1 Ya RAB, sana sığınıyorum. 2 Utandırma beni hiçbir zaman! 2 Adaletinle kurtar beni!

2 Kulak ver bana, 2 Çabuk yetiş, kurtar beni; 2 Bir kaya ol bana sığınmam için, 2 Güçlü bir kale ol kurtulmam için!

3 Madem kayam ve kalem sensin, 2 Öncülük et, yol göster bana 2 Kendi adın uğruna.

4 Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni, 2 Çünkü sığınağım sensin.

5 Ruhumu ellerine bırakıyorum, 2 Ya RAB, sadık Tanrı, kurtar beni.

6 Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim, 2 RABbe güvenirim ben.

7 Sadakatinden ötürü sevinip coşacağım, 2 Çünkü düşkün halimi görüyor, 2 Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,

8 Beni düşman eline düşürmedin, 2 Bastığım yerleri genişlettin.

9 Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım, 2 Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.

10 Ömrüm acıyla, 2 Yıllarım iniltiyle tükeniyor, 2 Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor, 2 Kemiklerim eriyor.

11 Düşmanlarım yüzünden rezil oldum, 2 Özellikle komşularıma. 2 Tanıdıklarıma dehşet salar oldum; 2 Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.

12 Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum, 2 Kırılmış bir çömleğe döndüm.

13 Birçoğunun fısıldaştığını duyuyorum, 2 Her yer dehşet içinde, 2 Bana karşı anlaştılar, 2 Canımı almak için düzen kurdular.

14 Ama ben sana güveniyorum, ya RAB, 2 ‹‹Tanrım sensin!›› diyorum.

15 Hayatım senin elinde, 2 Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden, 2 Ardıma düşenlerden.

16 Yüzün kulunu aydınlatsın, 2 Sevgi göster, kurtar beni!

17 Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum; 2 Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin.

18 Sussun o yalancı dudaklar; 2 Doğru insana karşı 2 Gururla, tepeden bakarak, 2 Küçümseyerek konuşan dudaklar.

19 İyiliğin ne büyüktür, ya RAB, 2 Onu senden korkanlar için saklarsın, 2 Herkesin gözü önünde, 2 Sana sığınanlara iyi davranırsın.

20 İnsanların düzenlerine karşı, 2 Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin; 2 Saldırgan dillere karşı 2 Onları çardağında gizlersin.

21 RABbe övgüler olsun, 2 Kuşatılmış bir kentte 2 Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.

22 Telaş içinde demiştim ki, 2 ‹‹Huzurundan atıldım!›› 2 Ama yardıma çağırınca seni, 2 Yalvarışımı işittin.

23 RABbi sevin, ey Onun sadık kulları! 2 RAB kendisine bağlı olanları korur, 2 Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.

24 Ey RAB'be umut bağlayanlar, 2 Güçlü ve yürekli olun!

1 Ao mestre de canto. Salmo de Davi. Junto de vós, Senhor, me refugio. Não seja eu confundido para sempre; por vossa justiça, livrai-me!

2 Inclinai para mim vossos ouvidos, apressai-vos em me libertar. Sede para mim uma rocha de refúgio, uma fortaleza bem armada para me salvar.

3 Pois só vós sois minha rocha e fortaleza: haveis de me guiar e dirigir, por amor de vosso nome.

4 Vós me livrareis das ciladas que me armaram, porque sois minha defesa.

5 Em vossas mãos entrego meu espírito; livrai-me, ó Senhor, Deus fiel.

6 Detestais os que adoram ídolos vãos. Eu, porém, confio no Senhor.

7 Exultarei e me alegrarei pela vossa compaixão, porque olhastes para minha miséria e ajudastes minha alma angustiada.

8 Não me entregastes às mãos do inimigo, mas alargastes o caminho sob meus pés.

9 Tende piedade de mim, Senhor, porque vivo atribulado, de tristeza definham meus olhos, minha alma e minhas entranhas.

10 Realmente, minha vida se consome em amargura, e meus anos em gemidos. Minhas forças se esgotaram na aflição, mirraram-se os meus ossos.

11 Tornei-me objeto de opróbrio para todos os inimigos, ludíbrio dos vizinhos e pavor dos conhecidos. Fogem de mim os que me vêem na rua.

12 Fui esquecido dos corações como um morto, fiquei rejeitado como um vaso partido.

13 Sim, eu ouvi o vozerio da multidão; em toda parte, o terror! Conspirando contra mim, tramam como me tirar a vida.

14 Mas eu, Senhor, em vós confio. Digo: Sois vós o meu Deus.

15 Meu destino está nas vossas mãos. Livrai-me do poder de meus inimigos e perseguidores.

16 Mostrai semblante sereno ao vosso servo, salvai-me pela vossa misericórdia.

17 Senhor, não fique eu envergonhado, porque vos invoquei: Confundidos sejam os ímpios e, mudos, lançados na região dos mortos.

18 Fazei calar os lábios mentirosos que falam contra o justo com insolência, desprezo e arrogância.

19 Quão grande é, Senhor, vossa bondade, que reservastes para os que vos temem e com que tratais aos que se refugiam em vós, aos olhos de todos.

20 Sob a proteção de vossa face os defendeis contra as conspirações dos homens. Vós os ocultais em vossa tenda contra as línguas maldizentes.

21 Bendito seja o Senhor, que usou de maravilhosa bondade, abrigando-me em cidade fortificada.

22 Eu, porém, tinha dito no meu temor: Fui rejeitado de vossa presença. Mas ouvistes antes o brado de minhas súplicas, quando clamava a vós.

23 Amai o Senhor todos os seus servos! Ele protege os que lhe são fiéis. Sabe, porém, retribuir, castigando com rigor aos que procedem com soberba.

24 Animai-vos e sede fortes de coração todos vós, que esperais no Senhor.