2 Assim como o fumo se vai, diante do vento, assim os porás tu em fuga. Como a cera se derrete ao fogo, assim morram os que te rejeitam.

3 Mas que se encham de alegria os que amam a tua justiça; que sejam felizes, e as suas vidas gozem de contentamento.

4 Cantem para Deus, cantem louvores pelo grande nome que tem. Louvem aquele que anda sobre os altos céus. O seu nome é Jeová. Rejubilem na sua presença.

5 Ele é pai dos órfãos. É quem defende o direito das que são viúvas, porque é santo.

6 Ele faz com que o que vive só e isolado tenha uma família. Liberta os presos das cadeias. Mas os que se revoltam contra Deus viverão em crise e com necessidade.

7 Ó Deus, quando guiavas o teu povo através do deserto, a terra tremeu e os céus foram sacudidos. Até o Monte Sinai tremeu diante de ti, o Deus de Israel.

9 Enviaste abundantemente a chuva sobre a terra. Refrescaste aquela terra cansada, gasta.

10 Nela morava o rebanho do teu povo. Deste àquele pobre povo uma pátria. Foste bom para ele.

11 O Senhor falou. O inimigo fugiu e foi grande o númerodaqueles que vieram anunciar a feliz notícia de que:

12 Os exércitos inimigos e os seus chefes fugiram. Agora, até as mulheres de toda a parte de Israel repartem os despojos de guerra.

13 Ainda que tenham sido até então como simples e humildes ovelhas, deitadas nos seus currais, tornaram-se belas como as asas duma pomba, assim cobertas com todas aquelas jóias e aquele ouro que ganharam.

14 Quando Deus, poderoso, ali espalhou os chefes inimigos, foi como flocos de neve derretendo-se nos campos de Salmon.

15 O Monte Sião, o monte de Deus, é bem mais importante que a própria montanha de Basã.

16 Ó cordilheira magnífica, com tantos cimos imponentes! Pois o monte de Deus foi o lugar que ele escolheu para morar para sempre.

17 Rodeado de inúmeros carros de guerra, o Senhor está ali no meio deles, tal como estava também em Sinai, morando na sua santa habitação.

18 Tu subiste às alturas, levando muitos cativos atrás de ti. Recebeste presentes pelos homens, até por aqueles que foram rebeldes, para que pudesses habitar entre eles, Senhor Deus.

19 Bendito seja o Senhor, que de dia em dia nos enche de benefícios e nos dá a sua salvação.

20 Ele nos salva, o Senhor Jeová, porque tem domínio sobre a morte.

21 Contudo, esmagará a cabeça dos seus inimigos, o crânio cabeludo desses que teimam em andar nos seus caminhos de pecado.

22 O Senhor disse que faria voltar os seus inimigos das encostas rochosas do monte Hermon, onde se escondem, e até dos fundos dos mares.

23 O povo de Deus precisa de destruí-los. Pisarão o sangue deles, e os cães os devorarão.

24 Eles viram o teu cortejo, ó Deus, movimentando-se em direcção do teu santuário:

25 os cantores na frente, os músicos atrás, e no meio, meninas tocando pandeiretas.

26 Que todo o povo de Deus louve o Senhor, que é a fonte de Israel!

27 A pequena tribo de Benjamim abre o caminho. Depois vêm os chefes de Judá com todo o conjunto dos seus anciãos; logo atrás os chefes de Zebulão e Naftali.

28 O teu Deus decidiu que fosses forte. Mostra a tua força, ó Deus, tu que já fizeste coisas tão poderosas em nosso favor.

29 Os reis estão a trazer presentes ao teu templo em Jerusalém, porque o apreciam muito.

30 Repreende os nossos inimigos, Senhor, porque são como feras, são como manadas imensas de touros, todos esses povos que têm prazer na guerra. Traze-os submissos com os seus tributos na mão.

31 O Egipto enviará embaixadores. A Etiópia estenderá as suas mãos em adoração a Deus.

34 O poder pertence a Deus. A sua majestade se exerce sobre Israel. A sua força vem lá dos céus.

35 Ó Deus, quão admirável és tu no teu santuário. És quem dá o poder e a força ao teu povo Israel. Bendito seja Deus!

1 Veisuunjohtajalle; Daavidin virsi, laulu. (H68:2) Jumala nousee, hänen vihollisensa hajaantuvat, hänen vihamiehensä pakenevat hänen kasvojensa edestä.

2 (H68:3) Sinä hajotat heidät, niinkuin savu hajoaa; niinkuin vaha sulaa tulen hohteessa, niin jumalattomat häviävät Jumalan kasvojen edessä.

