1 Ya RAB, bütün yüreğimle sana şükredeceğim, 2 Yaptığın harikaların hepsini anlatacağım. yazılır.
2 Sende sevinç bulacak, coşacağım, 2 Adını ilahilerle öveceğim, ey Yüceler Yücesi!
3 Düşmanlarım geri çekilirken, 2 Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.
4 Çünkü hakkımı, davamı sen savundun, 2 Adil yargıç olarak tahta oturdun.
5 Ulusları azarladın, kötüleri yok ettin, 2 Sonsuza dek adlarını sildin.
6 Yok olup gitti düşmanlar sonsuza dek, 2 Kökünden söktün kentlerini, 2 Anıları bile silinip gitti.
7 Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer, 2 Yargı için kurmuştur tahtını;
8 O yönetir doğrulukla dünyayı, 2 O yargılar adaletle halkları.
9 RAB ezilenler için bir sığınak, 2 Sıkıntılı günlerde bir kaledir.
10 Seni tanıyanlar sana güvenir, 2 Çünkü sana yönelenleri hiç terk etmedin, ya RAB.
11 Siyonda oturan RABbi ilahilerle övün! 2 Yaptıklarını halklar arasında duyurun!
12 Çünkü dökülen kanın hesabını soran anımsar, 2 Ezilenlerin feryadını unutmaz.
13 Acı bana, ya RAB! 2 Ey beni ölümün eşiğinden kurtaran, 2 Benden nefret edenler yüzünden çektiğim sıkıntıya bak!
14 Öyle ki, övgüye değer işlerini anlatayım, 2 Siyon Kentinin kapılarında 2 Sağladığın kurtuluşla sevineyim.
15 Uluslar kendi kazdıkları kuyuya düştü, 2 Ayakları gizledikleri ağa takıldı.
16 Adil yargılarıyla RAB kendini gösterdi, 2 Kötüler kendi kurdukları tuzağa düştü. |iHigayon |isela terimi.
17 Kötüler ölüler diyarına gidecek, 2 Tanrıyı unutan bütün uluslar...
18 Ama yoksul büsbütün unutulmayacak, 2 Mazlumun umudu sonsuza dek kırılmayacak.
19 Kalk, ya RAB! İnsan galip çıkmasın, 2 Huzurunda yargılansın uluslar!
20 Onlara dehşet saç, ya RAB! 2 Sadece insan olduklarını bilsin uluslar. |iSela
1 Ao mestre de canto. Segundo a melodia A morte para o filho. Salmo de Davi. Eu vos louvarei, Senhor, de todo o coração, todas as vossas maravilhas narrarei.
2 Em vós eu estremeço de alegria, cantarei vosso nome, ó Altíssimo!
3 Porque meus inimigos recuaram, fraquejaram, pereceram ante a vossa face.
4 Pois tomastes a vós meu direito e minha causa, assentastes, ó justo Juiz, em vosso tribunal.
5 Com efeito, perseguistes as nações, destruístes o ímpio; apagastes, para sempre, o seu nome.
6 Meus inimigos pereceram, consumou-se sua ruína eterna; demolistes suas cidades, sua própria lembrança se acabou.
7 O Senhor, porém, domina eternamente; num trono sólido, ele pronuncia seus julgamentos.
8 Ele mesmo julgará o universo com justiça, com eqüidade pronunciará sentença sobre os povos.
9 O Senhor torna-se refúgio para o oprimido, uma defesa oportuna para os tempos de perigo.
10 Aqueles que conheceram vosso nome confiarão em vós, porque, Senhor, jamais abandonais quem vos procura.
11 Salmodiai ao Senhor, que habita em Sião; proclamai seus altos feitos entre os povos.
12 Porque, vingador do sangue derramado, ele se lembra deles e não esqueceu o clamor dos infelizes.
13 Tende piedade de mim, Senhor, vede a miséria a que me reduziram os inimigos; arrancai-me das portas da morte,
14 para que nas portas da filha de Sião eu publique vossos louvores, e me regozije de vosso auxílio.
15 Caíram as nações no fosso que cavaram; prenderam-se seus pés na armadilha que armaram.
16 O Senhor se manifestou e fez justiça, capturando o ímpio em suas próprias redes.
17 Que os pecadores caiam na região dos mortos, todos esses povos que olvidaram a Deus.
18 O pobre, porém, não ficará no eterno esquecimento; nem a esperança dos aflitos será frustrada para sempre.
19 Levantai-vos, Senhor! Não seja o homem quem tenha a última palavra! Que diante de vós sejam julgadas as nações.
20 Enchei-as de pavor, Senhor, para que saibam que não passam de simples homens.