1 Concede, ó Deus, os teus juízos ao rei, E a tua justiça ao filho do rei.
2 Que ele governe com retidão o teu povo, E com eqüidade aos teus aflitos.
3 Os montes e os outeiros, em justiça, Produzam paz para o povo.
4 Julgue ele os aflitos do povo, Salve os filhos dos necessitados, E esmague ao opressor.
5 Temam-te enquanto existir o sol, E enquanto durar a lua por todas as gerações.
6 Seja ele como chuva que desce sobre o prado, Como chuveiros que regam a terra.
7 Floresça em seus dias o justo, E abundância de paz, até que não haja mais lua.
8 Domine ele também de mar a mar, E desde o Rio até os confins da terra.
9 Curvem-se diante dele os que habitam no deserto, E lambam o pó os seus inimigos.
10 Paguem tributo os reis de Társis e das ilhas, Ofereçam donativos os reis de Sabá e de Seba.
11 Prostrem-se diante dele todos os reis, Sirvam-no todas as nações.
12 Pois livrará ao necessitado quando clamar, E ao aflito quando não houver quem lhe acuda.
13 Terá piedade do fraco e do necessitado, E salvará as almas dos indigentes.
14 Remirá as suas almas da opressão e da violência, E precioso será aos seus olhos o sangue deles.
15 Viva o rei! e que lhe dêem do ouro de Seba; Roguem por ele continuamente, E bendigam-no em todo o tempo.
16 Haja na terra abundância de trigo até o cume dos montes: Ondule o seu fruto como o Líbano; E da cidade brote a gente como erva da terra. Permaneça o seu nome para sempre:
17 Haja descendentes do seu nome enquanto durar o sol; Nele se bendigam todas as nações, e proclamem feliz.
18 Bendito seja Deus Jeová, Deus de Israel, O único que faz maravilhas.
19 Seja bendito o seu glorioso nome para sempre, Encha-se da sua glória a terra toda. Amém e Amém.
20 Acabam-se as orações de Davi, filho de Jessé. demonstra
1 Θεε, δος την κρισιν σου εις τον βασιλεα και την δικαιοσυνην σου εις τον υιον του βασιλεως·
2 Δια να κρινη τον λαον σου εν δικαιοσυνη και τους πτωχους σου εν κρισει.
3 Τα ορη θελουσι φερει ειρηνην εις τον λαον και οι λοφοι δικαιοσυνην.
4 Θελει κρινει τους πτωχους του λαου· θελει σωσει τους υιους των πενητων και συντριψει τον καταδυναστευοντα.
5 Θελουσι σε φοβεισθαι ενοσω διαμενει ο ηλιος και η σεληνη, εις γενεας γενεων.
6 Θελει καταβη ως βροχη επι θερισμενον λειβαδιον· ως ρανιδες σταλαζουσαι επι την γην.
7 Εν ταις ημεραις αυτου θελει ανθει ο δικαιος· και αφθονια ειρηνης θελει εισθαι εωσου μη υπαρξη η σεληνη.
8 Και θελει κατακυριευει απο θαλασσης εως θαλασσης και απο του ποταμου εως των περατων της γης.
9 Εμπροσθεν αυτου θελουσι γονυκλιτησει οι κατοικουντες εν ερημοις, και οι εχθροι αυτου θελουσι γλειψει το χωμα.
10 Οι βασιλεις της Θαρσεις και των νησων θελουσι προσφερει προσφορας· οι βασιλεις της Αραβιας και της Σεβα θελουσι προσφερει δωρα.
11 Και θελουσι προσκυνησει αυτον παντες οι βασιλεις· παντα τα εθνη θελουσι δουλευσει αυτον.
12 Διοτι θελει ελευθερωσει τον πτωχον κραζοντα και τον πενητα και τον αβοηθητον.
13 Θελει ελεησει τον πτωχον και τον πενητα· και τας ψυχας των πενητων θελει σωσει.
14 Εκ δολου και εξ αδικιας θελει λυτρονει τας ψυχας αυτων· και πολυτιμον θελει εισθαι το αιμα αυτων εις τους οφθαλμους αυτου.
15 Και θελει ζη, και θελει δοθη εις αυτον απο του χρυσιου της Αραβιας, και θελει γινεσθαι παντοτε προσευχη υπερ αυτου· ολην την ημεραν θελουσιν ευλογει αυτον.
16 Δραξ σιτου εαν υπαρχη εν τη γη επι των κορυφων των ορεων, ο καρπος αυτου θελει σειεσθαι ως ο Λιβανος· και οι κατοικοι εν τη πολει θελουσιν εξανθησει ως ο χορτος της γης.
17 Το ονομα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα· το ονομα αυτου θελει διαρκει ενοσω διαμενει ο ηλιος· και οι ανθρωποι θελουσιν ευλογεισθαι εν αυτω· παντα τα εθνη θελουσι μακαριζει αυτον.
18 Ευλογητος Κυριος ο Θεος, ο Θεος του Ισραηλ, οστις μονος καμνει θαυμασια·
19 και ευλογημενον το ενδοξον ονομα αυτου εις τον αιωνα· και ας πληρωθη απο της δοξης αυτου η πασα γη. Αμην, και αμην.
20 Ετελειωσαν αι προσευχαι του Δαβιδ υιου του Ιεσσαι.