1 Não a nós, Jeová, não a nós, Mas ao teu nome dá glória, Por amor da tua benignidade e da tua verdade.
2 Porque diriam as nações: Onde está o Deus deles?
3 Entretanto o nosso Deus está nos céus; Ele fez tudo o que lhe aprouve.
4 Os ídolos deles são prata e ouro, Obra das mãos de homens.
5 Têm boca, mas não falam; Têm olhos, mas não vêem;
6 Têm ouvidos, mas não ouvem; Têm narizes, mas não cheiram;
7 Têm mãos, mas não apalpam; Têm pés, mas não andam; Da sua garganta não sai som algum.
8 Semelhantes a eles se tornarão os que os fazem, Bem como todo o que neles confia.
9 Confia, ó Israel, em Jeová; Ele é o seu amparo e o seu escudo.
10 Confia, ó casa de Aarão, em Jeová; Ele é o seu amparo e o seu escudo.
11 Vós que temeis a Jeová, confiai em Jeová; Ele é o seu amparo e o seu escudo.
12 Jeová tem-se lembrado de nós, abençoar-nos-á: Abençoará a casa de Israel, Abençoará a casa de Aarão.
13 Abençoará os que temem a Jeová, Tanto pequenos como grandes.
14 Aumente-vos Jeová mais e mais, A vós e a vossos filhos.
15 Sede vós benditos de Jeová, Que fez o céu e a terra.
16 Os céus são os céus de Jeová, Mas a terra, ele a deu aos filhos dos homens.
17 Os mortos não louvam a Jeová, Nem alguns dos que descem ao silêncio;
18 Nós, porém, bendiremos a Jeová Desde agora e para sempre. Louvai a Jeová.
1 Μη εις ημας, Κυριε, μη εις ημας, αλλ' εις το ονομα σου δος δοξαν, δια το ελεος σου, δια την αληθειαν σου.
2 Δια τι να ειπωσι τα εθνη, και που ειναι ο Θεος αυτων;
3 Αλλ' ο Θεος ημων ειναι εν τω ουρανω· παντα οσα ηθελησεν εποιησε.
4 Τα ειδωλα αυτων ειναι αργυριον και χρυσιον, εργα χειρων ανθρωπων·
5 Στομα εχουσι και δεν λαλουσιν· οφθαλμους εχουσι και δεν βλεπουσιν·
6 ωτα εχουσι και δεν ακουουσι· μυκτηρας εχουσι και δεν οσφραινονται·
7 Χειρας εχουσι και δεν ψηλαφωσι· ποδας εχουσι και δεν περιπατουσιν· ουδε ομιλουσι δια του λαρυγγος αυτων.
8 Ομοιοι αυτων ας γεινωσιν οι ποιουντες αυτα, πας ο ελπιζων επ' αυτα.
9 Ο Ισραηλ ηλπισεν επι Κυριον· αυτος ειναι βοηθος και ασπις αυτων.
10 Ο οικος του Ααρων ηλπισεν επι Κυριον· αυτος ειναι βοηθος και ασπις αυτων.
11 Οι φοβουμενοι τον Κυριον ηλπισαν επι Κυριον· αυτος ειναι βοηθος και ασπις αυτων.
12 Ο Κυριος μας ενεθυμηθη· θελει ευλογει, θελει ευλογει τον οικον Ισραηλ· θελει ευλογει τον οικον Ααρων.
13 Θελει ευλογει τους φοβουμενους τον Κυριον, τους μικρους μετα των μεγαλων.
14 Ο Κυριος θελει αυξησει υμας, υμας και τα τεκνα υμων.
15 σεις εισθε οι ευλογημενοι του Κυριου, του ποιησαντος τον ουρανον και την γην.
16 Οι ουρανοι των ουρανων ειναι του Κυριου, την δε γην εδωκεν εις τους υιους των ανθρωπων.
17 Οι νεκροι δεν θελουσιν αινεσει τον Κυριον, ουδε παντες οι καταβαινοντες εις τον τοπον της σιωπης·
18 αλλ' ημεις θελομεν ευλογει τον Κυριον, απο του νυν και εως του αιωνος. Αλληλουια.