1 Maar Job het geantwoord en gesê:
2 Luister goed na my rede, en laat dit die vertroostinge wees wat julle aanbied.
3 Verdra my, dat ek ook kan spreek; en nadat ek gespreek het, kan jy spot.
4 Wat my aangaan, geld my geklaag dan 'n mens? Of waarom sou ek nie ongeduldig word nie?
5 Kyk my aan, en wees verskrik; en lê die hand op die mond.
6 Ja, as ek daaraan dink, is ek glad verslae, en verskrikking gryp my vlees aan.
7 Waarom bly die goddelose lewe, word hulle oud, ja, neem hulle toe in krag?
8 Hulle nakomelinge bestaan voor hulle in hul gemeenskap, en hul spruite voor hulle oë.
9 Hul huise het vrede, sonder skrik; en die roede van God is op hulle nie.
10 Sy stier bespring en mis nie; sy koei kalf en het geen misdrag nie.
11 Hulle laat hul jong seuns loop soos 'n trop kleinvee, en hul kinders spring rond.
12 Hulle sing by die tamboeryn en siter en is bly by die klank van die fluit.
13 In voorspoed slyt hulle hul dae, en in 'n oomblik sink hulle in die doderyk af.
14 Tog het hulle tot God gesê: Bly ver van ons af; en: In die kennis van u weë het ons geen behae nie.
15 Wat is die Almagtige dat ons Hom sou dien? En wat baat dit ons dat ons biddend by Hom aandring?
17 Hoe selde gaan die lamp van die goddelose dood en oorval hul ondergang hulle! Deel Hy smarte uit in sy toorn,
18 word hulle soos strooi voor die wind, en soos kaf wat die stormwind wegvoer?
19 Julle sê: God spaar sy onheil vir sy kinders op. Ek sê: Hy moes dit aan homself vergeld, dat hy kan voel!
20 Sy eie oë moes sy ongeluk sien, en s,lf moes hy drink van die grimmigheid van die Almagtige.
21 Want wat gee hy om sy huis n hom as die getal van sy maande afgesny is?
22 Wil iemand aan God kennis leer, Hom wat die hemelse wesens oordeel?
23 Die een sterwe in volkome geluk, heeltemal gerus en tevrede.
24 Sy emmers is vol melk, en die murg van sy gebeente word deur en deur bevogtig.
25 Die ander daarenteen sterwe met bitterheid van siel sonder dat hy van die goeie geniet het.
26 Saam lê hulle in die stof, en die wurms oordek hulle.
27 Kyk, ek ken julle gedagtes en die slim planne waarmee julle gewelddadig teen my optree.
28 As julle sê: Waar is die huis van die tiran, en waar die woontent van die goddelose --
29 het julle dan nie navraag gedoen by die reisigers nie hulle bewyse kan julle tog nie loën nie!:
30 dat die kwaaddoeners gespaar word op die dag van ondergang, dat hulle weggelei word op die dag van grimmigheid?
31 Wie gee hom openlik sy gedrag te kenne; en het hy gehandel -- wie sal hom dit vergeld?
32 Dan word hy na die graf gebring, en hulle sorg vir sy grafheuwel.
33 Sag lê op hom die kluite van die dal; en agter hom trek al die mense aan soos daar ontelbares voor hom gewees het.
34 Hoe troos julle my dan op so 'n nietige manier? En julle antwoorde -- net troubreuk bly oor!
1 约伯回答说：
2 "你们要细听我的言语， 这就算是你们给我的安慰。
3 请原谅我， 我又要说话了， 说完以后， 就任凭你们嘲笑吧！
4 我岂是抱怨的人呢？我的心为什么不能忍耐呢？
5 你们注视我， 惊讶吧， 用手掩口吧。
6 我每逢想起， 就惊惶， 浑身战抖。
7 恶人为什么总可以存活， 活到老， 而且财势强大？
8 他们的后裔在他们面前坚定， 他们眼见自己的子孙在他们周围立定。
9 他们的家宅平安无惧， 神的刑杖也不加在他们身上。
10 他们的公牛交配而不落种， 他们的母牛下犊而不掉胎，
11 他们叫小孩子出去多如羊群， 他们的年轻人四处跳跃；
12 他们跟着琴鼓高歌， 又因着箫的声音欢乐。
13 他们幸福度过他们的日子， 一剎那间下阴间， 毫无病痛。
14 然而他们对 神说： ‘离开我们吧， 我们不愿意晓得你的道路。
15 全能者是谁， 竟要我们服事他呢？我们若向他恳求， 有什么益处呢？’
16 他们的福乐岂不是掌握在他们的手中？恶人的谋算离我很远。
17 恶人的灯何尝熄灭？灾难何尝临到他们身上？神何尝在忿怒中把痛苦分给他们！
18 他们何尝像风前的干草， 何尝像暴风刮去的糠秕？
19 你们说： ‘ 神为恶人的儿女积蓄罪孽’， 我却说： ‘ 神报应他本人， 好叫他自己明白。’
20 愿他亲眼看见自己败落， 愿他喝全能者的烈怒。
21 他的岁月既然断绝， 他还会看顾自己身后的家吗？
22 神既然审判那些在高位的， 谁能把什么知识教给他呢？
23 有人到死的时候仍然气力充足， 享尽平静与安逸；
24 他的奶桶充满鲜奶， 他的骨髓滋润。
25 有人到死的时候心里痛苦， 一生未尝美食；
26 他们都一起躺在尘土中， 虫子爬满他们身上。
27 我知道你们的心思， 与你们恶待我的计谋。
28 你们问： ‘霸王的房屋在哪里？恶人住过的帐棚在哪里？’
29 你们没有问问过路的人吗？不承认他们所提的证据吗？
30 就是恶人在灾难的日子得存留， 在 神发怒的时候得逃脱。
31 他所行的， 有谁敢当面指责他呢？他所作的， 有谁能报应他呢？
32 然而他被人抬到坟墓里， 并且有人看守他的墓地。
33 他以谷中的土块为甘甜， 所有的人跟在他后面， 走在他前面的不计其数。
34 你们的回话既然只存虚假， 怎样徒然安慰我呢？"