1 Quão amáveis são os teus tabernáculos, Ó Jeová dos exércitos!
2 A minha alma suspira e desfalece pelos átrios de Jeová, O meu coração e a minha carne clamam ao Deus vivo.
3 Até o passarinho acha casa, E a andorinha um ninho para si, onde ponha os seus filhinhos, A saber, os teus altares, Jeová dos exércitos, Rei meu e Deus meu.
4 Felizes são os que habitam na tua casa; Para sempre hão de te louvar.
5 Felizes são os homens, cuja força está em ti, Em cujos corações há as estradas para Sião.
6 Passando pelo vale de Baca, fazem dele um lugar de fontes; De bênçãos o cobre a primeira chuva.
7 Aumentam de força na viagem, Cada um deles aparece diante de Deus em Sião.
8 Ouve, Jeová Deus dos exércitos, a minha oração; Inclina os teus ouvidos, ó Deus de Jacó. (Selá)
9 Olha, ó Deus, escudo nosso, E contempla o rosto do teu ungido.
10 Pois vale mais um dia em teus átrios do que mil. Eu antes quisera estar no limiar da casa do meu Deus, Do que morar nas tendas da perversidade.
11 Porquanto Deus Jeová é sol e escudo: Jeová dará graça e glória; Jamais negará bem algum aos que andam retamente.
12 Ó Jeová dos exércitos, Feliz é o homem que em ti confia.
1 Ποσον αγαπηται ειναι αι σκηναι σου, Κυριε των δυναμεων
2 Επιποθει και μαλιστα λιποθυμει ψυχη μου δια τας αυλας του Κυριου· η καρδια μου και η σαρξ μου αγαλλιωνται δια τον Θεον τον ζωντα.
3 Ναι, το στρουθιον ευρηκε κατοικιαν, και η τρυγων φωλεαν εις εαυτην, οπου θετει τους νεοσσους αυτης, τα θυσιαστηρια σου, Κυριε των δυναμεων, Βασιλευ μου και Θεε μου.
4 Μακαριοι οι κατοικουντες εν τω οικω σου· παντοτε θελουσι σε αινει. Διαψαλμα.
5 Μακαριος ο ανθρωπος, του οποιου η δυναμις ειναι εν σοι· εν τη καρδια των οποιων ειναι αι οδοι σου·
6 οιτινες διαβαινοντες δια της κοιλαδος του κλαυθμωνος καθιστωσιν αυτην πηγην υδατων· και η βροχη ετι γεμιζει τους λακκους.
7 Προβαινουσιν απο δυναμεως εις δυναμιν· εκαστος αυτων φαινεται ενωπιον του Θεου εν Σιων.
8 Κυριε, Θεε των δυναμεων, εισακουσον της προσευχης μου· Ακροασθητι, Θεε του Ιακωβ. Διαψαλμα.
9 Ιδε, Θεε, η ασπις ημων, και επιβλεψον εις το προσωπον του χριστου σου.
10 Διοτι καλητερα ειναι μια ημερα εν ταις αυλαις σου υπερ χιλιαδας· ηθελον προτιμησει να ημαι θυρωρος εν τω οικω του Θεου μου, παρα να κατοικω εν ταις σκηναις της πονηριας.
11 Διοτι ηλιος και ασπις ειναι Κυριος ο Θεος· χαριν και δοξαν θελει δωσει ο Κυριος· δεν θελει στερησει ουδενος αγαθου τους περιπατουντας εν ακακια.
12 Κυριε των δυναμεων, μακαριος ο ανθρωπος ο ελπιζων επι σε.