11 Maar Moses het die HERE sy God om genade gesmeek en gesê: Waarom, o HERE, sou u toorn ontvlam teen u volk wat U met grote krag en met 'n sterke hand uit Egipteland uitgelei het?

12 Waarom sou die Egiptenaars spreek en sê: In kwaadwilligheid het Hy hulle uitgelei om hulle in die berge om te bring en hulle van die aardbodem af te vernietig? Wend U af van die gloed van u toorn, en laat dit U berou oor die onheil van u volk.

13 Gedenk aan Abraham, Isak en Israel, u knegte, vir wie U by Uself gesweer en aan wie U gesê het: Ek sal julle nageslag vermenigvuldig soos die sterre van die hemel, en hierdie hele land waarvan Ek gespreek het, sal Ek aan julle nageslag gee, dat hulle dit vir ewig kan beërwe.

14 Toe het dit die HERE berou oor die onheil wat Hy gesê het dat Hy sy volk sou aandoen.

11 摩西就恳求耶和华他的 神施恩， 说： "耶和华啊， 你为什么向你的人民发烈怒呢？这人民是你用大能和全能的手从埃及地领出来的。

12 为什么让埃及人议论， 说： ‘把他们领出来是出于恶意的， 要在山上杀死他们， 在地上消灭他们’呢？求你回心转意， 不发烈怒； 求你改变初衷， 不降祸给你的人民。

13 求你记念你的仆人亚伯拉罕、以撒、雅各； 你曾经指着自己向他们起誓， 说： ‘我必使你的后裔增多， 好像天上的星一样； 我必把我应许的这全地赐给你的后裔， 他们必永远承受这地作产业。’"

14 于是， 耶和华改变初衷， 不把他所说的祸降在他的人民身上。