1 Waarom het die Almagtige vir Hom geen geregstye voorbehou nie, en sien die wat Hom ken, nie sy geregsdae nie?
2 Grenslyne verlê hulle; 'n trop vee roof hulle en laat dit wei.
3 Die esel van die wese dryf hulle weg, die bees van die weduwee neem hulle as pand.
4 Hulle stoot die behoeftiges van die pad af; die ellendiges van die land kruip almal saam weg.
5 Kyk, soos wilde-esels in die woestyn trek hulle uit na hul werk, terwyl hulle soek na voedsel; die wildernis lewer brood vir hulle, vir die kinders.
6 Op die veld gaan hulle voer haal, en in die wingerd van die goddelose hou hulle na-oes.
7 Naak bring hulle die nag deur, sonder klere, en hulle het geen bedekking teen die koue nie.
8 Van die stortbui van die berge word hulle nat; en by gebrek aan skuiling druk hulle hul teen die rotse vas.
9 Hulle ruk die weeskind van die bors af; en wat die arme aan het, verpand hulle.
10 Naak gaan hulle heen, sonder klere; en terwyl hulle honger het, dra hulle gerwe aan.
11 Tussen die mure van die mense pars hulle olie, trap die parskuipe terwyl hulle versmag van dors.
12 Uit die stad kerm die manne, en die siel van die gewondes roep om hulp; tog gee God geen ag op die ongerymdheid daarvan nie.
13 Sulke mense behoort by die vyande van die lig: hulle ken nie die weë daarvan nie en bly nie op die paaie daarvan nie.
14 Teen dagbreek staan die moordenaar op, hy maak die arme en behoeftige dood, en in die nag is hy soos die dief.
15 En die oog van die owerspeler neem die skemeraand waar en sê: Geen oog kan my sien nie; en hy sit 'n sluier voor sy gesig.
16 In die duisternis breek hulle in die huise in; bedags sluit hulle hul op; hulle ken nie die lig nie.
17 Want vir hulle saam is die stikdonker 'n môrestond, want hulle ken die verskrikkinge van die stikdonker.
18 Gou dryf hul voort op die oppervlakte van die water; hulle stuk grond word vervloek in die land; hulle begeef hul nie meer op pad na die wingerde nie.
19 Droogte, ook hitte, roof die sneeuwater weg -- so die doderyk die wat gesondig het.
20 Die moederskoot vergeet hom; die wurms eet smaaklik aan hom; aan hom word nie meer gedink nie: so word dan die onreg gebreek soos 'n stuk hout --
21 hy wat die onvrugbare plunder wat nie baar nie, en aan die weduwee geen weldaad bewys nie.
22 Tog laat Hy deur sy krag die magtiges lank lewe; hy wat al van sy lewe nie seker was nie, staan weer op.
23 God gee hom veiligheid, en hy steun daarop; en sy oë is op hulle weë.
24 Hulle het hul verhef -- 'n kort rukkie, dan is hulle daar nie meer nie; en hulle word verneder; soos almal sterwe hulle; en soos die boonste van 'n halm word hulle afgesny.
25 En is dit nou nie so nie, wie sal my van 'n leuen beskuldig en my rede tot niet maak?
1 "为什么全能者不保留赏善罚恶的时间？为什么认识他的人不能看见他的日子？
2 恶人挪移地界， 抢夺群畜去牧养。
3 他们赶走孤儿的驴， 强取寡妇的牛作抵押。
4 他们使穷人离开大道， 世上的贫民都一起躲藏起来。
5 这些贫穷人像旷野的野驴， 出外劳碌， 殷勤寻觅食物， 野地为他们和他们的孩子供应食物。
6 他们在田里收割草料， 在恶人的葡萄园中摘取剩余的葡萄。
7 他们赤身露体无衣过夜， 在寒冷中毫无遮盖。
8 他被山上的大雨淋湿， 因为没有躲避之处就紧抱磐石。
9 有人从母亲的怀中抢走孤儿， 又强取穷人的衣物作抵押，
10 因此穷人赤身露体流浪， 他们因饥饿就抬走禾捆；
11 他们在那些人的行列之内榨油， 又踹酒， 自己仍然口渴。
12 有人从城里唉哼， 受伤的人呼求， 神却不理会恶人的愚妄。
13 又有人与光为敌， 不认识光明的道， 不留在光明的路中。
14 杀人的黎明起来， 杀戮困苦人与穷人， 夜间又去作盗贼。
15 奸夫的眼睛等待黄昏， 说： ‘没有眼可以看见我’， 就把自己的脸蒙起来。
16 盗贼黑夜挖穿屋子， 白天却躲藏起来， 他们不想认识光明。
17 他们看晨光如死荫， 因为他们认识死荫的惊骇。
18 这些恶人如水面上飘浮的东西迅速流逝， 他们在世上所得的分被咒诅， 他们不能再走葡萄园的路。
19 干旱与炎热怎样消除雪水， 阴间也这样除去犯罪的人。
20 怀他的母胎忘记他， 虫子要以他为甘甜， 他不再被人记念， 不义的人必如树折断。
21 他恶待不能生育， 没有孩子的妇人， 也不善待寡妇。
22 神却用自己的能力延长强暴的人的性命， 生命难保的仍然兴起。
23 神使他们安稳， 他们就有所倚靠， 他的眼也看顾他们的道路。
24 他们被高举不过片时， 就没有了， 他们降为卑， 如众人一样被收拾起来， 他们又如谷穗枯干。
25 如果不是这样， 谁能证明我是撒谎的， 指出我的言语为空虚的呢？"