1 A ti elevo os meus olhos, Ó tu que estás entronizado nos céus.

2 Eis como os olhos dos servos estão fitos na mão do seu senhor, Como os olhos da serva estão fitos na mão da sua senhora, Assim os nossos olhos estão fitos na mão de Jeová, nosso Deus, Até que ele se compadeça de nós.

3 Compadece-te de nós, Jeová, compadece-te de nós, Pois estamos sobremodo fartos de desprezo.

4 Sobremodo farta está a nossa alma Do escárnio dos descuidosos, E do desprezo dos soberbos.

1 Υψωσα τους οφθαλμους μου προς σε τον κατοικουντα εν ουρανοις.

2 Ιδου, καθως οι οφθαλμοι των δουλων ατενιζουσιν εις την χειρα των κυριων αυτων, καθως οι οφθαλμοι της δουλης εις την χειρα της κυριας αυτης, ουτως οι οφθαλμοι ημων προς Κυριον τον Θεον ημων, εωσου ελεηση ημας.

3 Ελεησον ημας, Κυριε, ελεησον ημας διοτι εχορτασθημεν σφοδρα απο εξουδενωσεως.

4 Καθ' υπερβολην εχορτασθη η ψυχη ημων απο της υβρεως των τρυφωντων, απο της εξουδενωσεως των υπερηφανων.