1 Kulak ver, ey İsrailin çobanı, 2 Ey Yusufu bir sürü gibi güden, 2 Keruvlar arasında taht kuran, 2 Saç ışığını,
2 Efrayim, Benyamin, Manaşşe önünde 2 Uyandır gücünü, 2 Gel, kurtar bizi!
3 Bizi eski halimize kavuştur, ey Tanrı, 2 Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!
4 Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, 2 Ne zamana dek halkının dualarına ateş püsküreceksin?
5 Onlara ekmek yerine gözyaşı verdin, 2 Ölçekler dolusu gözyaşı içirdin.
6 Kavga nedeni ettin bizi komşularımıza, 2 Düşmanlarımız alay ediyor bizimle.
7 Bizi eski halimize kavuştur, 2 Ey Her Şeye Egemen Tanrı, 2 Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!
8 Mısırdan bir asma çubuğu getirdin, 2 Ulusları kovup onu diktin.
9 Onun için toprağı hazırladın, 2 Kök saldı, bütün ülkeye yayıldı.
10 Gölgesi dağları, 2 Dalları koca sedir ağaçlarını kapladı.
11 Sürgünleri Akdenize, 2 Filizleri Fırata dek uzandı.
12 Niçin yıktın bağın duvarlarını? 2 Yoldan geçen herkes üzümünü koparıyor,
13 Orman domuzları onu yoluyor, 2 Yabanıl hayvanlar onunla besleniyor.
14 Ey Her Şeye Egemen Tanrı, ne olur, dön bize! 2 Göklerden bak ve gör, 2 İlgilen bu asmayla.
15 İlgilen sağ elinin diktiği filizle, 2 Kendine seçtiğin oğulla!
16 Asman kesilmiş, yakılmış, 2 Öfkeli bakışların yok etsin düşmanlarını!
17 Elin, sağ kolun olan adamın üzerinde, 2 Kendine seçtiğin insanın üzerinde olsun!
18 O zaman senden asla ayrılmayacağız; 2 Yaşam ver bize, adını analım!
19 Ya RAB, ey Her Şeye Egemen Tanrı, 2 Bizi eski halimize kavuştur, 2 Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!
1 Ao mestre de canto. Conforme: A lei é como os lírios. Salmo de Asaf. Escutai, ó pastor de Israel, vós que levais José como um rebanho.
2 Vós que assentais acima dos querubins, mostrai vosso esplendor em presença de Efraim, Benjamim e Manassés. Despertai vosso poder, e vinde salvar-nos.
3 Restaurai-nos, ó Senhor; mostrai-nos serena a vossa face e seremos salvos.
4 Ó Deus dos exércitos, até quando vos irritareis contra o vosso povo em oração?
5 Vós o nutristes com o pão das lágrimas, e o fizestes sorver um copioso pranto.
6 Vós nos tornastes uma presa disputada dos vizinhos: os inimigos zombam de nós.
7 Restaurai-nos, ó Deus dos exércitos; mostrai-nos serena a vossa face e seremos salvos.
8 Uma vinha do Egito vós arrancastes; expulsastes povos para a replantar.
9 O solo vós lhes preparastes; ela lançou raízes nele e se espalhou na terra.
10 As montanhas se cobriram com sua sombra, seus ramos ensombraram os cedros de Deus.
11 Até o mar ela estendeu sua ramagem, e até o rio os seus rebentos.
12 Por que derrubastes os seus muros, de sorte que os passantes a vindimem,
13 e a devaste o javali do mato, e sirva de pasto aos animais do campo?
14 Voltai, ó Deus dos exércitos; olhai do alto céu, vede e vinde visitar a vinha.
15 Protegei este cepo por vós plantado, este rebento que vossa mão cuidou.
16 Aqueles que a queimaram e cortaram pereçam em vossa presença ameaçadora.
17 Estendei a mão sobre o homem que escolhestes, sobre o homem que haveis fortificado.
18 E não mais de vós nos apartaremos; conservai-nos a vida e então vos louvaremos.
19 Restaurai-nos, Senhor, ó Deus dos exércitos; mostrai-nos serena a vossa face e seremos salvos.