1 Ó Deus, não guardes silêncio; Não te cales nem fiques quieto, ó Deus.
2 Pois eis que os teus inimigos fazem tumultos, E os que te odeiam, alçam a cabeça.
3 Formam planos cavilosos contra o teu povo, E juntos consultam contra os teus protegidos.
4 Eles dizem: Vinde, e destruamo-los para que não constituam nação; Assim não será lembrado mais o nome de Israel.
5 Pois juntos e unânimes se têm consultado, Contra ti fazem aliança,
6 As tendas de Edom e os ismaelitas, Moabe os hagarenos;
7 Gebal, Amom e Amaleque; A Filístia com os habitantes de Tiro.
8 A Assíria também está aliada com eles; Têm auxiliado aos filhos de Ló. (Selá)
9 Faze-lhes como fizeste a Midiã, Como a Sísera, como a Jabim, junto ao rio Quisom,
10 Os quais pereceram em Endor; Tornaram-se como esterco para a terra.
11 Faze os seus nobres como a Orebe e a Zeebe, E os seus príncipes como a Zebá e a Zalmuna,
12 Os quais disseram: Tomemos para nós As habitações de Deus.
13 Faze-os, Deus meu, como um turbilhão de pó, Como palha impelida do vento.
14 Como o fogo que queima um bosque, E como a chama que abrasa os montes;
15 Assim persegue-os com a tua procela, E amedronta-os com o teu furacão.
16 Cobre-lhes o rosto de confusão, De sorte que busquem o teu nome, ó Jeová.
17 Sejam envergonhados e conturbados para sempre, Sejam confundidos e pereçam,
18 Para que saibam que só tu, cujo nome é Jeová, És o Altíssimo sobre toda a terra.
1 Θεε, μη σιωπησης· μη σιγησης και μη ησυχασης, Θεε.
2 Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θορυβουσι, και οι μισουντες σε υψωσαν κεφαλην.
3 Κακην βουλην ελαβον κατα του λαου σου και συνεβουλευθησαν κατα των εκλεκτων σου.
4 Ειπον, Ελθετε, και ας εξολοθρευσωμεν αυτους απο του να ηναι εθνος· και το ονομα του Ισραηλ ας μη μνημονευηται πλεον.
5 Διοτι εκ συμφωνου συνεβουλευθησαν ομου· συνεμαχησαν κατα σου·
6 αι σκηναι του Εδωμ και οι Ισμαηλιται· ο Μωαβ και οι Αγαρηνοι·
7 Ο Γεβαλ και ο Αμμων και ο Αμαληκ· οι Φιλισταιοι μετα των κατοικουντων την Τυρον.
8 Και αυτος ο Ασσουρ ηνωθη μετ' αυτων· εβοηθησαν τους υιους του Λωτ. Διαψαλμα.
9 Καμε εις αυτους ως εις τους Μαδιανιτας, ως εις τον Σισαραν, ως εις τον Ιαβειν εν τω χειμαρρω Κεισων·
10 οιτινες απωλεσθησαν εν Εν-δωρ· εγειναν κοπρος δια την γην.
11 Καμε τους αρχοντας αυτων ως τον Ωρηβ και ως τον Ζηβ· και ως τον Ζεβεε και ως τον Σαλμαναν παντας τους αρχηγους αυτων·
12 οιτινες ειπον, Ας κληρονομησωμεν εις εαυτους τα κατοικητηρια του Θεου.
13 Θεε μου, καμε αυτους ως τροχον, ως αχυρον κατα προσωπον ανεμου.
14 Ως το πυρ καιει το δασος, και ως η φλοξ κατακαιει τα ορη,
15 ουτω καταδιωξον αυτους με την ανεμοζαλην σου, και με τον ανεμοστροβιλον σου κατατρομαξον αυτους.
16 Γεμισον τα προσωπα αυτων απο ατιμιας, και θελουσι ζητησει το ονομα σου, Κυριε.
17 Ας καταισχυνθωσι και ας ταραχθωσι διαπαντος· και ας εντραπωσι και ας απολεσθωσι·
18 και ας γνωρισωσιν οτι συ, του οποιου το ονομα ειναι Κυριος, εισαι ο μονος Υψιστος επι πασαν την γην.