1 Jen la Eternulo dezertigas la landon kaj ruinigas ĝin kaj ŝanĝas ĝian aspekton kaj disĵetas ĝiajn loĝantojn.
2 Kaj estos al la popolo kiel al la pastro, al la servisto kiel al lia mastro, al la servistino kiel al ŝia mastrino, al la aĉetanto kiel al la vendanto, al la pruntedonanto kiel al la prunteprenanto, al la ŝuldanto kiel al la kreditoro.
3 Tute dezertigita estos la lando kaj tute prirabita; ĉar la Eternulo tion diris.
4 Funebras kaj velkas la lando, senfortiĝas kaj velkas la mondo, senfortiĝas la eminentuloj de la popolo de la lando.
5 Kaj la tero estas malpurigita de siaj loĝantoj; ĉar ili malobeis la instruon, ŝanĝis la leĝon, detruis la eternan interligon.
6 Pro tio malbeno konsumis la teron, kaj kulpiĝis tiuj, kiuj loĝas sur ĝi; pro tio forbrulis la loĝantoj de la lando kaj restis malmulte da homoj.
7 Malgaja estas la mosto, sensukiĝis la vinbero, ĝemas ĉiuj ĝojintoj.
8 Ĉesiĝis la gajeco de tamburinoj, malaperis la bruo de gajuloj, ĉesiĝis la gajeco de harpo.
9 Oni ne trinkas vinon ĉe kantado; maldolĉa estas ebriigaĵo por siaj trinkantoj.
10 Ruinigita estas la dezerta urbo; ĉiuj domoj estas fermitaj tiel, ke oni ne povas eniri.
11 Oni ploras sur la stratoj pri vino; mallumiĝis ĉia ĝojo, malaperis la gajeco de la lando.
12 En la urbo restis dezerteco, kaj la pordegoj disbatitaj estas ruinigitaj.
13 Ĉar tiel estos meze de la lando, meze de la popoloj:kiel post fruktoskuo de olivarbo, kiel estas al la restintaj beroj post la fino de la vinberrikolto.
14 Ili levos sian voĉon kaj ĝojkrios, pri la majesto de la Eternulo ili krios de la maro.
15 Tial en la regionoj orientaj gloru la Eternulon, sur la insuloj de la maro la nomon de la Eternulo, Dio de Izrael.
16 De la rando de la tero ni aŭdis kantadon:Gloro al la justulo; sed mi diras:Ho mi malfeliĉa, ho mi malfeliĉa, ve al mi! rabis rabistoj, kaj per granda rabado ili rabis.
17 Teruro, kavo, kaj kaptilo trafos vin, ho loĝantoj de la tero.
18 Kaj tiu, kiu forkuros de la voĉo de la teruro, falos en kavon; kaj kiu eliros el la kavo, trafos en la kaptilon; ĉar la aperturoj de alte malfermiĝis kaj la fundamento de la tero ekskuiĝis.
19 Forte diskrevis la tero, forte dispeciĝis la tero, forte skuiĝis la tero.
20 Ŝanceliĝas la tero kiel ebriulo, kaj balanciĝas kiel hamako; kaj pezas sur ĝi ĝia krimeco; kaj ĝi falis, kaj ne plu leviĝos.
21 Kaj en tiu tempo punos la Eternulo la taĉmentojn de la alto en la ĉielo kaj la reĝojn de la tero sur la tero.
22 Kaj ili estos kolektitaj kune, ligitaj en malliberejo, kaj ili estos enŝlositaj en ŝlositejo, kaj post longa tempo ili estos punitaj.
23 Kaj ruĝiĝos la luno, kaj hontos la suno, kiam la Eternulo Cebaot ekreĝos sur la monto Cion kaj en Jerusalem, kaj Lia gloro aperos antaŭ Liaj plejaĝuloj.
1 看哪！ 耶和华使大地空虚， 变为荒凉； 他必翻转地面， 使地上的居民四散。
2 人民和祭司， 仆人和主人， 婢女和主母， 购买的和贩卖的， 借给人和向人借的， 放债的和借债的， 全都一样被分散。
3 大地必完全倒空， 被劫掠净尽， 这话是耶和华说的。
4 大地悲哀衰残， 世界零落衰残， 地上居高位的人也衰败了。
5 大地被其上的居民玷污， 因为他们犯了律法， 违了律例， 背了永远的约。
6 因此， 大地被咒诅吞灭， 地上的居民要承担惩罚。因此， 地上的居民被焚烧， 剩下的人很少。
7 新酒悲哀， 葡萄树衰残， 心中欢乐的， 变为叹息。
8 击鼓的喜乐止息， 宴乐者的喧哗停止， 弹琴的喜乐也止息了。
9 他们不得再饮酒唱歌； 喝浓酒的， 必觉苦味。
10 荒凉混乱的城破毁了， 各家关门闭户， 使人不得进入。
11 有人在街上因无酒呼喊； 一切喜乐都已过去， 地上的喜乐都消逝了。
12 城门所剩下的只有荒凉， 城门被撞得粉碎。
13 在地上的万民， 都像摇过的橄榄树， 又像被摘取完了的葡萄树， 剩下无几。
14 剩余的人必高声欢呼， 在西边的， 要宣扬耶和华的威严。
15 在东方那边的， 要荣耀耶和华， 要在沿海的众岛上， 荣耀耶和华以色列 神的名。
16 我们听见从地极有歌声唱着： "荣耀归于义人。"我却说： "我消瘦了， 我消瘦了！ 我有祸了！ 诡诈的仍在行诡诈， 诡诈的仍在大行诡诈。"
17 地上的居民哪！ 恐惧、陷坑和网罗， 都临近你们！
18 那逃避恐惧声音的， 必堕入陷坑； 那从陷坑里上来的， 必被网罗缠住； 因为天上的窗都开了， 地的根基也震动了。
19 大地全然破坏， 尽都崩裂， 大大震动。
20 大地东歪西倒， 像个醉酒的人， 又摇来摇去， 像座草棚； 大地被其上的罪孽重重压着， 以致塌陷， 不能再起来。
21 到那日， 耶和华必在高天之上惩罚天上的众军， 又在地上惩罚地上的列王。
22 他们必被聚集， 像囚犯被聚集在牢狱里一般； 他们要被关在监牢中， 多日以后， 他们要被惩罚。
23 那时， 月亮必蒙羞， 日头要惭愧， 因为万军之耶和华必在锡安山， 在耶路撒冷作王； 并且在他子民的众长老面前， 大有荣耀。