1 Toe die volk sien dat Moses vertoef om van die berg af te kom, het die volk rondom A„ron versamel en vir hom gesê: Kom, maak vir ons gode wat voor ons uit trek; want hierdie Moses, die man wat ons uit Egipteland laat optrek het, ons weet nie wat van hom geword het nie.

2 En A„ron sê vir hulle: Ruk die goue ringe af wat aan die ore van julle vroue, julle seuns en julle dogters is, en bring dit vir my.

3 Toe het die hele volk die goue ringe afgeruk wat aan hulle ore was, en dit na A„ron gebring.

4 En hy het dit uit hulle hand geneem en dit met die beitel bewerk en daar 'n gegote kalf van gemaak. Daarop sê hulle: Dit is jou gode, o Israel, wat jou uit Egipteland laat optrek het.

5 Toe A„ron dit sien, het hy daarvoor 'n altaar gebou. En A„ron het uitgeroep en gesê: M"re is daar fees tot eer van die HERE.

6 En hulle het die ander dag vroeg klaargemaak en brandoffers geoffer en dankoffers aangebring; daarop het die volk gaan sit om te eet en te drink, en hulle het opgestaan om te speel.

7 Toe sê die HERE vir Moses: Gaan heen, klim af, want jou volk wat jy uit Egipteland laat optrek het, het verderflik gehandel.

8 En hulle het gou van die weg afgewyk wat Ek hulle beveel het. Hulle het vir hulle 'n gegote kalf gemaak en daarvoor neergebuig en daaraan geoffer en gesê: Dit is jou gode, o Israel, wat jou uit Egipteland laat optrek het.

9 Verder het die HERE vir Moses gesê: Ek het hierdie volk gesien, en kyk, dit is 'n hardnekkige volk.

10 Laat My dan nou begaan, dat my toorn teen hulle ontvlam en Ek hulle verteer. Dan sal Ek jou tot 'n groot nasie maak.

11 Maar Moses het die HERE sy God om genade gesmeek en gesê: Waarom, o HERE, sou u toorn ontvlam teen u volk wat U met grote krag en met 'n sterke hand uit Egipteland uitgelei het?

12 Waarom sou die Egiptenaars spreek en sê: In kwaadwilligheid het Hy hulle uitgelei om hulle in die berge om te bring en hulle van die aardbodem af te vernietig? Wend U af van die gloed van u toorn, en laat dit U berou oor die onheil van u volk.

13 Gedenk aan Abraham, Isak en Israel, u knegte, vir wie U by Uself gesweer en aan wie U gesê het: Ek sal julle nageslag vermenigvuldig soos die sterre van die hemel, en hierdie hele land waarvan Ek gespreek het, sal Ek aan julle nageslag gee, dat hulle dit vir ewig kan beërwe.

14 Toe het dit die HERE berou oor die onheil wat Hy gesê het dat Hy sy volk sou aandoen.

15 En Moses het omgedraai en van die berg afgeklim, met die twee tafels van die Getuienis in sy hand, tafels wat op altwee kante beskrywe was; hulle was op die een en op die ander kant beskrywe.

16 En die tafels was die werk van God. Die skrif was ook die skrif van God, in die tafels gegraveer.

17 En toe Josua die stem van die volk hoor hoe hulle juig, sê hy aan Moses: Daar is oorlogsgeraas in die laer.

18 Maar hy antwoord: Dit is nie die geluid van die wat sing van oorwinning nie; dit is ook nie die geluid van die wat sing van neerlaag nie: ek hoor die geluid van beurtgesang.

19 En toe hy naby die laer kom en die kalf en koordanse sien, het die toorn van Moses ontvlam, en hy het die tafels uit sy hande gegooi en hulle onder aan die berg verbrysel.

20 En hy het die kalf geneem wat hulle gemaak het, en dit in die vuur verbrand en dit fyn gemaal. Toe het hy dit op die water gestrooi en die kinders van Israel dit laat drink.

21 En Moses het vir A„ron gesê: Wat het hierdie volk jou gedoen, dat jy so 'n groot sonde oor hulle gebring het?

22 Toe antwoord A„ron: Laat die toorn van my heer nie ontvlam nie. U self ken die volk, dat hulle deur en deur sleg is.

23 Hulle het dan aan my gesê: Maak vir ons gode wat voor ons uit trek, want hierdie Moses, die man wat ons uit Egipteland laat optrek het, ons weet nie wat van hom geword het nie.

24 Daarop het ek hulle geantwoord: Wie goud het, laat die dit afruk! En hulle het dit aan my gegee. En ek het dit in die vuur gegooi, en hierdie kalf het daaruit gekom.

25 Toe Moses sien dat die volk bandeloos was -- want A„ron het hulle bandeloos laat word tot leedvermaak onder hulle teëstanders --

26 het Moses in die poort van die laer gaan staan en gesê: Wie v¡r die HERE is, kom na my toe! Toe het al die seuns van Levi by hom versamel.

27 En hy het vir hulle gesê: So spreek die HERE, die God van Israel: Laat elkeen sy swaard aangord aan sy heup. Gaan heen en weer van poort tot poort in die laer, en laat elkeen sy broer en elkeen sy vriend en elkeen sy naaste doodmaak.

28 En die seuns van Levi het gehandel volgens die woord van Moses, en daar het van die volk op die dag omtrent drie duisend man geval.

29 Toe het Moses gesê: Vul vandag julle hand om te offer aan die HERE -- want elkeen is teen sy seun en teen sy broer -- sodat Hy vandag 'n seën oor julle kan gee.

30 En die volgende dag het Moses aan die volk gesê: Julle het 'n groot sonde begaan; maar nou sal ek na die HERE opklim: miskien kan ek vir julle sonde versoening doen.

