1 Quando Israel saiu do Egito, A casa de Jacó, dentre povo de língua estranha;

2 Judá tornou-se-lhe o santuário, Israel, o seu domínio.

3 O mar viu isto, e fugiu; O Jordão fugiu para trás.

4 Os montes saltaram como carneiros, As colinas como cordeiros do rebanho.

5 Que tens tu, ó mar, para fugires? E tu, ó Jordão, para recuares?

6 Vós, montes, que saltais como carneiros; Vós, colinas, como cordeiros do rebanho?

7 Treme, terra, na presença do Senhor, Na presença do Deus de Jacó,

8 O qual converteu a rocha em lago de água, O seixo em fonte de água.

1 Da Israel drog ut av Egypten, Jakobs hus fra et folk med fremmed tungemål,

2 da blev Juda hans* helligdom, Israel hans rike. / {* Herrens.}

3 Havet så det og flydde, Jordan vendte om og løp tilbake.

4 Fjellene hoppet som værer, haugene som unge lam.

5 Hvad har hendt dig, du hav, at du flyr, du Jordan, at du vender om og løper tilbake,

6 I fjell, at I hopper som værer, I hauger som unge lam?

7 For Herrens åsyn bev, du jord, for Jakobs Guds åsyn,

8 han som gjør klippen til en vannrik sjø, den hårde sten til en vannkilde!