1 א למנצח על-מות לבן מזמור לדוד br
2 ב אודה יהוה בכל-לבי אספרה כל-נפלאותיך br
3 ג אשמחה ואעלצה בך אזמרה שמך עליון br
4 ד בשוב-אויבי אחור יכשלו ויאבדו מפניך br
5 ה כי-עשית משפטי ודיני ישבת לכסא שופט צדק br
6 ו גערת גוים אבדת רשע שמם מחית לעולם ועד br
7 ז האויב תמו חרבות--לנצח וערים נתשת--אבד זכרם המה br
8 ח ויהוה לעולם ישב כונן למשפט כסאו br
9 ט והוא ישפט-תבל בצדק ידין לאמים במישרים br
10 י ויהי יהוה משגב לדך משגב לעתות בצרה br
11 יא ויבטחו בך יודעי שמך כי לא-עזבת דרשיך יהוה br
12 יב זמרו--ליהוה ישב ציון הגידו בעמים עלילותיו br
13 יג כי-דרש דמים אותם זכר לא-שכח צעקת עניים (ענוים) br
14 יד חננני יהוה--ראה עניי משנאי מרוממי משערי מות br
15 טו למען אספרה כל-תהלתיך בשערי בת-ציון--אגילה בישועתך br
16 טז טבעו גוים בשחת עשו ברשת-זו טמנו נלכדה רגלם br
17 יז נודע יהוה--משפט עשה בפעל כפיו נוקש רשע הגיון סלה br
18 יח ישובו רשעים לשאולה כל-גוים שכחי אלהים br
19 יט כי לא לנצח ישכח אביון תקות ענוים (עניים) תאבד לעד br
20 כ קומה יהוה אל-יעז אנוש ישפטו גוים על-פניך br [ (Psalms 9:21) כא שיתה יהוה מורה--להם ידעו גוים--אנוש המה סלה ]
1 Ao mestre de canto. Segundo a melodia A morte para o filho. Salmo de Davi. Eu vos louvarei, Senhor, de todo o coração, todas as vossas maravilhas narrarei.
2 Em vós eu estremeço de alegria, cantarei vosso nome, ó Altíssimo!
3 Porque meus inimigos recuaram, fraquejaram, pereceram ante a vossa face.
4 Pois tomastes a vós meu direito e minha causa, assentastes, ó justo Juiz, em vosso tribunal.
5 Com efeito, perseguistes as nações, destruístes o ímpio; apagastes, para sempre, o seu nome.
6 Meus inimigos pereceram, consumou-se sua ruína eterna; demolistes suas cidades, sua própria lembrança se acabou.
7 O Senhor, porém, domina eternamente; num trono sólido, ele pronuncia seus julgamentos.
8 Ele mesmo julgará o universo com justiça, com eqüidade pronunciará sentença sobre os povos.
9 O Senhor torna-se refúgio para o oprimido, uma defesa oportuna para os tempos de perigo.
10 Aqueles que conheceram vosso nome confiarão em vós, porque, Senhor, jamais abandonais quem vos procura.
11 Salmodiai ao Senhor, que habita em Sião; proclamai seus altos feitos entre os povos.
12 Porque, vingador do sangue derramado, ele se lembra deles e não esqueceu o clamor dos infelizes.
13 Tende piedade de mim, Senhor, vede a miséria a que me reduziram os inimigos; arrancai-me das portas da morte,
14 para que nas portas da filha de Sião eu publique vossos louvores, e me regozije de vosso auxílio.
15 Caíram as nações no fosso que cavaram; prenderam-se seus pés na armadilha que armaram.
16 O Senhor se manifestou e fez justiça, capturando o ímpio em suas próprias redes.
17 Que os pecadores caiam na região dos mortos, todos esses povos que olvidaram a Deus.
18 O pobre, porém, não ficará no eterno esquecimento; nem a esperança dos aflitos será frustrada para sempre.
19 Levantai-vos, Senhor! Não seja o homem quem tenha a última palavra! Que diante de vós sejam julgadas as nações.
20 Enchei-as de pavor, Senhor, para que saibam que não passam de simples homens.