31 En Moses het na die HERE teruggegaan en gesê: Ag, hierdie volk het 'n groot sonde begaan en vir hulle goue gode gemaak.

32 Nou dan, as U tog maar hulle sonde wou vergewe! En so nie, delg my dan maar uit u boek wat U geskryf het!

33 Toe het die HERE Moses geantwoord: Wie teen My gesondig het, die sal Ek uitdelg uit my boek.

34 Maar gaan nou en lei die volk waarheen Ek jou gesê het. Kyk, my engel sal voor jou uit gaan. Maar die dag as Ek besoeking doen, dan sal Ek hulle sonde oor hulle besoek.

35 So het die HERE dan die volk getref, omdat hulle die kalf gemaak het wat A„ron vervaardig het.

1 人民见摩西迟迟不下山， 就聚集到亚伦那里去， 对他说： "起来， 为我们做神像可以走在我们前头领路， 因为那摩西， 就是把我们从埃及地领出来的那个人， 我们不知道他遭遇了什么事。"

2 亚伦对他们说： "把你们妻子和儿女戴在耳上的金环摘下来， 送来给我。"

3 全体人民就把他们耳上的金耳环都摘下来， 送来给亚伦。

4 亚伦从他们手中接过来， 用雕刻的工具雕刻， 铸造了一个牛像； 他们就说： "以色列啊， 这就是你们的神， 就是把你从埃及地领出来的那位。"

5 亚伦看见了， 就在牛像面前筑了一座祭坛， 并且宣告， 说： "明日是耶和华的节日。"

6 次日清早， 人民起来， 就献上了燔祭， 也带来了平安祭； 然后他们坐下吃喝， 起来玩乐。

7 耶和华对摩西说： "你下山去吧， 因为你的人民， 就是你从埃及地领出来的， 已经败坏了。

8 他们很快就偏离了我吩咐他们的道路， 为自己铸造了一个牛像， 向它跪拜， 向它献祭， 说： ‘以色列啊， 这就是你的神， 就是把你从埃及地领出来的那位。’"

9 耶和华对摩西说： "我看这人民， 真是硬着颈项的人民。

10 现在， 你且由得我， 让我向他们发烈怒， 把他们消灭； 我要使你成为大国。"

11 摩西就恳求耶和华他的 神施恩， 说： "耶和华啊， 你为什么向你的人民发烈怒呢？这人民是你用大能和全能的手从埃及地领出来的。

12 为什么让埃及人议论， 说： ‘把他们领出来是出于恶意的， 要在山上杀死他们， 在地上消灭他们’呢？求你回心转意， 不发烈怒； 求你改变初衷， 不降祸给你的人民。

13 求你记念你的仆人亚伯拉罕、以撒、雅各； 你曾经指着自己向他们起誓， 说： ‘我必使你的后裔增多， 好像天上的星一样； 我必把我应许的这全地赐给你的后裔， 他们必永远承受这地作产业。’"

14 于是， 耶和华改变初衷， 不把他所说的祸降在他的人民身上。

15 摩西转身， 从山上下来， 手里拿着两块法版； 法版是两面写的， 这面和那面都写着字。

16 法版是 神的工作， 字是 神写的， 刻在法版上。

17 约书亚听见人民呼喊的声音的时候， 就对摩西说： "营里有战争的声音。"

18 摩西回答： "这不是战胜的呼声， 也不是战败的呼声； 我听见的是歌唱的声音。"

19 摩西走近营前的时候， 看见了那牛犊， 又看见了有人唱歌跳舞， 他就发烈怒， 把两块法版从他的手中摔掉， 在山下把它们摔碎了。

20 又把他们所做的那牛犊拿过来， 用火焚烧， 磨到粉碎， 撒在水面上， 让以色列人喝。

21 摩西对亚伦说： "这人民向你作了什么， 你竟使他们陷在大罪里呢？"

22 亚伦回答： "求我主不要发烈怒， 你知道这人民倾向罪恶。

23 他们对我说： ‘给我们做神像， 可以在我们前面引路， 因为那摩西， 就是把我们从埃及地领出来的那个人， 我们不知道他遭遇了什么事。’

24 我对他们说： ‘凡是有金子的， 都可以摘下来’， 他们就给了我； 我把它丢在火里， 这牛犊就出来了。"

25 摩西看见人民放肆原来是亚伦纵容他们， 使他们成为那些起来与他们为敌的人的笑柄，

26 就站在营门中， 说： "凡是属耶和华的， 都可以到我这里来。"于是， 所有利未的子孙都到他那里聚集。

27 摩西对他们说： "耶和华以色列的 神这样说： ‘你们各人要把自己的剑佩在大腿上， 在营中往来行走， 从这门到那门； 你们各人要杀自己的兄弟、邻舍和亲人。’"

28 利未的子孙照着摩西的话作了； 那一天， 人民中被杀的约有三千人。

29 摩西说： "今天你们要奉献自己归耶和华为圣， 因为各人牺牲了自己的儿子和兄弟， 好使耶和华今天赐福给你们。"

30 第二天， 摩西对人民说： "你们犯了大罪， 现在我要上耶和华那里去， 或者我可以为你们赎罪。"

31 于是， 摩西回到耶和华那里， 说： "唉， 这人民犯了大罪， 为自己做了金神像。

32 现在， 如果你肯赦免他们的罪， 那就好了； 如果不肯， 求你从你所写的册上把我涂抹吧。"

33 耶和华对摩西说： "谁得罪了我， 我就要从我的册上把谁涂抹。

34 现在你去吧， 领这人民到我吩咐你的地方去。看哪， 我的使者必在你前面引路； 只是在我追讨的日子， 我必追讨他们的罪。"

35 耶和华击杀人民是因为他们敬拜亚伦做的牛犊。