1 Vlug, kinders van Benjamin, uit Jerusalem uit; en blaas die basuin in Tekoa, en hef 'n vuurteken op bo Bet-Hakk,rem; want onheil dreig uit die Noorde en groot verwoesting.
2 Die mooie en die verw,nde verdelg Ek -- die dogter van Sion.
3 Herders met hulle troppe vee sal na haar toe kom; hulle slaan tente op teen haar rondom, hulle wei af, elkeen sover as hy kan bykom.
4 Heilig die oorlog teen haar! staan op, en laat ons optrek op die middag! Wee ons, want die dag gaan verby, want die aandskaduwees word langer!
5 Staan op, en laat ons optrek in die nag, en laat ons haar paleise verwoes!
6 Want so sê die HERE van die leërskare: Kap haar bome af, en gooi teen Jerusalem 'n wal op; dit is die stad wat besoek word; binne-in haar is net verdrukking.
7 Soos 'n put sy water fris hou, so hou sy haar boosheid fris; geweld en verdrukking word in haar gehoor, siektes en wonde is gedurig voor my aangesig.
8 Laat jou tugtig, Jerusalem, dat my siel nie van jou vervreemd word nie, dat Ek jou nie 'n wildernis maak, 'n onbewoonde land nie.
9 So sê die HERE van die leërskare: Hulle sal die oorblyfsel van Israel skoon afoes soos 'n wingerdstok. Slaan jou hand weer soos 'n druiwesnyer aan die lote!
10 Wie sal ek toespreek en waarsku, dat hulle kan hoor? Kyk, hulle oor is onbesnede, sodat hulle nie kan luister nie. Kyk, die woord van die HERE is vir hulle 'n smaad, hulle het daar geen behae in nie.
11 Daarom is ek vol van die grimmigheid van die HERE; ek het my moeg gemaak om uit te hou. Giet dit uit oor die kinders op die straat en oor die versameling van jongmanne, oor almal; want ook die man saam met die vrou sal gevang word, die grysaard saam met die oue van dae.
12 En hulle huise sal oorgaan op ander mense, landerye en vroue, alles tesame; want Ek sal my hand uitstrek teen die inwoners van die land, spreek die HERE.
13 Want van hul kleinste tot hul grootste maak hulle almal onregverdige wins, en van die profeet tot die priester pleeg hulle almal bedrog.
14 En hulle genees die verbreking van die dogter van my volk op die maklikste manier deur te sê: Vrede, vrede! -- terwyl daar geen vrede is nie.
15 Hulle kom in die skande, omdat hulle gruwel bedryf het; tog skaam hulle hul nie in die minste nie, tog weet hulle nie om te bloos nie. Daarom sal hulle val onder die wat val; in die tyd dat Ek aan hulle besoeking doen, sal hulle struikel, sê die HERE.
16 So spreek die HERE: Staan op die weë, en kyk en vra na die ou paaie, waar tog die goeie weg is, en wandel daarin; en julle sal rus vind vir julle siel. Maar hulle het gesê: Ons wil daarin nie wandel nie.
17 Ek het ook wagte oor julle gestel en gesê: Luister na die geluid van die basuin. Maar hulle het geantwoord: Ons wil nie luister nie.
18 Daarom, hoor, o nasies! En weet, o vergadering, wat onder hulle is!
19 Hoor, aarde! Kyk, Ek bring onheil oor hierdie volk, die vrug van hulle planne; want na my woorde het hulle nie geluister nie, en my wet, die het hulle verwerp.
20 Waarom sou daar tog vir My wierook uit Skeba kom en die kosbare kalmoes uit 'n ver land? Julle brandoffers is nie welgevallig nie, en julle slagoffers is My nie aangenaam nie.
21 Daarom, so sê die HERE: Kyk, Ek gooi struikelblokke voor hierdie volk waaroor hulle sal struikel, vaders en seuns tesame; die buurman en sy vriend sal omkom.
22 So sê die HERE: Kyk, daar kom 'n volk uit die Noordland, en 'n groot nasie word opgewek uit die agterhoeke van die aarde.
23 Boog en lans hanteer hulle; hulle is wreed en sonder barmhartigheid; hulle stem bruis soos die see, en hulle ry op perde, gewapend soos 'n man vir die oorlog, teen jou, o dogter van Sion!
24 Ons het die gerug daarvan gehoor, ons hande het slap geword, benoudheid het ons aangegryp, smart soos van een wat baar.
25 Gaan nie uit in die veld en loop nie op die pad nie; want die swaard van die vyand is daar, skrik rondom!
26 Dogter van my volk, omgord jou met 'n roukleed en wentel jou in die as; bedryf rou soos oor 'n enigste kind, 'n bitter rouklag; want skielik kom die verwoester oor ons.
27 Ek het jou onder my volk as toetser gestel, as vesting, dat jy hulle weg kan ken en toets.
28 Hulle is almal die oproerigstes van die oproeriges wat omgaan met kwaadsprekery; koper en yster is hulle; hulle handel almal verderflik.
