1 En die hongersnood was swaar in die land.

2 En nadat die koring wat hulle uit Egipte gebring het, opgeëet was, sê hulle vader vir hulle: Gaan koop vir ons weer 'n bietjie voedsel.

3 Toe het Juda hom geantwoord: Die man het ons uitdruklik gewaarsku en gesê: Julle sal my aangesig nie sien as julle broer nie by julle is nie.

4 As u ons broer saam met ons stuur, sal ons aftrek en vir u voedsel koop;

5 maar as u hom nie stuur nie, sal ons nie aftrek nie; want die man het aan ons gesê: Julle sal my aangesig nie sien as julle broer nie by julle is nie.

6 Toe sê Israel: Waarom het julle so verkeerd teen my gehandel deur die man te vertel dat julle nog 'n broer het?

7 En hulle antwoord: Die man het uitdruklik na ons en ons familie gevra met die woorde: Lewe julle vader nog? Het julle nog 'n broer? Toe het ons hom dit te kenne gegee volgens hierdie woorde. Kon ons dan ooit weet dat hy sou sê: Bring julle broer af?

8 Daarop sê Juda aan sy vader Israel: Stuur die seun saam met my; dan sal ons klaarmaak en wegtrek, sodat ons kan lewe en nie sterwe nie -- ons en ook u en ons kinders nie.

9 Ek sal vir hom borg wees; van my hand kan u hom eis. As ek hom nie na u bring en voor u stel nie, sal ek lewenslank teenoor u skuldig staan.

10 Ja, as ons nie getalm het nie, waarlik dan was ons nou al twee maal terug.

11 Toe het Israel, hulle vader, vir hulle gesê: As dit so is, doen dan dit: neem van die opbrings van die land in julle sakke en bring vir die man 'n geskenk af -- bietjie balsem en bietjie heuning, speserye en gom, neute en amandels;

12 en neem dubbel soveel geld met julle saam en bring die geld wat weer bo in julle sakke gesit is, met julle saam terug. Miskien was dit 'n vergissing.

13 En neem julle broer -- maak julle klaar en gaan terug na die man.

14 En mag God, die Almagtige, julle barmhartigheid verleen by die man, sodat hy julle ander broer en Benjamin saam met julle kan laat trek! En ek -- as ek van kinders beroof is, dan is ek beroof.

15 Daarop neem die manne die geskenk, en hulle neem dubbel soveel geld saam met hulle en ook Benjamin, en hulle het klaargemaak en na Egipte afgetrek en voor Josef gaan staan.

16 Toe Josef Benjamin by hulle sien, sê hy aan die opsigter oor sy huis: Bring die manne in die huis en slag slagvee en maak dit gereed, want die manne moet vanmiddag by my eet.

17 En die man het gedoen soos Josef beveel het, en die man het die manne in die huis van Josef gebring.

18 En die manne het gevrees, omdat hulle in die huis van Josef gebring is, en gesê: Ter wille van die geld wat die vorige keer in ons sakke teruggekom het, word ons ingebring om ons te oorrompel, ons te oorval en ons as slawe te neem, saam met ons esels.

19 Daarom het hulle nader gekom na die man wat oor die huis van Josef was, en met hom gespreek by die ingang van die huis

20 en gesê: Ag, my heer, ons het die vorige keer net afgetrek om voedsel te koop,

21 maar toe ons in die herberg kom en ons sakke oopmaak, was elkeen se geld bo in sy sak -- ons geld volgens sy gewig -- en ons het dit saam met ons teruggebring.

22 Ons het ook ander geld saam met ons afgebring om voedsel te koop. Ons weet nie wie ons geld in ons sakke gesteek het nie.

23 Toe antwoord hy: Vrede vir julle! Moenie bang wees nie! Julle God en die God van julle vader het julle 'n skat in jul sakke gegee. Julle geld het by my gekom. Daarop het hy S¡meon na hulle uitgebring.

24 En die man het die manne in die huis van Josef gebring en water aan hulle gegee, en hulle het hul voete gewas; hy het ook hulle esels voer gegee.

25 En hulle het die geskenk reggemaak teen dat Josef die middag sou kom, want hulle het gehoor dat hulle daar brood sou eet.

26 Toe Josef dan in die huis kom, het hulle vir hom die geskenk binnegebring wat by hulle was, en hulle voor hom neergebuig na die aarde toe.

27 En hy het hulle na hul welstand gevra en gesê: Gaan dit goed met julle ou vader van wie julle gespreek het? Leef hy nog?

28 En hulle antwoord: Dit gaan goed met u dienaar, ons vader; hy lewe nog. En hulle het hul eerbiedig neergebuig.

29 Toe slaan hy sy oë op en sien sy broer Benjamin, die seun van sy moeder, en sê: Is dit julle jongste broer van wie julle met my gespreek het? Daarop sê hy: Mag God jou genadig wees, my seun!

30 En Josef het gou gemaak, want sy binneste was ontroerd oor sy broer: hy het geleentheid gesoek om te ween en in die kamer gegaan en daar geween.

31 Daarna het hy sy gesig gewas en uitgekom en hom bedwing en gesê: Bring die ete op!

32 Toe bring hulle dit vir hom besonders op en vir hulle besonders en vir die Egiptenaars wat by hom eet, besonders; want die Egiptenaars mag nie saam met die Hebreërs eet nie, omdat dit vir die Egiptenaars 'n gruwel is.

