1 Por que tumultuam as nações? Por que tramam os povos vãs conspirações?

2 Erguem-se, juntos, os reis da terra, e os príncipes se unem para conspirar contra o Senhor e contra seu Cristo.

3 Quebremos seu jugo, disseram eles, e sacudamos para longe de nós as suas cadeias!

4 Aquele, porém, que mora nos céus, se ri, o Senhor os reduz ao ridículo.

5 Dirigindo-se a eles em cólera, ele os aterra com o seu furor:

6 Sou eu, diz, quem me sagrei um rei em Sião, minha montanha santa.

7 Vou publicar o decreto do Senhor. Disse-me o Senhor: Tu és meu filho, eu hoje te gerei.

8 Pede-me; dar-te-ei por herança todas as nações; tu possuirás os confins do mundo.

9 Tu as governarás com cetro de ferro, tu as pulverizarás como um vaso de argila.

10 Agora, ó reis, compreendei isto; instruí-vos, ó juízes da terra.

11 Servi ao Senhor com respeito e exultai em sua presença;

12 prestai-lhe homenagem com tremor, para que não se irrite e não pereçais quando, em breve, se acender sua cólera. Felizes, entretanto, todos os que nele confiam.

1 Δια τι εφρυαξαν τα εθνη και οι λαοι εμελετησαν ματαια;

2 Παρεσταθησαν οι βασιλεις της γης, και οι αρχοντες συνηχθησαν ομου, κατα του Κυριου, και κατα του χριστου αυτου, λεγοντες,

3 Ας διασπασωμεν τους δεσμους αυτων, και ας απορριψωμεν αφ' ημων τας αλυσεις αυτων.

4 Ο καθημενος εν ουρανοις θελει γελασει· ο Κυριος θελει εκμυκτηρισει αυτους.

5 Τοτε θελει λαλησει προς αυτους εν τη οργη αυτου, και εν τω θυμω αυτου θελει συνταραξει αυτους.

6 Αλλ' εγω, θελει ειπει, εχρισα τον Βασιλεα μου επι Σιων, το ορος το αγιον μου.

7 Εγω θελω αναγγειλει το προσταγμα· ο Κυριος ειπε προς εμε, Υιος μου εισαι συ· εγω σημερον σε εγεννησα·

8 Ζητησον παρ' εμου, και θελω σοι δωσει τα εθνη κληρονομιαν σου, και ιδιοκτησιαν σου τα περατα της γης·

9 θελεις ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα· ως σκευος κεραμεως θελεις συντριψει αυτους.

10 Τωρα λοιπον, βασιλεις, συνετισθητε· διδαχθητε, κριται της γης.

11 Δουλευετε τον Κυριον εν φοβω και αγαλλεσθε εν τρομω.

12 Φιλειτε τον Υιον, μηποτε οργισθη, και απολεσθητε εκ της οδου, οταν εξαφθη ταχεως ο θυμος αυτου. Μακαριοι παντες οι πεποιθοτες επ' αυτον.