1 Exultai, ó justos, em Jeová; Aos retos fica bem o louvor.
2 Dai graças a Jeová com a harpa, Cantai-lhe louvores com o saltério de dez cordas.
3 Entoai-lhe um cântico novo, Tocai bem e com júbilo.
4 Pois reta é a palavra de Jeová; E tudo quanto faz, é com fidelidade.
5 Ele ama a retidão e a justiça; A terra está cheia da benignidade de Jeová.
6 Pela palavra de Jeová foram feitos os céus, E pelo sopro da sua boca todo o exército deles.
7 Ele ajunta, qual uma mole, as águas do mar, Amontoa em tesouros os abismos.
8 Tema a Jeová toda a terra, Tenham medo dele todos os habitantes do mundo.
9 Pois ele falou e foi feito; Ele ordenou, e ficou estabelecido.
10 Jeová reduz a nada o conselho das nações, Anula os intentos dos povos.
11 O conselho de Jeová persiste para sempre, Os intentos do seu coração por todas as gerações.
12 Feliz é a nação que tem por Deus a Jeová, O povo que ele escolheu para a sua herança.
13 Jeová olha lá do céu, Vê todos os filhos dos homens,
14 Lá do lugar da sua habitação dirige o seu olhar para Todos os habitantes da terra,
15 Aquele que forma o coração de todos eles, Que considera todas as suas obras.
16 Não há rei que se salve com grande exército, Nem por grande força se livra um poderoso.
17 Falaz é o cavalo para a segurança, E pela sua grande força a ninguém pode livrar.
18 Eis que os olhos de Jeová estão sobre os que o temem, Sobre os que esperam na sua benignidade,
19 Para livrar da morte as suas almas, E conservar-lhes a vida em tempo de fome.
20 A nossa alma espera por Jeová: Ele é o nosso auxílio e o nosso escudo.
21 Pois o nosso coração nele se alegrará, Porque no seu santo nome temos confiado.
22 Seja sobre nós, Jeová, a tua benignidade, Assim como temos esperado em ti. expulsou, e ele se foi
1 Αγαλλεσθε, δικαιοι, εν Κυριω· εις τους ευθεις αρμοζει η αινεσις.
2 Υμνειτε τον Κυριον εν κιθαρα· εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλμωδησατε εις αυτον.
3 Ψαλλετε εις αυτον ασμα νεον· καλως σημαινετε τα οργανα σας εν αλαλαγμω.
4 Διοτι ευθυς ειναι ο λογος του Κυριου, και παντα τα εργα αυτου μετα αληθειας.
5 Αγαπα δικαιοσυνην και κρισιν· απο του ελεους του Κυριου ειναι πληρης η γη.
6 Με τον λογον του Κυριου εγειναν οι ουρανοι, και δια της πνοης του στοματος αυτου πασα η στρατια αυτων.
7 Συνηγαγεν ως σωρον τα υδατα της θαλασσης· εβαλεν εις αποθηκας τας αβυσσους.
8 Ας φοβηθη τον Κυριον πασα η γη· ας τρομαξωσιν απ' αυτου παντες οι κατοικοι της οικουμενης.
9 Διοτι αυτος ειπε, και εγεινεν· αυτος προσεταξε, και εστερεωθη.
10 Ο Κυριος ματαιονει την βουλην των εθνων, ανατρεπει τους διαλογισμους των λαων.
11 Η βουλη του Κυριου μενει εις τον αιωνα· οι λογισμοι της καρδιας αυτου εις γενεαν και γενεαν.
12 Μακαριον το εθνος, του οποιου ο Θεος ειναι ο Κυριος. Ο λαος, τον οποιον εξελεξε δια κληρονομιαν αυτου.
13 Ο Κυριος διεκυψεν εξ ουρανου· ειδε παντας τους υιους των ανθρωπων.
14 Εκ του τοπου της κατοικησεως αυτου θεωρει παντας τους κατοικους της γης.
15 Εξ ισου επλασε τας καρδιας αυτων· γνωριζει παντα τα εργα αυτων.
16 Δεν σωζεται βασιλευς δια πληθους στρατευματος· ο δυνατος δεν ελευθερουται δια της μεγαλης αυτου ανδρειας.
17 Ματαιος ο ιππος προς σωτηριαν· και δια της πολλης αυτου δυναμεως δεν θελει σωσει.
18 Ιδου, ο οφθαλμος του Κυριου ειναι επι τους φοβουμενους αυτον· επι τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου·
19 δια να ελευθερωση εκ θανατου την ψυχην αυτων, και εν καιρω πεινης να διαφυλαξη αυτους εις ζωην.
20 Η ψυχη ημων προσμενει τον Κυριον· αυτος ειναι βοηθος ημων και ασπις ημων.
21 Διοτι εις αυτον θελει ευφρανθη η καρδια ημων, επειδη επι το ονομα αυτου το αγιον ηλπισαμεν.
22 Γενοιτο, Κυριε, το ελεος σου εφ' ημας, καθως ηλπισαμεν επι σε.