1 Ya Rab, barınak oldun bize 2 Kuşaklar boyunca.

2 Dağlar var olmadan, 2 Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, 2 Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.

3 İnsanı toprağa döndürürsün, 2 ‹‹Ey insanoğulları, toprağa dönün!›› diyerek.

4 Çünkü senin gözünde bin yıl 2 Geçmiş bir gün, dün gibi, 2 Bir gece nöbeti gibidir.

5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, 2 Sabah biten ot misali:

6 Sabah filizlenir, büyür, 2 Akşam solar, kurur.

7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, 2 Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.

8 Suçlarımızı önüne, 2 Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.

9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, 2 Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.

10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, 2 Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; 2 En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, 2 Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.

11 Kim bilir gazabının gücünü? 2 Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.

12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, 2 Bilgelik kazanalım.

13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? 2 Acı kullarına!

14 Sabah bizi sevginle doyur, 2 Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.

15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, 2 Kaç yıl çile çektirdinse, 2 O kadar sevindir bizi.

16 Yaptıkların kullarına, 2 Görkemin onların çocuklarına görünsün.

17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. 2 Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. 2 Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.

1 主啊！ 你世世代代作我们的居所。（本节在《马索拉抄本》包括细字标题）

2 群山尚未生出， 大地和世界你未曾造成， 从永远到永远， 你是 神。

3 你使人归回尘土， 说： "世人哪！ 你们要归回尘土。"

4 在你看来， 千年好像刚过去了的昨天， 又像夜里的一更。

5 你使世人消逝， 像被洪水冲去； 他们好像睡了一觉； 他们又像在早晨生长的草，

6 早晨发芽生长， 晚上就凋萎枯干。

7 我们因你的怒气而消灭， 因你的烈怒而惊恐。

8 你把我们的罪孽摆在你面前， 把我们的隐恶摆在你脸光之中。

9 我们一生的日子都在你的震怒中消逝， 我们度尽的年岁好像一声叹息。

10 我们一生的年日是七十岁， 如果强壮， 可到八十岁， 但其中可夸耀的， 不过是劳苦愁烦； 我们的年日转眼即逝， 我们也如飞而去了。

11 谁晓得你怒气的威力， 谁按着你该受的敬畏晓得你的忿怒呢？

12 求你教导我们怎样数算自己的日子， 好使我们得着智慧的心。

13 耶和华啊！ 要到几时呢？求你回心转意， 求你怜恤你的仆人。

14 求你使我们早晨饱尝你的慈爱， 好使我们一生一世欢呼喜乐。

15 你使我们受苦和遭难的年日有多久， 求你使我们喜乐的日子也有多久。

16 愿你的作为向你的仆人彰显， 愿你的威严向他们的子孙显明。

17 愿主我们的 神的恩慈临到我们身上； 愿你为我们的缘故， 坚立我们手所作的工； 我们手所作的工， 愿你坚立。