1 As the deer pants for the water brooks,

so my soul pants after you, God.

2 My soul thirsts for God, for the living God.

When shall I come and appear before God?

3 My tears have been my food day and night,

while they continually ask me, "Where is your God?"

4 These things I remember, and pour out my soul within me,

how I used to go with the crowd, and led them to God’s house,

with the voice of joy and praise, a multitude keeping a holy day.

5 Why are you in despair, my soul?

Why are you disturbed within me?

Hope in God!

For I shall still praise him for the saving help of his presence.

6 My God, my soul is in despair within me.

Therefore I remember you from the land of the Jordan,

the heights of Hermon, from the hill Mizar.

7 Deep calls to deep at the noise of your waterfalls.

All your waves and your billows have swept over me.

8 Yahweh will command his loving kindness in the daytime.

In the night his song shall be with me:

a prayer to the God of my life.

9 I will ask God, my rock, "Why have you forgotten me?

Why do I go mourning because of the oppression of the enemy?"

10 As with a sword in my bones, my adversaries reproach me,

while they continually ask me, "Where is your God?"

11 Why are you in despair, my soul?

Why are you disturbed within me?

Hope in God! For I shall still praise him,

the saving help of my countenance, and my God.

1 Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Kiel cervo sopiras al fluanta akvo, Tiel mia animo sopiras al Vi, ho Dio.

2 Mia animo soifas Dion, la vivantan Dion; Kiam mi venos kaj aperos antaŭ la vizaĝo de Dio?

3 Miaj larmoj fariĝis mia pano tage kaj nokte, Ĉar oni diras al mi ĉiutage:Kie estas via Dio?

4 Elverŝiĝas mia animo, kiam mi rememoras, Kiel mi iradis kun la granda homamaso, kaj kondukis ĝin en la domon de Dio, Ĉe laŭta kantado kaj glorado de festanta amaso.

5 Kial vi malĝojas, ho mia animo? Kaj kial vi konsterniĝas en mi? Esperu al Dio; Ĉar ankoraŭ mi dankos Lin, La savanton de mia vizaĝo kaj mian Dion.

6 Malĝojas en mi mia animo; Tial mi rememoras pri Vi en la lando de Jordan kaj Ĥermon, Sur la monto Micar.

7 Abismo resonas al abismo per la bruo de Viaj falakvoj; Ĉiuj Viaj akvoj kaj ondoj pasis super mi.

8 En la tago la Eternulo aperigas al mi Sian bonecon, Kaj en la nokto mi havas kanton al Li, Preĝon al la Dio de mia vivo.

9 Mi diras al Dio, mia Roko:Kial Vi min forgesis? Kial mi iradas malgaja pro la premado de la malamiko?

10 Kvazaŭ dispremante miajn ostojn, mokas min miaj malamikoj, Dirante al mi ĉiutage:Kie estas via Dio?

11 Kial vi malĝojas, ho mia animo? Kaj kial vi konsterniĝas en mi? Esperu al Dio; Ĉar ankoraŭ mi dankos Lin, La savanton de mia vizaĝo kaj mian Dion.