33 En hulle het gaan sit volgens sy bepaling, die eersgeborene na sy eersgeboorte en die jongste na sy jonkheid. Toe kyk die manne mekaar verbaas aan.

34 Hierop het hy aan hulle porsies uitgedeel van die ete wat voor hom staan; maar die porsie van Benjamin was vyf maal groter as die porsies van hulle almal. En hulle het gedrink en saam met hom vrolik geword.

1 那地的饥荒十分严重。

2 他们把从埃及带回来的粮食都吃完了。他们的父亲就对他们说： "你们再去替我们买些粮食回来吧。"

3 犹大对他说： "那人认真地警告我们说： ‘如果你们的弟弟不与你们一起来， 你们就不得见我的面。’

4 如果你让我们的弟弟与我们同去， 我们就下去替你买粮食。

5 如果你不让他去， 我们也不下去， 因为那人对我们说： ‘如果你们的弟弟不与你们一起来， 你们就不得见我的面。’"

6 以色列说： "你们为什么这样害我， 告诉那人你们还有个弟弟呢？"

7 他们回答： "那人确实查问有关我们和我们亲属的事， 说： ‘你们的父亲还活着吗？你们还有其他的兄弟吗？’我们就照着这些话回答他。我们怎么知道他会说： ‘你们必要把你们的弟弟带下来’呢？"

8 犹大对他父亲以色列说： "你若打发那孩子与我同去， 我们就立刻起程， 好叫我们和你， 以及我们的孩子都可以存活， 不至饿死。

9 我愿意亲自担保他的安全， 你可以从我手里追回他。如果我不把他带回来给你， 交在你面前， 我愿终生承担这罪。

10 要不是我们耽延， 现在第二次也回来了。"

11 他们的父亲以色列对他们说： "如果必须如此， 你们就这样作： 你们把本地最好的出产放在袋里， 带下去给那人作礼物， 就是一点乳香、一点蜂蜜、香料、没药、粟子和杏仁。

12 你们手里要多带一倍银子， 因为你们要把那放回在你们袋口里的银子带回去， 那可能是弄错了的。

13 你们带着你们的弟弟， 起程再到那人那里去吧。

14 愿全能的 神使那人怜悯你们， 给你们释放你们那个兄弟和便雅悯。至于我， 如果要丧失儿子， 就丧失了吧。"

15 于是， 他们带着这些礼物， 手里拿着多一倍的银子， 并且带着便雅悯， 起程下到埃及去， 站在约瑟面前。

16 约瑟见便雅悯与他们同来， 就对管家说： "把这些人带到我家里， 要宰杀牲畜， 预备筵席， 因为在正午的时候， 这些人要与我一起吃饭。"

17 管家就照着约瑟所吩咐的去作， 把这些人带到约瑟的家里。

18 他们因为被领到约瑟的家里， 就害怕起来， 说： "我们被领到这里来， 必定是为了头一次放回在我们袋里的银子， 现在他们想攻击我们， 制伏我们， 逼我们作奴仆， 又夺去我们的驴。"

19 他们于是走近约瑟的管家， 在屋门口与他说话。

20 他们说： "先生啊， 我们头一次下来， 实在是要买粮食的。

21 后来我们来到住宿的地方， 打开布袋的时候， 不料各人的银子仍然在各人的袋口里， 分文不少； 现在我们手里又带回来了。

22 我们手里又另外带来银子， 是买粮食用的。我们不知道头一次谁把我们的银子放在我们的布袋里。"

23 管家说： "你们可以放心， 不要害怕， 是你们的 神， 你们父亲的 神， 把财宝赐给你们， 放在你们的布袋里。你们的银子我早已收到了。"接着他把西缅带出来交给他们。

24 管家把他们领到约瑟的家里， 给他们水洗脚， 又给他们饲料喂驴。

25 于是， 他们预备好了礼物， 等候约瑟中午到来， 因为他们听说他们要在那里吃饭。

26 约瑟回到家里， 他们就把手中的礼物带进屋里送给他， 又俯伏在地向他下拜。

27 约瑟先向他们问安， 然后又问： "你们的父亲， 就是你们所说的那老人家平安吗？他还在吗？"

28 他们回答： "你仆人我们的父亲平安， 他还在。"于是他们低头下拜。

29 约瑟举目观看， 看见自己同母所生的弟弟便雅悯， 就问： "这就是你们向我提过那最小的弟弟吗？"又说： "我儿啊， 愿 神赐恩给你。"

30 约瑟爱弟弟之情激动起来， 就急忙去找个可哭的地方。于是他进了自己的内室， 在那里哭了一阵。

31 他洗了面， 然后出来， 抑制着自己的感情， 吩咐人说： "开饭吧。"

32 他们就给约瑟单独摆了一席， 给那些人另外摆了一席， 又给那些与约瑟一同吃饭的埃及人摆了一席， 因为埃及人不能与希伯来人一同吃饭， 这是埃及人所厌恶的。

33 约瑟使众兄弟在他面前排列坐下， 都是照着他们长幼的次序。众兄弟就彼此对望， 惊奇不已。

34 约瑟拿起自己面前的食物， 分给他们， 但是便雅悯分得的食物， 比别人多五倍。他们就与约瑟一同喝酒宴乐。