1 Ó Senhor, tu és o meu Deus.
Eu te adorarei e louvarei o teu nome,
pois tens feito coisas maravilhosas;
tens cumprido fielmente os planos seguros
que há muito tempo decidiste fazer.
2 Deixaste as cidades dos nossos inimigos em ruínas,
as cidades cercadas de muralhas foram arrasadas.
Destruíste os seus palácios,
e nunca mais eles serão reconstruídos.
3 Por isso, povos poderosos te louvarão,
e tu serás temido nas cidades onde mora gente cruel.
4 Pois tens sido o protetor dos pobres,
o defensor dos necessitados,
um abrigo na tempestade
e uma sombra no calor.
A fúria de homens violentos
é como uma tempestade de inverno,
5 como o calor do deserto.
Mas tu tapas a boca dos estrangeiros.
Como uma nuvem diminui o calor num dia quente,
assim tu calaste os gritos de vitória de homens violentos.
6 No monte Sião, o Senhor Todo-Poderoso vai dar um banquete para todos os povos do mundo; nele haverá as melhores comidas e os vinhos mais finos. 7 E ali ele acabará com a nuvem de tristeza e de choro que cobre todas as nações. 8 O Senhor Deus acabará para sempre com a morte. Ele enxugará as lágrimas dos olhos de todos e fará desaparecer do mundo inteiro a vergonha que o seu povo está passando. O Senhor falou.
9 Naquele dia, todos dirão:
— Ele é o nosso Deus. Nós pusemos a nossa esperança nele, e ele nos salvou. Ele é o Senhor, e nós confiamos nele. Vamos cantar e nos alegrar porque ele nos socorreu.
10 O Senhor Deus protegerá o monte Sião,
mas o país de Moabe será pisado
como se pisa a palha de um depósito de esterco.
11 Os moabitas estenderão os braços
como quem está tentando nadar;
mas, apesar de todo o seu esforço,
os moabitas orgulhosos serão humilhados por Deus.
12 Ele derrubará as altas e fortes muralhas de Moabe
e as deixará completamente arrasadas.
1 E Ihowa, ko koe toku Atua; ka whakanuia koe e ahau, ka whakamoemititia e ahau tou ingoa; he mahi whakamiharo hoki au, ara ko nga whakaaro i takoto nei i mua, i runga i te pono, i te tika.
2 Kua meinga hoki e koe te pa hei puranga; te pa kaha, hei ururua; te whare kingi o nga tangata ke, kore iho tera pa; e kore e hanga a ake ake.
3 Na ka whakakororiatia koe e te iwi kaha, ka wehi te pa o nga iwi nanakia i a koe.
4 Hei pa kaha hoki koe mo te ware, hei pa kaha mo te rawakore i tona henga, hei whakaruru kei mate i te tupuhi, hei whakahauhau mo te werawera, ina rite te hau o te hunga nanakia ki te tupuhi e aki mai ana ki te taiepa.
5 Ka rite ki te mahana i te wahi maroke te ngangau o nga tangata ki ka whakahokia iho nei e koe; ka rite ki te mahana i nga wa e whakamarumarua ana e te kapua, ka iti iho te waiata a te hunga nanakia.
6 A ka tukua e Ihowa o nga mano he hakari ma nga iwi katoa ki runga ki tenei maunga, he mea momona, he waina nganga hei hakari, he mea momona, ki tonu i te hinu wheua, he waina nganga, tatari rawa.
7 Ka whakakahoretia ano e ia i runga i tenei maunga te mata o te hipoki e hipoki nei i nga iwi katoa, me te taupoki e taupoki nei i nga tauiwi katoa.
8 Kua horomia e ia te mate ake ake; a ka horoia e te Ariki, e Ihowa, nga roimata o nga kanohi katoa, ka whakakahoretia ano e ia te whakahawea ki tana iwi puta noa i te whenua; na Ihowa nei hoki te kupu.
9 Ko te kupu ano tenei i taua ra, Nana, ko to tatou Atua tenei: i tatari tatou ki a ia, ka ora ano tatou i a ia: ko Ihowa tenei; i tatari tatou ki a ia; ka hari tatou, ka koa ki tana whakaoranga.
10 No te mea ka okioki te ringa o Ihowa ki tenei maunga, a ka takahia a Moapa ki raro i tona wahi, me te kakau witi e takahia ana ki te wai o te puranga paru.
11 A ka totoro ona ringa i waenganui o reira pera me te kaikauhoe e toro ana i ona ringa ina kauhoe ia; ka tukua hoki ki raro tona whakapehapeha me nga mahi a ona ringa.
12 Na, ko te wahi kaha o te pourewa tiketike o ou taiepa, kua tukua iho e ia, takoto rawa, pa rawa ki te whenua, ki te puehu rawa.