1 O meu coração está resoluto, ó Deus; Cantarei, sim cantarei louvores, até com a minha glória.
2 Despertai, saltério e harpa; Eu farei acordar a aurora.
3 Dar-te-ei graças entre os povos, Jeová; Cantarei louvores a ti entre as nações.
4 Pois grande acima dos céus é a tua benignidade, E a tua verdade chega até as nuvens.
5 Sê exaltado, ó Deus, acima dos céus; E seja a tua glória acima de toda a terra,
6 Para que sejam livres os teus amados, Salva com a tua destra, e responde-me.
7 Deus falou na sua santidade: Exultarei, Dividirei a Siquém e medirei o vale de Sucote.
8 Meu é Gileade e meu é Manassés; Também Efraim é a defesa da minha cabeça, Judá é o meu cetro.
9 Moabe é o meu vaso de lavar, A Edom atirarei o meu sapato, Sobre a Filístia jubilarei.
10 Quem me introduzirá na cidade fortificada? Quem me levará até Edom?
11 Não nos rejeitaste, ó Deus? Não sais, ó Deus, com os nossos exércitos.
12 Dá-nos auxílio contra o adversário, Pois vão é o socorro da parte do homem.
13 Em Deus faremos proezas, Porque é ele quem calcará aos pés os nossos adversários.
1 Ετοιμη ειναι η καρδια μου, Θεε· θελω ψαλλει και θελω ψαλμωδει εν τη δοξη μου.
2 Εξεγερθητι, ψαλτηριον, και κιθαρα· θελω εξεγερθη το πρωι.
3 Θελω σε επαινεσει, Κυριε, μεταξυ λαων, και θελω ψαλμωδει εις σε μεταξυ εθνων·
4 διοτι εμεγαλυνθη εως των ουρανων το ελεος σου και εως των νεφελων η αληθεια σου.
5 Υψωθητι, Θεε, επι τους ουρανους· και η δοξα σου ας ηναι εφ' ολην την γην·
6 δια να ελευθερονωνται οι αγαπητοι σου· σωσον δια της δεξιας σου και επακουσον μου.
7 Ο Θεος ελαλησεν εν τω αγιαστηριω αυτου· θελω χαιρει, θελω μοιρασει την Συχεμ και την κοιλαδα Σοκχωθ θελω διαμετρησει·
8 Εμου ειναι ο Γαλααδ, εμου ο Μανασσης· ο μεν Εφραιμ ειναι η δυναμις της κεφαλης μου· ο δε Ιουδας ο νομοθετης μου·
9 Ο Μωαβ ειναι η λεκανη του πλυσιματος μου· επι τον Εδωμ θελω ριψει το υποδημα μου· θελω αλαλαξει επι την Παλαιστινην.
10 Τις θελει με φερει εις την περιτετειχισμενην πολιν; τις θελει με οδηγησει εως Εδωμ;
11 ουχι συ, Θεε, ο απορριψας ημας; και δεν θελεις εξελθει, Θεε, μετα των στρατευματων ημων;
12 Βοηθησον ημας απο της θλιψεως, διοτι ματαια ειναι η παρα των ανθρωπων σωτηρια.
13 Δια του Θεου θελομεν καμει ανδραγαθιας· και αυτος θελει καταπατησει τους εχθρους ημων.