1 Ya RAB, sana sığınıyorum, 2 Utandırma beni hiçbir zaman!
2 Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır, 2 Kulak ver bana, kurtar beni!
3 Sığınacak kayam ol, 2 Her zaman başvurabileceğim; 2 Buyruk ver, kurtulayım, 2 Çünkü kayam ve kalem sensin.
4 Ey Tanrım, kurtar beni 2 Kötünün elinden, haksızın, gaddarın pençesinden!
5 Çünkü umudum sensin, ey Egemen RAB, 2 Gençliğimden beri dayanağım sensin.
6 Doğduğum günden beri sana güveniyorum, 2 Beni ana rahminden çıkaran sensin. 2 Övgülerim hep sanadır.
7 Birçokları için iyi bir örnek oldum, 2 Çünkü sen güçlü sığınağımsın.
8 Ağzımdan sana övgü eksilmez, 2 Gün boyu yüceliğini anarım.
9 Yaşlandığımda beni reddetme, 2 Gücüm tükendiğinde beni terk etme!
10 Çünkü düşmanlarım benden söz ediyor, 2 Beni öldürmek isteyenler birbirine danışıyor,
11 ‹‹Tanrı onu terk etti›› diyorlar, 2 ‹‹Kovalayıp yakalayın, 2 Kurtaracak kimsesi yok!››
12 Ey Tanrı, benden uzak durma, 2 Tanrım, yardımıma koş!
13 Utansın, yok olsun beni suçlayanlar, 2 Utanca, rezalete bürünsün kötülüğümü isteyenler.
14 Ama ben her zaman umutluyum, 2 Sana övgü üstüne övgü dizeceğim.
15 Gün boyu senin zaferini, 2 Kurtarışını anlatacağım, 2 Ölçüsünü bilmesem de.
16 Ey Egemen RAB, gelip yiğitliklerini, 2 Senin, yalnız senin zaferini duyuracağım.
17 Ey Tanrı, çocukluğumdan beri beni sen yetiştirdin, 2 Senin harikalarını hâlâ anlatıyorum.
18 Yaşlanıp saçlarıma ak düşse bile 2 Terk etme beni, ey Tanrı, 2 Gücünü gelecek kuşağa, 2 Kudretini sonrakilere anlatana dek.
19 Ey Tanrı, doğruluğun göklere erişiyor, 2 Büyük işler yaptın, 2 Senin gibisi var mı, ey Tanrı?
20 Sen ki, bana birçok kötü sıkıntı gösterdin, 2 Bana yeniden yaşam verecek, 2 Beni toprağın derinliklerinden çıkaracaksın.
21 Saygınlığımı artıracak, 2 Yine beni avutacaksın.
22 Ben de seni, 2 Senin sadakatini çenkle öveceğim, ey Tanrım, 2 Lir çalarak seni ilahilerle öveceğim, 2 Ey İsrailin Kutsalı!
23 Seni ilahilerle överken, 2 Dudaklarımla, varlığımla sevincimi dile getireceğim, 2 Çünkü sen beni kurtardın.
24 Dilim gün boyu senin zaferinden söz edecek, 2 Çünkü kötülüğümü isteyenler 2 Utanıp rezil oldu.
1 É em vós, Senhor, que procuro meu refúgio; que minha esperança não seja para sempre confundida.
2 Por vossa justiça, livrai-me, libertai-me; inclinai para mim vossos ouvidos e salvai-me.
3 Sede-me uma rocha protetora, uma cidadela forte para me abrigar: e vós me salvareis, porque sois meu rochedo e minha fortaleza.
4 Meu Deus, livrai-me da mãos do iníquo, das garras do inimigo e do opressor,
5 porque vós sois, ó meu Deus, minha esperança. Senhor, desde a juventude vós sois minha confiança.
6 Em vós eu me apoiei desde que nasci, desde o seio materno sois meu protetor; em vós eu sempre esperei.
7 Tornei-me para a turba um objeto de admiração, mas vós tendes sido meu poderoso apoio.
8 Minha boca andava cheia de vossos louvores, cantando continuamente vossa glória.
9 Na minha velhice não me rejeiteis, ao declinar de minhas forças não me abandoneis.
10 Porque falam de mim meus inimigos e os que me observam conspiram contra mim,
11 dizendo: Deus o abandonou; persegui-o e prendei-o, porque não há ninguém para o livrá-lo.
12 Ó Deus, não vos afasteis de mim. Meu Deus, apressai-vos em me socorrer.
13 Sejam confundidos e pereçam os que atentam contra minha vida, sejam cobertos de vergonha e confusão os que procuram minha desgraça.
14 Eu, porém, hei de esperar sempre, e, dia após dia, vos louvarei mais.
15 Minha boca proclamará vossa justiça e vossos auxílios de todos os dias, sem poder enumerá-los todos.
16 Os portentos de Deus eu narrarei, só a vossa justiça hei de proclamar, Senhor.
17 Vós me tendes instruído, ó Deus, desde minha juventude, e até hoje publico as vossas maravilhas.
18 Na velhice e até os cabelos brancos, ó Deus, não me abandoneis, a fim de que eu anuncie à geração presente a força de vosso braço, e vosso poder à geração vindoura,
19 e vossa justiça, ó Deus, que se eleva à altura dos céus, pela qual vós fizestes coisas grandiosas. Senhor, quem vos é comparável?
20 Vós me fizestes passar por numerosas e amargas tribulações para, de novo, me fazer viver e dos abismos da terra novamente me tirar.
21 Aumentai minha grandeza, e de novo consolai-me.
22 Celebrarei então vossa fidelidade nas cordas da lira, eu vos cantarei na harpa, ó Santo de Israel.
23 Meus lábios e minha alma que resgatastes exultarão de alegria quando eu cantar a vossa glória.
24 E, dia após dia, também minha língua exaltará vossa justiça, porque ficaram cobertos de vergonha e confusão aqueles que buscavam minha perdição.