1 א   למנצח על-מחלת משכיל לדוד br

2 ב   אמר נבל בלבו    אין אלהים br השחיתו והתעיבו עול--    אין עשה-טוב br

3 ג   אלהים--    משמים השקיף על-בני-אדם br לראות היש משכיל--    דרש את-אלהים br

4 ד   כלו סג יחדו נאלחו    אין עשה-טוב אין גם-אחד br

5 ה   הלא ידעו פעלי-און    אכלי עמי אכלו לחם אלהים לא קראו br

6 ו   שם פחדו פחד--    לא-היה-פחד br כי-אלהים--פזר עצמות חנך    הבשתה כי-אלהים מאסם br [ (Psalms 53:7) ז   מי יתן מציון    ישעות ישראל br בשוב אלהים שבות עמו    יגל יעקב ישמח ישראל ]

1 Ao mestre de canto. Em melodia triste. Hino de Davi. Diz o insensato em seu coração: Não há Deus. Corromperam-se os homens, seu proceder é abominável, não há um só que pratique o bem.

2 O Senhor, do alto do céu, observa os filhos dos homens para ver se, acaso, existe alguém sensato que busque a Deus.

3 Todos eles, porém, se extraviaram e se perverteram; não há mais ninguém que faça o bem, nem um, nem mesmo um só.

4 Não se emendarão esses obreiros do mal? Eles que devoram meu povo como quem come pão, não invocarão o Senhor?

5 Foram tomados de terror, não havendo nada para temer. Porque Deus dispersou os ossos dos que te assediam; foram confundidos porque Deus os rejeitou.

6 Ah, que venha de Sião a salvação de Israel! Quando Deus tiver mudado a sorte de seu povo, Jacó exultará e Israel se alegrará.