1 Venham todos, e louvemos
a Deus, o Senhor!
Cantemos com alegria
à rocha que nos salva.
2 Vamos comparecer diante dele
com ações de graças,
cantando alegres hinos de louvor.
3 Pois o Senhor é Deus poderoso;
é Rei poderoso
acima de todos os deuses.
4 Ele reina sobre o mundo inteiro,
desde as cavernas mais profundas
até os montes mais altos.
5 O Senhor reina sobre o mar,
que ele fez,
e também sobre a terra,
que ele mesmo formou.
6 Venham, fiquemos de joelhos
e adoremos o Senhor.
Vamos nos ajoelhar
diante do nosso Criador.
7 Ele é o nosso Deus;
nós somos o povo que ele guia,
somos o rebanho do qual ele cuida.
Escutem hoje o que ele nos diz:
8 "Não sejam teimosos,
como os seus antepassados foram
em Meribá,
quando estavam em Massá, no deserto.
9 Ali eles me puseram à prova
e me desafiaram,
embora tivessem visto
o que eu havia feito por eles.
10 Durante quarenta anos, aquele povo
me irritou.
Então eu disse: ‘Que gente
de coração perverso!
Eles não querem obedecer
aos meus mandamentos!’
11 Fiquei irado e fiz este juramento:
‘Vocês nunca entrarão
na Terra Prometida,
onde eu lhes teria dado descanso.’ "
1 Jöjjetek, örvendezzünk az ÚR előtt, ujjongjunk szabadító kősziklánk előtt!
2 Menjünk eléje hálaadással, ujjongjunk előtte énekszóval!
3 Mert nagy Isten az ÚR, nagy király minden isten fölött.
4 Kezében vannak a föld mélységei, a hegyek ormai is az övéi.
5 Övé a tenger, hiszen ő alkotta, a szárazföldet is az ő keze formálta.
6 Jöjjetek, boruljunk le, hajoljunk meg, essünk térdre alkotónk, az ÚR előtt!
7 Mert ő a mi Istenünk, mi pedig legelőjének népe, kezében levő nyáj vagyunk. Most, amikor halljátok szavát,
8 ne keményítsétek meg szíveteket, mint Meríbánál, amikor Masszánál voltatok a pusztában,
9 ahol megkísértettek engem őseitek, próbára tettek, bár látták tetteimet.
10 Negyven évig bosszankodtam arra a nemzedékre és ezt mondtam: Tévelygő szívű ez a nép, nem ismeri útjaimat.
11 Meg is esküdtem haragomban, hogy nem mehetnek be a nyugalom helyére!