1 En die HERE het aan Abram gesê: Gaan jy uit jou land en uit jou familie en uit jou vader se huis, na die land wat Ek jou sal wys.
2 En Ek sal jou 'n groot nasie maak en jou seën en jou naam so groot maak, dat jy 'n seën sal wees.
3 En Ek sal seën diegene wat jou seën, en hom vervloek wat jou vervloek; en in jou sal al die geslagte van die aarde geseënword.
4 Toe het Abram weggetrek soos die HERE hom gesê het, en Lot het saam met hom getrek. En Abram was vyf en sewentig jaar oud by sy vertrek uit Haran.
5 En Abram het Sarai, sy vrou, en Lot, sy broerskind, geneem en al hulle besittings wat hulle bymekaargemaak en die slawe wat hulle in Haran verwerf het, en hulle het uitgetrek om na die land Kana„n te gaan en in die land Kanaän gekom.
6 En Abram het deur die land getrek na die plek Sigem, tot by die terpentynboom More. Die Kanaäniete was toe in die land.
7 Daarop verskyn die HERE aan Abram en sê: Aan jou nageslag sal Ek hierdie land gee. Toe bou hy daar 'n altaar vir die HERE wat aan hom verskyn het.
8 En daarvandaan het hy verder versit na die gebergte oos van Bet-el en sy tent opgeslaan tussen Bet-el aan die weste-- en Ai aan die oostekant, en daar vir die HERE 'n altaar gebou en die Naam van die HERE aangeroep.
9 Daarna het Abram al verder na die Suidland weggetrek.
10 En daar was hongersnood in die land, sodat Abram na Egipte afgetrek het om daar as vreemdeling te vertoef; want die hongersnood was swaar in die land.
11 En toe hy op die punt staan om Egipte in te trek, het hy met sy vrou Sarai gespreek: Kyk, ek weet dat jy 'n vrou is mooi van aansien.
12 As die Egiptenaars jou nou sien, sal hulle sê: Dit is sy vrou en hulle sal my doodmaak en jou laat lewe.
13 Sê tog jy is my suster, dat dit met my goed kan gaan ter wille van jou en ek om jou ontwil in die lewe kan bly.
14 Toe Abram dan in Egipte gekom het, sien die Egiptenaars dat die vrou baie mooi was.
15 Ook het die vorste van Farao haar gesien en haar by Farao geprys. En die vrou is na die paleis van Farao geneem.
16 En hy het goed gedoen aan Abram om haar ontwil, sodat hy kleinvee en beeste en esels, slawe en slavinne, eselinne en kamele in besit gekry het.
17 Maar die HERE het Farao en sy huis met groot plae besoek ter wille van Sarai, die vrou van Abram.
18 Daarop laat Farao Abram roep en hy sê: Wat het jy my nou aangedoen? Waarom het jy my nie te kenne gegee dat sy jou vrou is nie?
19 Waarom het jy gesê: Sy is my suster -- sodat ek haar vir my as vrou geneem het? Daar is jou vrou dan nou; neem haar en gaan weg.
20 En Farao het aan enkele manne aangaande hom bevel gegee, en hulle het hom weggebring met sy vrou en sy hele besitting.
1 耶和华对亚伯兰说： "你要离开本地、本族、父家， 到我指示你的地方去。
2 我必使你成为大国， 赐福给你， 使你的名为大， 你也必使别人得福，
3 给你祝福的， 我必赐福给他； 咒诅你的， 我必咒诅他； 地上的万族， 都必因你得福。"
4 亚伯兰就照着耶和华吩咐他的去了； 罗得也和他同去。
5 亚伯兰离开哈兰的时候， 已经七十五岁。亚伯兰带着他的妻子撒莱和侄儿罗得以及他们在哈兰所积蓄的一切财物， 和所获得的人口， 一同出来， 要到迦南地去。后来他们到了迦南地。
6 亚伯兰穿过那地， 到了示剑的地方， 摩利的橡树那里。当时， 迦南人住在那地。
7 耶和华向亚伯兰显现， 说： "我要把这地赐给你的后裔。"亚伯兰就在那里为向他显现的耶和华筑了一座祭坛。
8 后来他从那里迁到伯特利东边的山地， 搭起帐棚。西边是伯特利， 东边是艾城； 他在那里也为耶和华筑了一座祭坛， 呼求耶和华的名。
9 亚伯兰又起程， 渐渐移到南地去。
10 当时， 那地发生饥荒， 亚伯兰就下到埃及去， 要在那里寄居； 因为那地的饥荒十分严重。
11 快要到达埃及的时候， 亚伯兰对他的妻子撒莱说： "看哪， 我知道你是个美貌的女人。
12 埃及人看见你的时候， 必会说： ‘这是他的妻子’， 他们就会杀我， 却叫你活着。
13 请你说你是我的妹妹， 使我因你的缘故可以平安无事， 我的性命也可以因你的缘故得以保全。"
14 果然， 亚伯兰进入埃及的时候， 埃及人就注视那女人， 因为她十分美丽。
15 法老的一些大臣看见了撒莱， 就在法老面前称赞她； 于是那女人被带进法老的宫里去。
16 亚伯兰因这女人的缘故就被优待， 得了许多牛羊、公驴、母驴、仆婢和骆驼。
17 耶和华因为亚伯兰的妻子撒莱的缘故， 就用严重的灾病打击法老和他的全家。
18 于是， 法老把亚伯兰召了来， 对他说： "你向我作的是什么？你为什么不告诉我她是你的妻子呢？
19 你为什么说她是你的妹妹， 以致我娶了她作妻子呢？现在， 你的妻子在这里， 带她走吧！ "
20 法老吩咐臣仆， 他们就把亚伯兰和他的妻子， 以及他所有的一切都送走了。