1 My cry goes to God!

Indeed, I cry to God for help,

and for him to listen to me.

2 In the day of my trouble I sought the Lord.

My hand was stretched out in the night, and didn’t get tired.

My soul refused to be comforted.

3 I remember God, and I groan.

I complain, and my spirit is overwhelmed. Selah.

4 You hold my eyelids open.

I am so troubled that I can’t speak.

5 I have considered the days of old,

the years of ancient times.

6 I remember my song in the night.

I consider in my own heart;

my spirit diligently inquires:

7 "Will the Lord reject us forever?

Will he be favorable no more?

8 Has his loving kindness vanished forever?

Does his promise fail for generations?

9 Has God forgotten to be gracious?

Has he, in anger, withheld his compassion?" Selah.

10 Then I thought, "I will appeal to this:

the years of the right hand of the Most High."

11 I will remember Yah’s deeds;

for I will remember your wonders of old.

12 I will also meditate on all your work,

and consider your doings.

13 Your way, God, is in the sanctuary.

What god is great like God?

14 You are the God who does wonders.

You have made your strength known among the peoples.

15 You have redeemed your people with your arm,

the sons of Jacob and Joseph. Selah.

16 The waters saw you, God.

The waters saw you, and they writhed.

The depths also convulsed.

17 The clouds poured out water.

The skies resounded with thunder.

Your arrows also flashed around.

18 The voice of your thunder was in the whirlwind.

The lightnings lit up the world.

The earth trembled and shook.

19 Your way was through the sea,

your paths through the great waters.

Your footsteps were not known.

20 You led your people like a flock,

by the hand of Moses and Aaron.

1 Al la ĥorestro. Por Jedutun. Psalmo de Asaf. Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

2 En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

3 Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. Sela.

4 Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

5 Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

6 Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

7 Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

8 Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

9 Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

10 Kaj mi diris:Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

11 Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

12 Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

13 Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

14 Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

15 Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.

16 Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

17 Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

18 La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

19 Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

20 Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.