1 Ao mestre de canto. Com a gitiena. Salmo de Davi. Ó Senhor, nosso Deus, como é glorioso vosso nome em toda a terra! Vossa majestade se estende, triunfante, por cima de todos os céus.

2 Da boca das crianças e dos pequeninos sai um louvor que confunde vossos adversários, e reduz ao silêncio vossos inimigos.

3 Quando contemplo o firmamento, obra de vossos dedos, a lua e as estrelas que lá fixastes:

4 Que é o homem, digo-me então, para pensardes nele? Que são os filhos de Adão, para que vos ocupeis com eles?

5 Entretanto, vós o fizestes quase igual aos anjos, de glória e honra o coroastes.

6 Destes-lhe poder sobre as obras de vossas mãos, vós lhe submetestes todo o universo.

7 Rebanhos e gados, e até os animais bravios,

8 pássaros do céu e peixes do mar, tudo o que se move nas águas do oceano.

9 Ó Senhor, nosso Deus, como é glorioso vosso nome em toda a terra!

1 Κυριε ο Κυριος ημων, ποσον ειναι θαυμαστον το ονομα σου εν παση τη γη· οστις εθεσας την δοξαν σου υπερανω των ουρανων.

2 Εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων ητοιμασας αινεσιν ενεκα των εχθρων σου, δια να καταργησης τον εχθρον και τον εκδικητην.

3 Οταν θεωρω τους ουρανους σου, το εργον των δακτυλων σου, την σεληνην και τους αστερας, τα οποια συ εθεμελιωσας,

4 Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ενθυμησαι αυτον; η ο υιος του ανθρωπου, ωστε να επισκεπτησαι αυτον;

5 Συ δε εκαμες αυτον ολιγον τι κατωτερον των αγγελων, και με δοξαν και τιμην εστεφανωσας αυτον.

6 Κατεστησας αυτον κυριον επι τα εργα των χειρων σου· παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου·

7 παντα τα προβατα και τους βοας, ετι δε και τα ζωα του αγρου·

8 τα πετεινα του ουρανου, και τους ιχθυας της θαλασσης, παντα τα διαπορευομενα τας οδους των θαλασσων.

9 Κυριε ο Κυριος ημων, ποσον ειναι θαυμαστον το ονομα σου εν παση τη γη.