29 Die blaasbalk blaas hard; wat uit die vuur gereed kom, is lood; tevergeefs hou hulle aan met smelt, maar die slegtes word nie afgeskei nie.
30 Hulle word genoem: Verworpe silwer; want die HERE het hulle verwerp.
1 "便雅悯人哪！ 赶快逃命， 离开耶路撒冷。你们要在提哥亚吹角， 在伯．哈基琳升烽火； 因为灾祸和严重的毁灭， 已从北方迫近。
2 美丽高贵的锡安居民（"居民"原文作"女子"）， 我必除灭你们。
3 牧人必带着他们的羊群， 来到锡安那里， 在城的四围支搭帐棚， 各在自己的地方分别牧放羊群。"
4 "你们要备战攻击她！ 起来！ 我们趁着正午上去。唉！ 可惜日渐西沉， 暮影拖长了！
5 起来！ 我们趁着夜间上去， 毁坏她的堡垒。"
6 因为万军之耶和华这样说： "砍下她的树木， 筑垒攻打耶路撒冷； 她是那该受惩罚的城， 其中尽是欺压的事。
7 井怎样涌出水来， 这城也怎样涌出恶来； 城中常常听到强暴和毁灭的事， 在我面前不断有病患与创伤。
8 耶路撒冷啊！ 应当受警戒， 免得我的心与你疏远， 免得我使你荒凉， 成为无人居住之地。"
9 万军之耶和华这样说： "任凭他们像摘净葡萄一样对待以色列剩下的人； 你要像摘葡萄的人， 向枝子伸手， 摘了又摘。"
10 我可以向谁说话， 向谁警告， 使他们可以听从呢？他们的耳朵未受割礼， 不能听闻； 看哪！ 他们以耶和华的话为羞辱， 一点也不喜欢。
11 因此， 我心里充满耶和华的忿怒， 无法容忍。"你要把我的忿怒向街上的孩童倾倒， 又倾在联群集结的年轻人身上。夫妻一起被捉住， 年老的、寿高的也不例外。
12 他们的房屋、田地与妻子， 都要一起转归别人； 因为我要伸手， 攻击这地的居民。"这是耶和华的宣告。
13 "他们从最小的到最大的， 个个都贪图不义之财； 从先知到祭司， 全都行事诡诈。
14 他们草率地医治我子民（"我子民"原文作"我子民的女子"）的损伤， 说： ‘平安了！ 平安了！ ’其实没有平安。"
15 耶和华说： "他们行了可憎的事， 本应觉得羞愧， 可是他们一点羞愧都没有， 恬不知耻。因此他们必仆倒在倒下的人中间， 我惩罚他们的时候， 他们必倒下来。"
16 耶和华这样说： "你们要站在路上察看， 寻访远古的路径， 看哪一条是美善的路， 就走在其中； 这样， 你们心里就必得安息。他们却说： ‘我们不走在其中。’
17 我设立守望的人照管你们， 说： ‘你们要留心听号角的声音！ ’他们却说： ‘我们不听！ ’
18 列国啊！ 因此你们要听。以色列会众啊！ 要晓得他们将遭遇的。
19 大地啊， 要听！ 我必使灾祸临到这人民， 这是他们的意图带来的结果； 因为他们没有留心听我的话， 我的律法他们也弃绝了。
20 从示巴来的乳香， 从远地出的菖蒲， 献给我有什么益处呢？你们的燔祭不蒙悦纳， 你们的祭祀我不喜悦。"
21 因此， 耶和华这样说： "我要把绊脚石放在这人民的前面， 他们父子一起在其上绊倒， 邻舍与朋友也都灭亡。"
22 耶和华这样说： "看哪！ 有一个民族从北方之地而来， 有一大国被激动从地极来到。
23 他们紧握弓和枪， 性情残忍， 毫无怜悯； 他们的声音像海洋怒吼； 锡安的居民（"居民"原文作"女子"）哪！ 他们骑着战马， 在战场上如同一人， 列阵攻击你们。"
24 我们听到有关他们的消息， 手就发软； 痛苦紧紧抓住我们， 我们疼痛好像正在生产的妇人。
25 你们不要出到田野去， 也不要在路上走， 因为四围有仇敌的刀剑和惊吓。
26 我的同胞（"同胞"原文作"人民的女子"）啊！ 应当披上麻布， 在灰尘中打滚， 悲哀如丧独生子， 号咷痛哭， 因为有行毁灭的会突然攻击我们。
27 "我使你在我子民中作鉴辨和试验的， 好让你查察、鉴别他们的行径。"
28 他们都是十分悖逆的人， 到处搬弄是非。他们是铜是铁， 他们都是败坏的。
29 风箱猛烈地吹， 铅在火中销熔； 他们炼而又炼， 徒劳无功， 因为邪恶的仍未除去。
30 人要称他们为被弃的银渣， 因为耶和华把他们弃绝了。