1 A ti Jeová, elevo a minha alma.

2 Deus meu, em ti confio, Não seja eu envergonhado; Não triunfem de mim os meus inimigos.

3 Na verdade ninguém dos que em ti esperam, será envergonhado: Envergonhados serão os que sem causa procedem traiçoeiramente.

4 Mostra-me, Jeová, os teus caminhos; Ensina-me as tuas veredas.

5 Guia-me na tua fidelidade, e ensina-me; Porque tu és o Deus da minha salvação; Em ti espero o dia todo.

6 Lembra-te, Jeová, das tuas comiserações e das tuas benignidades, Porque elas são desde sempre.

7 Não te lembres dos pecados da minha mocidade, nem das minhas transgressões: Segundo a tua benignidade lembra-te de mim, Por amor da tua bondade, ó Jeová.

8 Bom e reto é Jeová; Por isso mostrará o caminho aos pecadores.

9 Guiará os humildes no juízo, Ensinará aos humildes o seu caminho.

10 Todas as veredas de Jeová são benevolência e verdade Para os que guardam a sua aliança e os seus testemunhos.

11 Por amor do teu nome, Jeová, Perdoa a minha iniqüidade, pois é grande.

12 Ao homem que temer a Jeová, Ensinar-lhe-á ele o caminho a escolher.

13 A sua alma permanecerá em prosperidade, E a sua descendência herdará a terra.

14 O segredo de Jeová é para aqueles que o temem, Far-lhe-á conhecer a sua aliança.

15 Os meus olhos estão sempre postos em Jeová, Pois ele tirará do laço os meus pés.

16 Volta-te para mim, e tem de mim piedade; Pois estou desamparado e aflito.

17 As tribulações do meu coração multiplicaram-se; Tira-me das minhas angústias.

18 Olha para a minha aflição e para o meu sofrimento, E perdoa todos os meus pecados.

19 Olha para os meus inimigos, porque são muitos; E com ódio cruel me odeiam.

20 Guarda a minha alma e livra-me; Não seja eu envergonhado, porque em ti me refugio.

21 Preserva-me a integridade e a retidão, Porque em ti espero.

22 Redime, ó Deus, a Israel De todas as suas tribulações.

1 Προς σε, Κυριε, υψωσα την ψυχην μου.

2 Θεε μου, επι σε ηλπισα· ας μη καταισχυνθω, ας μη χαρωσιν επ' εμε οι εχθροι μου.

3 Βεβαιως παντες οι προσμενοντες σε δεν θελουσι καταισχυνθη· ας καταισχυνθωσιν οι μωροι παραβαται.

4 Δειξον μοι, Κυριε, τας οδους σου· διδαξον με τα βηματα σου.

5 Οδηγησον με εν τη αληθεια σου και διδαξον με· διοτι συ εισαι ο Θεος της σωτηριας μου· σε προσμενω ολην την ημεραν.

6 Μνησθητι, Κυριε, τους οικτιρμους σου και τα ελεη σου, διοτι ειναι απ' αιωνος.

7 Τας αμαρτιας της νεοτητος μου και τας παραβασεις μου μη μνησθης· κατα το ελεος σου μνησθητι μου συ, Κυριε, ενεκεν της αγαθοτητος σου.

8 Αγαθος και ευθυς ο Κυριος· δια τουτο θελει διδαξει τους αμαρτωλους την οδον.

9 Θελει οδηγησει τους πραους εν κρισει και θελει διδαξει τους πραους την οδον αυτου.

10 Πασαι αι οδοι του Κυριου ειναι ελεος και αληθεια εις τους φυλαττοντας την διαθηκην αυτου και τα μαρτυρια αυτου.

11 Ενεκεν του ονοματος σου, Κυριε, συγχωρησον την ανομιαν μου, διοτι ειναι μεγαλη.

12 Τις ειναι ο ανθρωπος ο φοβουμενος τον Κυριον; αυτον θελει διδαξει την οδον, την οποιαν πρεπει να εκλεξη·

13 Η ψυχη αυτου θελει κατοικει εν αγαθοις, και το σπερμα αυτου θελει κληρονομησει την γην.

14 Το απορρητον του Κυριου ειναι μετα των φοβουμενων αυτον και την διαθηκην αυτου θελει φανερωσει εις αυτους.

15 Οι οφθαλμοι μου ειναι διαπαντος προς τον Κυριον, διοτι αυτος θελει εξαγαγει εκ παγιδος τους ποδας μου.

16 Επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με, διοτι μεμονωμενος και τεθλιμμενος ειμαι.

17 Αι θλιψεις της καρδιας μου ηυξησαν· εξαγαγε με εκ των στενοχωριων μου.

18 Ιδε την θλιψιν μου και τον μοχθον μου, και αφες πασας τας αμαρτιας μου.

19 Ιδε τους εχθρους μου, διοτι επληθυνθησαν και μισος αδικον με εμισησαν.

20 Φυλαξον την ψυχην μου και σωσον με· ας μη καταισχυνθω, διοτι επι σε ηλπισα.

21 Ακακια και ευθυτης ας με περιφυλαττωσι, διοτι σε προσεμεινα.

22 Λυτρωσον, Θεε, τον Ισραηλ εκ πασων των θλιψεων αυτου.