1 Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk, 2 Atalarımız anlattı bize, 2 Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.
2 Elinle ulusları kovdun, 2 Ama atalarımıza yer verdin; 2 Halkları kırdın, 2 Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.
3 Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar, 2 Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar. 2 Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu; 2 Çünkü sen onları sevdin.
4 Ey Tanrı, kralım sensin, 2 Buyruk ver de Yakup soyu kazansın!
5 Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz, 2 Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.
6 Çünkü ben yayıma güvenmem, 2 Kılıcım da beni kurtarmaz;
7 Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran, 2 Bizden nefret edenleri utanca boğan.
8 Her gün Tanrıyla övünür, 2 Sonsuza dek adına şükran sunarız. |iSela
9 Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, 2 Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.
10 Düşman karşısında bizi gerilettin, 2 Bizden tiksinenler bizi soydu.
11 Kasaplık koyuna çevirdin bizi, 2 Ulusların arasına dağıttın.
12 Yok pahasına sattın halkını, 2 Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.
13 Bizi komşularımızın yüzkarası, 2 Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.
14 Ulusların diline düşürdün bizi, 2 Gülüyor halklar halimize.
15 Rezilliğim gün boyu karşımda, 2 Utancımdan yerin dibine geçtim
16 Hakaret ve sövgü duya duya, 2 Öç almak isteyen düşman karşısında.
17 Bütün bunlar başımıza geldi, 2 Yine de seni unutmadık, 2 Antlaşmana ihanet etmedik,
18 Döneklik etmedik, 2 Adımlarımız senin yolundan sapmadı.
19 Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, 2 Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.
20 Eğer Tanrımızın adını unutsaydık, 2 Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,
21 Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı? 2 Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
22 Senin uğruna her gün öldürülüyoruz, 2 Kasaplık koyun sayılıyoruz.
23 Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? 2 Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
24 Niçin yüzünü gizliyorsun? 2 Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?
25 Çünkü yere serildik, 2 Bedenimiz toprağa yapıştı.
26 Kalk, yardım et bize! 2 Kurtar bizi sevgin uğruna!
1 神啊！ 你在古时， 在我们列祖的日子所作的事， 我们亲耳听见了， 我们的列祖也给我们述说过。
2 你曾亲手把列国赶出去， 却栽培了我们的列祖； 你曾苦待众民， 却使我们的列祖昌盛。
3 因为他们取得那地， 不是靠自己的刀剑； 他们得胜， 也不是靠自己的膀臂； 而是靠你的右手、你的膀臂和你脸上的光， 因为你喜悦他们。
4 神啊！ 你是我的王； 求你出令， 使雅各得胜。
5 我们靠着你， 必打倒我们的敌人； 靠着你的名， 必践踏那些起来攻击我们的。
6 因为我不是倚靠我的弓， 我的刀剑也不能使我得胜。
7 但你使我们胜过了我们的敌人， 使憎恨我们的人都羞愧。
8 我们整天因 神夸耀， 我们要永远称赞你的名。（细拉）
9 现在， 你却弃绝我们， 使我们受辱， 不再和我们的军队一同出征。
10 你使我们在敌人面前转身后退； 憎恨我们的人都任意抢掠。
11 你使我们像给人宰吃的羊， 把我们分散在列国中。
12 你把你的子民廉价出售； 他们的售价并没有使你得到利益。
13 你使我们成为邻居的羞辱， 成为我们四周的人讥笑和讽刺的对象。
14 你使我们在列国中成为话柄， 在万民中使人摇头。
15 我的羞辱整天在我面前， 我脸上的羞愧把我遮盖了；
16 都因那辱骂和毁谤的人的声音， 并因仇敌和报仇者的缘故。
17 这一切临到我们身上， 我们却没有忘记你， 也没有违背你的约。
18 我们的心没有退后， 我们的脚步也没有偏离你的路。
19 但你竟在野狗之地把我们压伤了， 又以死亡的阴影笼罩我们。
20 如果我们忘记了我们 神的名， 或是向别神伸手祷告；
21 神不会查究这事吗？因为他知道人心的隐秘。
22 为你的缘故， 我们终日被置于死地； 人看我们如同将宰的羊。
23 主啊！ 求你醒来， 为什么还睡着呢？求你起来， 不要永远弃绝我们。
24 你为什么掩面， 忘记了我们的苦难和压迫呢？
25 我们俯伏在尘土之上； 我们的身体紧贴地面。
26 求你起来帮助我们， 为了你慈爱的缘故救赎我们。