1 Exultai no Senhor, ó justos, pois aos retos convém o louvor.

2 Celebrai o Senhor com a cítara, entoai-lhe hinos na harpa de dez cordas.

3 Cantai-lhe um cântico novo, acompanhado de instrumentos de música,

4 porque a palavra do Senhor é reta, em todas as suas obras resplandece a fidelidade:

5 ele ama a justiça e o direito, da bondade do Senhor está cheia a terra.

6 Pela palavra do Senhor foram feitos os céus, e pelo sopro de sua boca todo o seu exército.

7 Ele junta as águas do mar como num odre, e em reservatórios encerra as ondas.

8 Tema ao Senhor toda a terra; reverenciem-no todos os habitantes do globo.

9 Porque ele disse e tudo foi feito, ele ordenou e tudo existiu.

10 O Senhor desfaz os planos das nações pagãs, reduz a nada os projetos dos povos.

11 Só os desígnios do Senhor permanecem eternamente e os pensamentos de seu coração por todas as gerações.

12 Feliz a nação que tem o Senhor por seu Deus, e o povo que ele escolheu para sua herança.

13 O Senhor olha dos céus, vê todos os filhos dos homens.

14 Do alto de sua morada observa todos os habitantes da terra,

15 ele que formou o coração de cada um e está atento a cada uma de suas ações.

16 Não vence o rei pelo numeroso exército, nem se livra o guerreiro pela grande força.

17 O cavalo não é penhor de vitória, nem salva pela sua resistência.

18 Eis os olhos do Senhor pousados sobre os que o temem, sobre os que esperam na sua bondade,

19 a fim de livrar-lhes a alma da morte e nutri-los no tempo da fome.

20 Nossa alma espera no Senhor, porque ele é nosso amparo e nosso escudo.

21 Nele, pois, se alegra o nosso coração, em seu santo nome confiamos.

22 Seja-nos manifestada, Senhor, a vossa misericórdia, como a esperamos de vós.

1 Αγαλλεσθε, δικαιοι, εν Κυριω· εις τους ευθεις αρμοζει η αινεσις.

2 Υμνειτε τον Κυριον εν κιθαρα· εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλμωδησατε εις αυτον.

3 Ψαλλετε εις αυτον ασμα νεον· καλως σημαινετε τα οργανα σας εν αλαλαγμω.

4 Διοτι ευθυς ειναι ο λογος του Κυριου, και παντα τα εργα αυτου μετα αληθειας.

5 Αγαπα δικαιοσυνην και κρισιν· απο του ελεους του Κυριου ειναι πληρης η γη.

6 Με τον λογον του Κυριου εγειναν οι ουρανοι, και δια της πνοης του στοματος αυτου πασα η στρατια αυτων.

7 Συνηγαγεν ως σωρον τα υδατα της θαλασσης· εβαλεν εις αποθηκας τας αβυσσους.

8 Ας φοβηθη τον Κυριον πασα η γη· ας τρομαξωσιν απ' αυτου παντες οι κατοικοι της οικουμενης.

9 Διοτι αυτος ειπε, και εγεινεν· αυτος προσεταξε, και εστερεωθη.

10 Ο Κυριος ματαιονει την βουλην των εθνων, ανατρεπει τους διαλογισμους των λαων.

11 Η βουλη του Κυριου μενει εις τον αιωνα· οι λογισμοι της καρδιας αυτου εις γενεαν και γενεαν.

12 Μακαριον το εθνος, του οποιου ο Θεος ειναι ο Κυριος. Ο λαος, τον οποιον εξελεξε δια κληρονομιαν αυτου.

13 Ο Κυριος διεκυψεν εξ ουρανου· ειδε παντας τους υιους των ανθρωπων.

14 Εκ του τοπου της κατοικησεως αυτου θεωρει παντας τους κατοικους της γης.

15 Εξ ισου επλασε τας καρδιας αυτων· γνωριζει παντα τα εργα αυτων.

16 Δεν σωζεται βασιλευς δια πληθους στρατευματος· ο δυνατος δεν ελευθερουται δια της μεγαλης αυτου ανδρειας.

17 Ματαιος ο ιππος προς σωτηριαν· και δια της πολλης αυτου δυναμεως δεν θελει σωσει.

18 Ιδου, ο οφθαλμος του Κυριου ειναι επι τους φοβουμενους αυτον· επι τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου·

19 δια να ελευθερωση εκ θανατου την ψυχην αυτων, και εν καιρω πεινης να διαφυλαξη αυτους εις ζωην.

20 Η ψυχη ημων προσμενει τον Κυριον· αυτος ειναι βοηθος ημων και ασπις ημων.

21 Διοτι εις αυτον θελει ευφρανθη η καρδια ημων, επειδη επι το ονομα αυτου το αγιον ηλπισαμεν.

22 Γενοιτο, Κυριε, το ελεος σου εφ' ημας, καθως ηλπισαμεν επι σε.