1 Cântico das peregrinações. Oh, como é bom, como é agradável para irmãos unidos viverem juntos.

2 É como um óleo suave derramado sobre a fronte, e que desce para a barba, a barba de Aarão, para correr em seguida até a orla de seu manto.

3 É como o orvalho do Hermon, que desce pela colina de Sião; pois ali derrama o Senhor a vida e uma bênção eterna.

1 Ιδου, τι καλον και τι τερπνον, να συγκατοικωσιν εν ομονοια αδελφοι.

2 Ειναι ως το πολυτιμον μυρον επι την κεφαλην, το καταβαινον επι τον πωγωνα, τον πωγωνα του Ααρων· το καταβαινον επι το στομιον του ενδυματος αυτου·

3 ως η δροσος του Αερμων, η καταβαινουσα επι τα ορη της Σιων· διοτι εκει διωρισεν ο Κυριος την ευλογιαν, ζωην εως του αιωνος.