1 Sevincinizi dile getirin gücümüz olan Tanrıya, 2 Sevinç çığlıkları atın Yakupun Tanrısına!
2 Çalgıya başlayın, tef çalın, 2 Tatlı sesli lir ve çenk çınlatın.
3 Yeni Ayda, dolunayda, 2 Boru çalın bayram günümüzde.
4 Çünkü bu İsrail için bir kuraldır, 2 Yakupun Tanrısının ilkesidir.
5 Tanrı Mısıra karşı yürüdüğünde, 2 Yusuf soyuna koydu bu koşulu. Orada tanımadığım bir ses işittim:
6 ‹‹Sırtındaki yükü kaldırdım, 2 Ellerin küfeden kurtuldu›› diyordu,
7 ‹‹Sıkıntıya düşünce seslendin, seni kurtardım, 2 Gök gürlemesinin ardından sana yanıt verdim, 2 Meriva sularında seni sınadım. |iSela
8 ‹‹Dinle, ey halkım, seni uyarıyorum; 2 Ey İsrail, keşke beni dinlesen!
9 Aranızda yabancı ilah olmasın, 2 Başka bir ilaha tapmayın!
10 Seni Mısırdan çıkaran 2 Tanrın RAB benim. 2 Ağzını iyice aç, doldurayım!
11 ‹‹Ama halkım sesimi dinlemedi, 2 İsrail bana boyun eğmek istemedi.
12 Ben de onları inatçı yürekleriyle baş başa bıraktım, 2 Bildikleri gibi yaşasınlar diye.
13 Keşke halkım beni dinleseydi, 2 İsrail yollarımda yürüseydi!
14 Düşmanlarını hemen yere serer, 2 Hasımlarına el kaldırırdım!
15 Benden nefret edenler bana boyun eğerdi, 2 Bu böyle sonsuza dek sürerdi.
16 Oysa sizleri en iyi buğdayla besler, 2 Kayadan akan balla doyururdum.››
1 Ao mestre de canto. Com a Gitiena. Salmo de Asaf. Exultai em Deus, nosso protetor, aclamai o Deus de Jacó.
2 Tocai o saltério, vibrai os tímbales, tangei a melodiosa harpa e a lira.
3 Ressoai a trombeta na lua nova, na lua cheia, dia de grande festa,
4 porque é uma instituição para Israel, um preceito do Deus de Jacó;
5 uma lei que foi imposta a José, quando ele entrou em luta com o Egito. Eis que ouviu uma língua desconhecida:
6 Aliviei os seus ombros de fardos, já não carregam cestos as suas mãos,
7 na tribulação gritaste para mim e te livrei; da nuvem que troveja eu respondi, junto às águas de Meribá eu te provei.
8 Escuta, ó povo, a minha advertência: Possas tu me ouvir, ó Israel!
9 Não haja em teu meio um deus estranho; nem adores jamais o deus de outro povo.
10 Sou eu, o Senhor, teu Deus, eu que te retirei do Egito; basta abrires a boca e te satisfarei.
11 No entanto, meu povo não ouviu a minha voz, Israel não me quis obedecer.
12 Por isso, os abandonei à dureza de seus corações. Deixei-os que seguissem seus caprichos.
13 Oh, se meu povo me tivesse ouvido, se Israel andasse em meus caminhos!
14 Eu teria logo derrotado seus inimigos, e desceria minha mão contra seus adversários.
15 Os inimigos do Senhor lhes renderiam homenagens, estaria assegurado, para sempre, o destino do meu povo.
16 Eu o teria alimentado com a flor do trigo, e com o mel do rochedo o fartaria.