1 א   למנצח מזמור לדוד שיר br

2 ב   לך דמיה תהלה אלהים בציון    ולך ישלם-נדר br

3 ג   שמע תפלה--    עדיך כל-בשר יבאו br

4 ד   דברי עונת גברו מני    פשעינו אתה תכפרם br

5 ה   אשרי תבחר ותקרב--    ישכן חצריך br נשבעה בטוב ביתך    קדש היכלך br

6 ו   נוראות בצדק תעננו--    אלהי ישענו br מבטח כל-קצוי-ארץ    וים רחקים br

7 ז   מכין הרים בכחו    נאזר בגבורה br

8 ח   משביח שאון ימים--שאון גליהם    והמון לאמים br

9 ט   וייראו ישבי קצות--מאותתיך    מוצאי בקר וערב תרנין br

10 י   פקדת הארץ ותשקקה רבת תעשרנה--    פלג אלהים מלא מים br תכין דגנם    כי-כן תכינה br

11 יא   תלמיה רוה נחת גדודה    ברביבים תמגגנה צמחה תברך br

12 יב   עטרת שנת טובתך    ומעגליך ירעפון דשן br

13 יג   ירעפו נאות מדבר    וגיל גבעות תחגרנה br [ (Psalms 65:14) יד   לבשו כרים הצאן--    ועמקים יעטפו-בר br יתרועעו    אף-ישירו ]

1 Ao mestre de canto. Salmo de Davi. Cântico. A vós, ó Deus, convém o louvor em Sião, é a vós que todos vêm cumprir os seus votos,

2 vós que atendeis as preces. Todo homem acorre a vós,

3 por causa de seus pecados. Oprime-nos o peso de nossas faltas: vós no-las perdoais.

4 Feliz aquele que vós escolheis, e chamais para habitar em vossos átrios. Possamos nós ser saciados dos bens de vossa casa, da santidade de vosso templo.

5 Vós nos atendeis com os estupendos prodígios de vossa justiça, ó Deus, nosso salvador. Vós sois a esperança dos confins da terra, e dos mais longínquos mares.

6 Vós que, com a vossa força, sustentais montanhas, cingido de vosso poder.

7 Vós que aplacais os vagalhões do mar, o bramir de suas vagas e o tumultuar das nações pagãs.

8 À vista de vossos prodígios, temem-vos os habitantes dos confins da terra; saciais de alegria os extremos do oriente e do ocidente.

9 Visitastes a terra e a regastes, cumulando-a de fertilidade. De água encheu-se a divina fonte e fizestes germinar o trigo. Assim, pois, fertilizastes a terra:

10 irrigastes os seus sulcos, nivelastes e as sua glebas; amolecendo-as com as chuvas, abençoastes a sua sementeira.

11 Coroaste o ano com os vossos benefícios; onde passastes ficou a fartura.

12 Umedecidas as pastagens do deserto, revestem-se de alegria as colinas.

13 Os prados são cobertos de rebanhos, e os vales se enchem de trigais. Só há júbilo e cantos de alegria.