1 RABbe şükredin, çünkü O iyidir, 2 Sevgisi sonsuzdur.
2 Böyle desin RABbin kurtardıkları, 2 Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
3 Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneydenfş, 2 Bütün ülkelerden topladıkları.
4 Issız çöllerde dolaştılar, 2 Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
5 Aç, susuz, 2 Sefil oldular.
6 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden.
7 Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, 2 Onlara doğru yolda öncülük etti.
8 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
9 Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, 2 Aç canı iyiliklerle doyurur.
10 Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, 2 Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
11 Çünkü Tanrının buyruklarına karşı çıkmışlardı, 2 Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesinin öğüdünü.
12 Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, 2 Çöktüler, yardım eden olmadı.
13 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden;
14 Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, 2 Kopardı zincirlerini.
15 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
16 Çünkü tunç kapıları kırdı, 2 Demir kapı kollarını parçaladı O.
17 Cezalarını buldu aptallar, 2 Suçları, isyanları yüzünden.
18 İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, 2 Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
19 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden.
20 Sözünü gönderip iyileştirdi onları, 2 Kurtardı ölüm çukurundan.
21 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
22 Şükran kurbanları sunsunlar 2 Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar Onun yaptıklarını!
23 Gemilerle denize açılanlar, 2 Okyanuslarda iş yapanlar,
24 RABbin işlerini, 2 Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
25 Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, 2 Dalgalar şaha kalktı.
26 Göklere yükselip diplere indi gemiler, 2 Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
27 Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, 2 Ustalıkları işe yaramadı.
28 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden.
29 Fırtınayı limanlığa çevirdi, 2 Yatıştı dalgalar;
30 Rahatlayınca sevindiler, 2 Diledikleri limana götürdü RAB onları.
31 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
32 Yüceltsinler Onu halk topluluğunda, 2 Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
33 Irmakları çöle çevirir, 2 Pınarları kurak toprağa,
34 Verimli toprağı çorak alana, 2 Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
35 Çölü su birikintisine çevirir, 2 Kuru toprağı pınara.
36 Açları yerleştirir oraya; 2 Oturacak bir kent kursunlar,
37 Tarlalar ekip bağlar diksinler, 2 Bol ürün alsınlar diye.
38 RABbin kutsamasıyla, 2 Çoğaldılar alabildiğine, 2 Eksiltmedi hayvanlarını.
39 Sonra azaldılar, alçaldılar, 2 Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
40 RAB rezalet saçtı soylular üzerine, 2 Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
41 Ama yoksulu sefaletten kurtardı, 2 Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
42 Doğru insanlar görüp sevinecek, 2 Kötülerse ağzını kapayacak.
43 Aklı olan bunları göz önünde tutsun, 2 RAB'bin sevgisini dikkate alsın.
1 Aleluia. Louvai o Senhor, porque ele é bom. Porque eterna é a sua misericórdia.
2 Assim o dizem aqueles que o Senhor resgatou, aqueles que ele livrou das mãos do opressor,
3 assim como os que congregou de todos os países, do oriente e do ocidente, do norte e do sul.
4 Erravam na solidão do deserto, sem encontrar caminho de cidade habitável.
5 Consumidos de fome e de sede, sentiam desfalecer-lhes a vida.
6 Em sua angústia clamaram então para o Senhor, ele os livrou de suas tribulações
7 e os conduziu pelo bom caminho, para chegarem a uma cidade habitável.
8 Agradeçam ao Senhor por sua bondade, e por suas grandes obras em favor dos homens,
9 porque dessedentou a garganta sequiosa, e cumulou de bens a que tinha fome.
10 Outros estavam nas trevas e na sombra da morte, prisioneiros na miséria e em ferros,
11 por se haverem revoltado contra as ordens de Deus e terem desprezado os desígnios do Altíssimo.
12 Pelo sofrimento lhes humilhara o coração, sucumbiam sem que ninguém os socorresse.
13 Em sua angústia clamaram então para o Senhor, e ele os livrou de suas tribulações.
14 Tirou-os das trevas e da sombra da morte, quebrou-lhes os grilhões.
15 Agradeçam ao Senhor por sua bondade, e por suas grandes obras em favor dos homens.
16 Ele arrombou as portas de bronze, e despedaçou os ferrolhos de ferro.
17 Outros, enfermos por causa de seu mau proceder, eram feridos por causa de seus pecados.
18 Todo alimento lhes causava náuseas, chegaram às portas da morte.
19 Em sua angústia clamaram então para o Senhor; ele os livrou de suas tribulações.
20 Enviou a sua palavra para os curar, para os arrancar da morte.
21 Agradeçam ao Senhor por sua bondade, e por suas grandes obras em favor dos homens.
22 Ofereçam sacrifícios de ação de graças, e proclamem alegremente as suas obras.
23 Os que se fizeram ao mar, para trafegar nas muitas águas,
24 foram testemunhas das obras do Senhor e de suas maravilhas no alto-mar.
25 Sua palavra levantou tremendo vento, que impeliu para o alto as suas ondas.
26 Subiam até os céus, desciam aos abismos, suas almas definhavam em angústias.
27 Titubeavam e cambaleavam como ébrios, e toda a sua perícia se esvaiu.
28 Em sua agonia clamaram então ao Senhor, e ele os livrou da tribulação.
29 Transformou a procela em leve brisa, e as ondas do mar silenciaram.
30 E se alegraram porque elas amainaram, e os conduziu ao desejado porto.
31 Agradeçam eles ao Senhor por sua bondade, e por suas grandes obras em favor dos homens.
32 Celebrem-no na assembléia do povo, e o louvem no conselho dos anciãos.
33 Transformou rios em deserto, e fontes de água em terra árida.
34 Converteu o solo fértil em salinas, por causa da malícia de seus habitantes.
35 Mudou o deserto em lençol de água, e a terra árida em abundantes fontes.
36 Aí fez habitar os esfaimados, que fundaram uma cidade para morar.
37 E semearam os campos e plantaram vinhas, colhendo deles abundantes frutos.
38 E os abençoou: eles se multiplicaram grandemente, e lhes concedeu rebanhos numerosos.
39 Depois seu número se reduziu e caíram na miséria, sob a opressão, a desgraça e o sofrimento.
40 Mas aquele que lança seu desprezo sobre os grandes, e os faz errar por ínvios desertos,
41 {Deus,} soergueu o pobre da miséria, multiplicando famílias como rebanhos.
42 À vista disso os justos se alegram, e toda a maldade deve fechar a boca.
43 Quem é sábio para julgar estas coisas e compreender as misericórdias do Senhor?