3 (H68:4) Mutta vanhurskaat iloitsevat ja riemuitsevat Jumalan kasvojen edessä, he ihastuvat ilosta.

4 (H68:5) Laulakaa Jumalalle, veisatkaa hänen nimensä kiitosta. Tehkää tie hänelle, joka kiitää halki arojen. Hänen nimensä on Herra, riemuitkaa hänen kasvojensa edessä.

5 (H68:6) Hän on orpojen isä ja leskien puolustaja, Jumala pyhässä asunnossansa,

6 (H68:7) Jumala, joka antaa hyljätyille kodin ja johtaa vangitut onneen. Vain niskoittelijat asuvat kuivassa maassa.

7 (H68:8) Jumala, kun sinä kävit kansasi edellä, kun sinä kuljit erämaassa, -Sela-

8 (H68:9) niin maa vapisi ja taivaat tiukkuivat Jumalan kasvojen edessä, Siinai vapisi Jumalan, Israelin Jumalan, kasvojen edessä.

9 (H68:10) Runsaalla sateella sinä, Jumala, kostutit perintömaasi; ja kun se oli näännyksissä, niin sinä virvoitit sen.

10 (H68:11) Sinun laumasi asettui siihen; hyvyydessäsi, Jumala, sinä sen kurjille valmistit.

11 (H68:12) Herra antaa sanoman, suuri on voitonsanoman saattajatarten joukko:

13 (H68:14) Jäättekö makailemaan karjatarhojen vaiheille? Kyyhkysen siivet ovat hopealla silatut, sen sulat keltaisella kullalla!

15 (H68:16) Baasanin vuori on Jumalan vuori, Baasanin vuori on monihuippuinen vuori.

16 (H68:17) Miksi te, monihuippuiset vuoret, karsaasti katsotte vuorta, jolla Jumala on mielistynyt asumaan? Totisesti, Herra asuu siellä iankaikkisesti.

17 (H68:18) Jumalan sotavaunuja on kymmenet tuhannet, on tuhannen kertaa tuhannet; Herra on niiden keskellä, pyhyydessään niinkuin Siinai.

18 (H68:19) Sinä astuit ylös korkeuteen, otit vankeja saaliiksesi, sait ihmisiä lahjaksesi: niskoittelijatkin joutuvat asumaan Herran Jumalan tykönä.

19 (H68:20) Kiitetty olkoon Herra joka päivä. Meitä kantaa Jumala, meidän apumme. Sela.

20 (H68:21) Meillä on Jumala, Jumala, joka auttaa, ja Herra, Herra, joka kuolemasta vapahtaa.

21 (H68:22) Mutta Jumala murskaa vihollistensa pään, niiden karvaisen päälaen, jotka synneissänsä vaeltavat.

24 (H68:25) Julkinähtävät ovat sinun juhlasaattosi, Jumala, minun Jumalani, kuninkaani juhlasaatot pyhäkössä.

25 (H68:26) Laulajat käyvät edellä, kanteleensoittajat jäljessä, keskellä nuoret naiset vaskirumpuja lyöden.

26 (H68:27) Kiittäkää Jumalaa seurakunnan kokouksissa, kiittäkää Herraa te, jotka olette Israelin lähteestä.

27 (H68:28) Tuolla on Benjamin, nuorin, heitä johtaen, Juudan ruhtinaat joukkoinensa, Sebulonin ruhtinaat, Naftalin ruhtinaat.

28 (H68:29) Sinun Jumalasi on säätänyt sinulle vallan. Vahvista, Jumala, minkä olet hyväksemme tehnyt.

29 (H68:30) Sinun temppelisi tähden, joka kohoaa Jerusalemissa, kuninkaat tuovat sinulle lahjoja.

30 (H68:31) Käske ankarasti ruovikon petoa, härkien laumaa ynnä vasikoita, kansoja, lankeamaan maahan hopeaharkkoinensa. Hän hajottaa kansat, jotka sotia rakastavat.

31 (H68:32) Mahtavat saapuvat Egyptistä, Etiopia kiiruhtaa ojentamaan käsiänsä Jumalan puoleen.

32 (H68:33) Te maan valtakunnat, laulakaa Jumalalle, veisatkaa Herran kiitosta, -Sela-

33 (H68:34) hänen, joka kiitää ikuisten taivasten taivaissa! Katso, hän antaa äänellänsä väkevän jylinän.

34 (H68:35) Antakaa väkevyys Jumalalle! Hänen herrautensa on Israelin yllä ja hänen voimansa pilvien tasalla.

35 (H68:36) Peljättävä on Jumala, joka ilmestyy sinun pyhäköstäsi, Israelin Jumala. Hän antaa kansallensa voiman ja väkevyyden. Kiitetty olkoon Jumala.