1 Jeová, na tua força se alegrará o rei; E na tua salvação quão grande será o seu júbilo?
2 O desejo do seu coração, lho concedeste, E a petição dos seus lábios, não lha negaste. (Selá)
3 Pois o premunes de bênçãos excelentes; Pões-lhe na cabeça uma coroa de ouro fino.
4 Pediu-te a vida e lha deste, Sim duração de dias para todo o sempre.
5 Grande é a sua glória na tua salvação; Honra e majestade pões sobre ele.
6 Pois fá-lo-ás mui feliz para sempre; Enchê-lo-ás de gozo na tua presença.
7 Pois o rei confia em Jeová, E pela benignidade do Altíssimo não será abalado.
8 A tua mão alcançará todos os teus inimigos, A tua destra alcançará todos os que te odeiam.
9 Torná-lo-ás qual fornalha ardente no tempo da tua ira; Jeová no seu furor os consumirá, E o fogo os devorará.
10 O seu fruto destruí-lo-ás da terra, E a sua semente dentre os filhos dos homens.
11 Pois intentaram contra ti o mal; Urdiram uma trama, que não podem levar a efeito.
12 Porque lhes farás voltar as costas, Assestarás o teu arco contra o rosto deles.
13 Sê exaltado, Jeová, na tua força; Assim cantaremos e louvaremos o teu poder.
1 Κυριε, εν τη δυναμει σου θελει ευφραινεσθαι ο βασιλευς· και ποσον θελει υπεραγαλλεσθαι εν τη σωτηρια σου.
2 Την επιθυμιαν της καρδιας αυτου εδωκας εις αυτον, και της αιτησεως των χειλεων αυτου δεν εστερησας αυτον. Διαψαλμα.
3 Διοτι προεφθασας αυτον εν ευλογιαις αγαθοτητος· εθεσας επι την κεφαλην αυτου στεφανον εκ καθαρου χρυσιου.
4 Ζωην σε εζητησε, και εδωκας εις αυτον μακροτητα ημερων εις αιωνα αιωνος.
5 Μεγαλη η δοξα αυτου δια της σωτηριας σου· τιμην και μεγαλοπρεπειαν εθεσας επ' αυτον.
6 Διοτι εθεσας αυτον ευλογιαν εις τον αιωνα· υπερευφρανας αυτον δια του προσωπου σου.
7 Διοτι ο βασιλευς ελπιζει επι τον Κυριον, και δια του ελεους του Υψιστου δεν θελει σαλευθη.
8 Η χειρ σου θελει ευρει παντας τους εχθρους σου· η δεξια σου θελει ευρει τους μισουντας σε.
9 Θελεις καμει αυτους ως καμινον πυρος εν τω καιρω της οργης σου· ο Κυριος θελει καταπιει αυτους εν τω θυμω αυτου· και πυρ θελει καταφαγει αυτους.
10 Θελεις αφανισει απο της γης τον καρπον αυτων, και το σπερμα αυτων απο των υιων των ανθρωπων.
11 Διοτι εμηχανευθησαν κακα εναντιον σου· διελογισθησαν βουλην, αλλα δεν ισχυσαν.
12 Δια τουτο θελεις καμει αυτους να τρεψωσι τα νωτα, οταν επι τας χορδας σου ετοιμασης τα βελη σου κατα του προσωπου αυτων.
13 Υψωθητι, Κυριε, εν τη δυναμει σου· θελομεν υμνει και ψαλμωδει την δυναμιν σου.