1 The Mighty One, God, Yahweh, speaks,

and calls the earth from sunrise to sunset.

2 Out of Zion, the perfection of beauty,

God shines out.

3 Our God comes, and does not keep silent.

A fire devours before him.

It is very stormy around him.

4 He calls to the heavens above,

to the earth, that he may judge his people:

5 "Gather my saints together to me,

those who have made a covenant with me by sacrifice."

6 The heavens shall declare his righteousness,

for God himself is judge. Selah.

7 "Hear, my people, and I will speak.

Israel, I will testify against you.

I am God, your God.

8 I don’t rebuke you for your sacrifices.

Your burnt offerings are continually before me.

9 I have no need for a bull from your stall,

nor male goats from your pens.

10 For every animal of the forest is mine,

and the livestock on a thousand hills.

11 I know all the birds of the mountains.

The wild animals of the field are mine.

12 If I were hungry, I would not tell you,

for the world is mine, and all that is in it.

13 Will I eat the meat of bulls,

or drink the blood of goats?

14 Offer to God the sacrifice of thanksgiving.

Pay your vows to the Most High.

15 Call on me in the day of trouble.

I will deliver you, and you will honor me."

16 But to the wicked God says,

"What right do you have to declare my statutes,

that you have taken my covenant on your lips,

17 since you hate instruction,

and throw my words behind you?

18 When you saw a thief, you consented with him,

and have participated with adulterers.

19 "You give your mouth to evil.

Your tongue frames deceit.

20 You sit and speak against your brother.

You slander your own mother’s son.

21 You have done these things, and I kept silent.

You thought that I was just like you.

I will rebuke you, and accuse you in front of your eyes.

22 "Now consider this, you who forget God,

lest I tear you into pieces, and there be no one to deliver.

23 Whoever offers the sacrifice of thanksgiving glorifies me,

and prepares his way so that I will show God’s salvation to him."

1 Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.

2 El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.

3 Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.

4 Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:

5 Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.

6 Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. Sela.

7 Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

8 Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.

9 Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

10 Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

11 Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.

12 Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.

13 Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?

14 Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.

15 Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

16 Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,

17 Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?

18 Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

19 Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;

20 Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

21 Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.

22 Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.

23 Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.