1 Roep maar -- is daar iemand wat jou antwoord gee? En na wie van die heiliges sal jy gaan?
2 Want verbitterdheid vermoor die dwaas, en naywer maak die domme dood.
3 Ek self het gesien hoe 'n dwaas wortel skiet; maar skielik het ek sy woning vervloek.
4 Ver is sy kinders van geluk; en hulle word verbrysel in die poort sonder dat iemand red.
5 Wat hy geoes het, eet die hongerige op, en die haal dit selfs uit die doringheining uit; en die ondergang hyg na hulle rykdom.
6 Want onheil kom nie voort uit die stof, en moeite spruit nie uit die grond nie.
7 Maar die mens word vir moeite gebore soos die vonke boontoe vlieg.
8 Maar wat my aangaan, ek sou na God vra en my saak aan die Godheid voorlê,
9 aan Hom wat groot dinge doen en ondeurgrondelike, wonders sonder getal;
10 wat reën gee oor die aarde en waters uitstuur oor die velde;
11 om nederiges op 'n hoogte te stel daarbo; en die wat in die rou is, verkry die hoogste geluk.
12 Hy wat die planne van listige mense verydel, sodat hulle hande niks kan uitrig wat standhou nie;
13 wat die wyse manne vang in hulle listigheid, en die raad van die slinkse mense misluk van haastigheid.
14 Oordag stuit hulle op duisternis, en soos in die nag tas hulle rond op die middag.
15 So verlos Hy dan van die swaard wat kom uit hulle mond, en die behoeftige uit die hand van die sterk man.
16 So is daar dan verwagting vir die arme; en ongeregtigheid hou die mond toe.
17 Kyk, gelukkig is die man wat God kasty; verwerp daarom die tugtiging van die Almagtige nie.
18 Want Hy doen smart aan, maar verbind ook; Hy verbrysel, maar sy hande maak gesond.
19 In ses benoudhede sal Hy jou red, ja, in sewe sal geen onheil jou tref nie.
20 In hongersnood verlos Hy jou van die dood en in die oorlog uit die mag van die swaard.
21 As die tong g,sel, word jy weggesteek; en jy hoef nie te vrees vir verwoesting as dit kom nie.
22 Oor verwoesting en broodsgebrek sal jy lag, en vir die wilde diere van die aarde hoef jy nie te vrees nie.
23 Want met die klippe van die veld is jou verbond, en die wilde diere van die veld is met jou bevriend.
24 En jy sal uitvind dat jou tent in vrede is; en as jy op jou woonplek rondkyk, sal jy niks vermis nie.
25 Ook sal jy uitvind dat jou kroos talryk is en jou nakomelinge soos die plante van die aarde.
26 Op rype leeftyd sal jy na die graf gaan, soos 'n koringgerf ingebring word op sy tyd.
27 Kyk, dit het ons nagespeur, so is dit; hoor dit, en neem jy dit ter harte.
1 "你只管呼吁吧， 有谁回答你？在众圣者之中你转向哪一位？
2 烦恼杀死愚昧人， 激情害死愚蒙人。
3 我看见愚昧人扎下了根， 但咒诅忽然临到他的居所。
4 他的儿女远离安稳之处， 在城门口被欺压却没有人援救。
5 饥饿的人吃尽他的庄稼， 连在荆棘里的也抢去； 渴求的人吞尽他的财富。
6 患难不从土中生出来， 劳碌不由地里长出来；
7 原来人为劳碌而生， 如同火花向上飞扬。
8 至于我， 我必寻求 神， 向他陈明我的案件。
9 他所作的大事无法测度， 所行的奇事不可胜数。
10 降雨在地上， 遣水到田里，
11 把低微的安置在高位， 把哀恸的高举于安稳之处；
12 又挫败狡猾人的计谋， 使他们的手所作的无法成全；
13 他使有智慧的人中了自己的诡计， 使奸诈人的谋算快快失败。
14 他们白天遇见黑暗， 中午摸索如在夜间。
15 他拯救穷乏人脱离他们口中的刀剑， 脱离强暴人的手；
16 这样， 贫穷人有指望， 不义的人却闭口无言。
17 神所责备的人是有福的， 所以你不要轻看全能者的管教。
18 因为他打伤， 又缠裹； 他击伤， 又亲手医治。
19 你六次遭遇患难， 他都救拔你， 就算第七次， 灾祸也伤不了你。
20 在饥荒中， 他必救你脱离死亡； 在战争中， 他必救你脱离刀剑的权势。
21 你必不受人口舌之害， 灾殃临到， 也不害怕。
22 对灾殃和饥馑， 一笑置之， 地上的野兽你也不害怕。
23 你必与田间的石头立约， 田间的野兽必与你和平相处。
24 你必晓得你的帐棚平安无事； 你查看庄舍， 也一无缺失。
25 你必晓得你的后裔众多， 子孙像地上的青草那样茂盛。
26 你必全寿才归到坟墓去， 如同禾捆到时就收起来。
27 这道我们已经查明实在是这样， 你当聆听， 也当明白。"