `Let us occupy for ourselves The comely places of God.`
13 O my God, make them as a rolling thing, As stubble before wind.
14 As a fire doth burn a forest, And as a flame setteth hills on fire,
15 So dost Thou pursue them with Thy whirlwind, And with Thy hurricane troublest them.
16 Fill their faces [with] shame, And they seek Thy name, O Jehovah.
17 They are ashamed and troubled for ever, Yea, they are confounded and lost.
18 And they know that Thou -- (Thy name [is] Jehovah -- by Thyself,) [Art] the Most High over all the earth!