1 God, the nations have come into your inheritance.

They have defiled your holy temple.

They have laid Jerusalem in heaps.

2 They have given the dead bodies of your servants to be food for the birds of the sky,

the flesh of your saints to the animals of the earth.

3 They have shed their blood like water around Jerusalem.

There was no one to bury them.

4 We have become a reproach to our neighbors,

a scoffing and derision to those who are around us.

5 How long, Yahweh?

Will you be angry forever?

Will your jealousy burn like fire?

6 Pour out your wrath on the nations that don’t know you,

on the kingdoms that don’t call on your name,

7 for they have devoured Jacob,

and destroyed his homeland.

8 Don’t hold the iniquities of our forefathers against us.

Let your tender mercies speedily meet us,

for we are in desperate need.

9 Help us, God of our salvation, for the glory of your name.

Deliver us, and forgive our sins, for your name’s sake.

10 Why should the nations say, "Where is their God?"

Let it be known among the nations, before our eyes,

that vengeance for your servants’ blood is being poured out.

11 Let the sighing of the prisoner come before you.

According to the greatness of your power, preserve those who are sentenced to death.

12 Pay back to our neighbors seven times into their bosom

their reproach with which they have reproached you, Lord.

13 So we, your people and sheep of your pasture,

will give you thanks forever.

We will praise you forever, to all generations.

1 Psalmo de Asaf. Ho Dio! venis idolanoj en Vian heredon, Malpurigis Vian sanktan templon, Faris el Jerusalem ruinojn.

2 La kadavrojn de Viaj sklavoj ili donis kiel manĝon al la birdoj de la ĉielo, La karnon de Viaj fideluloj al la bestoj de la tero;

3 Ili verŝis ilian sangon kiel akvon, ĉirkaŭ Jerusalem, Kaj estis neniu, kiu ilin enterigus.

4 Ni fariĝis hontindaĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj.

5 Ĝis kiam, ho Eternulo, Vi koleros senĉese? Kaj Via indigno brulos, kiel fajro?

6 Elverŝu Vian koleron sur tiujn naciojn, kiuj Vin ne konas, Kaj sur la regnojn, kiuj ne vokas Vian nomon;

7 Ĉar ili formanĝis Jakobon Kaj dezertigis lian loĝejon.

8 Ne memoru niajn antaŭajn krimojn, Rapide atingu nin Via favorkoreco; Ĉar ni tre konsumiĝis.

9 Helpu nin, ho Dio de nia savo, pro la gloro de Via nomo; Kaj savu nin kaj pardonu al ni niajn pekojn pro Via nomo.

10 Kial devas diri la popoloj:Kie estas ilia Dio? Fariĝu konata inter la popoloj antaŭ niaj okuloj La venĝo por la verŝita sango de Viaj sklavoj.

11 Venu al Vi la ĝemoj de la malliberuloj; Per la grandeco de Via brako liberigu tiujn, kiuj estas kondamnitaj al morto;

12 Kaj redonu al niaj najbaroj sepoble en ilian sinon la malhonoron, Per kiu ili malhonoris Vin, ho mia Sinjoro!

13 Kaj ni, Via popolo kaj la ŝafoj de Via paŝtataro, Eterne Vin dankos, De generacio al generacio ni rakontos Vian gloron.