1 De Davi. Para vós, Senhor, elevo a minha alma.

2 Meu Deus, em vós confio: não seja eu decepcionado! Não escarneçam de mim meus inimigos!

3 Não, nenhum daqueles que esperam em vós será confundido, mas os pérfidos serão cobertos de vergonha.

4 Senhor, mostrai-me os vossos caminhos, e ensinai-me as vossas veredas.

5 Dirigi-me na vossa verdade e ensinai-me, porque sois o Deus de minha salvação e em vós eu espero sempre.

6 Lembrai-vos, Senhor, de vossas misericórdias e de vossas bondades, que são eternas.

7 Não vos lembreis dos pecados de minha juventude e dos meus delitos; em nome de vossa misericórdia, lembrai-vos de mim, por causa de vossa bondade, Senhor.

8 O Senhor é bom e reto, por isso reconduz os extraviados ao caminho reto.

9 Dirige os humildes na justiça, e lhes ensina a sua via.

10 Todos os caminhos do Senhor são graça e fidelidade, para aqueles que guardam sua aliança e seus preceitos.

11 Por amor de vosso nome, Senhor, perdoai meu pecado, por maior que seja.

12 Que advém ao homem que teme o Senhor? Deus lhe ensina o caminho que deve escolher.

13 Viverá na felicidade, e sua posteridade possuirá a terra.

14 O Senhor se torna íntimo dos que o temem, e lhes manifesta a sua aliança.

15 Meus olhos estão sempre fixos no Senhor, porque ele livrará do laço os meus pés.

16 Olhai-me e tende piedade de mim, porque estou só e na miséria.

17 Aliviai as angústias do meu coração, e livrai-me das aflições.

18 Vede minha miséria e meu sofrimento, e perdoai-me todas as faltas.

19 Vede meus inimigos, são muitos, e com ódio implacável me perseguem.

20 Defendei minha alma e livrai-me; não seja confundido eu que em vós me acolhi.

21 Protejam-me a inocência e a integridade, porque espero em vós, Senhor.

22 Ó Deus, livrai Israel de todas as suas angústias.

1 Προς σε, Κυριε, υψωσα την ψυχην μου.

2 Θεε μου, επι σε ηλπισα· ας μη καταισχυνθω, ας μη χαρωσιν επ' εμε οι εχθροι μου.

3 Βεβαιως παντες οι προσμενοντες σε δεν θελουσι καταισχυνθη· ας καταισχυνθωσιν οι μωροι παραβαται.

4 Δειξον μοι, Κυριε, τας οδους σου· διδαξον με τα βηματα σου.

5 Οδηγησον με εν τη αληθεια σου και διδαξον με· διοτι συ εισαι ο Θεος της σωτηριας μου· σε προσμενω ολην την ημεραν.

6 Μνησθητι, Κυριε, τους οικτιρμους σου και τα ελεη σου, διοτι ειναι απ' αιωνος.

7 Τας αμαρτιας της νεοτητος μου και τας παραβασεις μου μη μνησθης· κατα το ελεος σου μνησθητι μου συ, Κυριε, ενεκεν της αγαθοτητος σου.

8 Αγαθος και ευθυς ο Κυριος· δια τουτο θελει διδαξει τους αμαρτωλους την οδον.

9 Θελει οδηγησει τους πραους εν κρισει και θελει διδαξει τους πραους την οδον αυτου.

10 Πασαι αι οδοι του Κυριου ειναι ελεος και αληθεια εις τους φυλαττοντας την διαθηκην αυτου και τα μαρτυρια αυτου.

11 Ενεκεν του ονοματος σου, Κυριε, συγχωρησον την ανομιαν μου, διοτι ειναι μεγαλη.

12 Τις ειναι ο ανθρωπος ο φοβουμενος τον Κυριον; αυτον θελει διδαξει την οδον, την οποιαν πρεπει να εκλεξη·

13 Η ψυχη αυτου θελει κατοικει εν αγαθοις, και το σπερμα αυτου θελει κληρονομησει την γην.

14 Το απορρητον του Κυριου ειναι μετα των φοβουμενων αυτον και την διαθηκην αυτου θελει φανερωσει εις αυτους.

15 Οι οφθαλμοι μου ειναι διαπαντος προς τον Κυριον, διοτι αυτος θελει εξαγαγει εκ παγιδος τους ποδας μου.

16 Επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με, διοτι μεμονωμενος και τεθλιμμενος ειμαι.

17 Αι θλιψεις της καρδιας μου ηυξησαν· εξαγαγε με εκ των στενοχωριων μου.

18 Ιδε την θλιψιν μου και τον μοχθον μου, και αφες πασας τας αμαρτιας μου.

19 Ιδε τους εχθρους μου, διοτι επληθυνθησαν και μισος αδικον με εμισησαν.

20 Φυλαξον την ψυχην μου και σωσον με· ας μη καταισχυνθω, διοτι επι σε ηλπισα.

21 Ακακια και ευθυτης ας με περιφυλαττωσι, διοτι σε προσεμεινα.

22 Λυτρωσον, Θεε, τον Ισραηλ εκ πασων των θλιψεων αυτου.