1 Cântico. Salmo de Davi. Meu coração está firme, ó Deus, meu coração está firme; vou cantar e salmodiar. Desperta-te, ó minha alma;
2 despertai-vos, harpa e cítara; quero acordar a aurora.
3 Entre os povos, Senhor, vos louvarei; salmodiarei a vós entre as nações,
4 porque acima dos céus se eleva a vossa misericórdia, e até as nuvens a vossa fidelidade.
5 Resplandecei, ó Deus, nas alturas dos céus, e brilhe a vossa glória sobre a terra inteira.
6 Para ficarem livres vossos amigos, ajudai-nos com vossa mão, ouvi-nos.
7 Deus falou no seu santuário: Triunfarei, e me apoderarei de Siquém, medirei com o cordel o vale de Sucot.
8 Minha é a terra de Galaad, minha a de Manassés; Efraim será o elmo de minha cabeça; Judá, o meu cetro;
9 Moab, a bacia em que me lavo. Sobre Edom porei minhas sandálias, cantarei vitória sobre a Filistéia.
10 Quem me conduzirá à cidade fortificada? Quem me levará até Edom?
11 Quem, senão vós, Senhor, que nos repelistes, e já não andais à frente dos nossos exércitos?
12 Dai-nos auxílio contra o inimigo, porque é vão qualquer socorro humano.
13 Com Deus faremos proezas, ele esmagará os nossos inimigos.
1 Ετοιμη ειναι η καρδια μου, Θεε· θελω ψαλλει και θελω ψαλμωδει εν τη δοξη μου.
2 Εξεγερθητι, ψαλτηριον, και κιθαρα· θελω εξεγερθη το πρωι.
3 Θελω σε επαινεσει, Κυριε, μεταξυ λαων, και θελω ψαλμωδει εις σε μεταξυ εθνων·
4 διοτι εμεγαλυνθη εως των ουρανων το ελεος σου και εως των νεφελων η αληθεια σου.
5 Υψωθητι, Θεε, επι τους ουρανους· και η δοξα σου ας ηναι εφ' ολην την γην·
6 δια να ελευθερονωνται οι αγαπητοι σου· σωσον δια της δεξιας σου και επακουσον μου.
7 Ο Θεος ελαλησεν εν τω αγιαστηριω αυτου· θελω χαιρει, θελω μοιρασει την Συχεμ και την κοιλαδα Σοκχωθ θελω διαμετρησει·
8 Εμου ειναι ο Γαλααδ, εμου ο Μανασσης· ο μεν Εφραιμ ειναι η δυναμις της κεφαλης μου· ο δε Ιουδας ο νομοθετης μου·
9 Ο Μωαβ ειναι η λεκανη του πλυσιματος μου· επι τον Εδωμ θελω ριψει το υποδημα μου· θελω αλαλαξει επι την Παλαιστινην.
10 Τις θελει με φερει εις την περιτετειχισμενην πολιν; τις θελει με οδηγησει εως Εδωμ;
11 ουχι συ, Θεε, ο απορριψας ημας; και δεν θελεις εξελθει, Θεε, μετα των στρατευματων ημων;
12 Βοηθησον ημας απο της θλιψεως, διοτι ματαια ειναι η παρα των ανθρωπων σωτηρια.
13 Δια του Θεου θελομεν καμει ανδραγαθιας· και αυτος θελει καταπατησει τους εχθρους ημων.