1 א תפלה לעני כי-יעטף-- ולפני יהוה ישפך שיחו br
2 ב יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא br
3 ג אל-תסתר פניך ממני-- ביום צר-לי br הטה-אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני br
4 ד כי-כלו בעשן ימי ועצמותי כמוקד נחרו br
5 ה הוכה-כעשב ויבש לבי כי-שכחתי מאכל לחמי br
6 ו מקול אנחתי-- דבקה עצמי לבשרי br
7 ז דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות br
8 ח שקדתי ואהיה-- כצפור בודד על-גג br
9 ט כל-היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו br
10 י כי-אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי br
11 יא מפני-זעמך וקצפך-- כי נשאתני ותשליכני br
12 יב ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש br
13 יג ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר br
14 יד אתה תקום תרחם ציון כי-עת לחננה כי-בא מועד br
15 טו כי-רצו עבדיך את-אבניה ואת-עפרה יחננו br
16 טז וייראו גוים את-שם יהוה וכל-מלכי הארץ את-כבודך br
17 יז כי-בנה יהוה ציון-- נראה בכבודו br
18 יח פנה אל-תפלת הערער ולא-בזה את-תפלתם br
19 יט תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל-יה br
20 כ כי-השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל-ארץ הביט br
21 כא לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה br
22 כב לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם br
23 כג בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את-יהוה br
24 כד ענה בדרך כחו (כחי) קצר ימי br
25 כה אמר--אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך br
26 כו לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים br
27 כז המה יאבדו-- ואתה תעמד br וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו br
28 כח ואתה-הוא ושנותיך לא יתמו br [ (Psalms 102:29) כט בני-עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון ]
1 Prece de um aflito que desabafa sua angústia diante do Senhor. Senhor, ouvi a minha oração, e chegue até vós o meu clamor.
2 Não oculteis de mim a vossa face no dia de minha angústia. Inclinai para mim o vosso ouvido. Quando vos invocar, acudi-me prontamente,
3 porque meus dias se dissipam como a fumaça, e como um tição consomem-se os meus ossos.
4 Queimando como erva, meu coração murcha, até me esqueço de comer meu pão.
5 A violência de meus gemidos faz com que se me peguem à pele os ossos.
6 Assemelho-me ao pelicano do deserto, sou como a coruja nas ruínas.
7 Perdi o sono e gemo, como pássaro solitário no telhado.
8 Insultam-me continuamente os inimigos, em seu furor me atiram imprecações.
9 Como cinza do mesmo modo que pão, lágrimas se misturam à minha bebida,
10 devido à vossa cólera indignada, pois me tomastes para me lançar ao longe.
11 Os meus dias se esvaecem como a sombra da noite e me vou murchando como a relva.
12 Vós, porém, Senhor, sois eterno, e vosso nome subsiste em todas as gerações.
13 Levantai-vos, pois, e sede propício a Sião; é tempo de compadecer-vos dela, chegou a hora...
14 porque vossos servos têm amor aos seus escombros e se condoem de suas ruínas.
15 E as nações pagãs reverenciarão o vosso nome, Senhor, e os reis da terra prestarão homenagens à vossa glória.
16 Quando o Senhor tiver reconstruído Sião, e aparecido em sua glória,
17 quando ele aceitar a oração dos desvalidos e não mais rejeitar as suas súplicas,
18 escrevam-se estes fatos para a geração futura, e louve o Senhor o povo que há de vir,
19 porque o Senhor olhou do alto de seu santuário, do céu ele contemplou a terra;
20 para escutar os gemidos dos cativos, para livrar da morte os condenados;
21 para que seja aclamado em Sião o nome do Senhor, e em Jerusalém o seu louvor,
22 no dia em que se hão de reunir os povos, e os reinos para servir o Senhor.
23 Deus esgotou-me as forças no meio do caminho, abreviou-me os dias.
24 Meu Deus, peço, não me leveis no meio da minha vida, vós cujos anos são eternos.
25 No começo criastes a terra, e o céu é obra de vossas mãos.
26 Um e outro passarão, enquanto vós ficareis. Tudo se acaba pelo uso como um traje. Como uma veste, vós os substituís e eles hão de sumir.
27 Mas vós permaneceis o mesmo e vossos anos não têm fim.
28 Os filhos de vossos servos habitarão seguros, e sua posteridade se perpetuará diante de vós.